Orsalia - Land

Κι εγώ χάρη σε εσένα είμαι τόσο πολύ ο ευαυτός μου που τώρα καταλαβαίνω,αν δεν το είχα νιώσει αυτό μια φορά στη ζωή μου,θα ήταν φρίκη και τρόμος,μια άλλη ζωή, σύμμαχος άλλου εαυτού, αυτού που δεν θα μου είχαν λοβοτομήσει, και να ξέρεις πως αυτό έγινε μόνο με τη δική σου φροντίδα και που μου είπες "Δεν έχω ανάγκη να δω μια ζαρτιέρα για να καταλάβω πως αυτό είναι πόδι"-κι αυτό είναι το ελάχιστο- και για όλα τ'άλλα τα ουσιαστικά.
Τίποτα δεν σημαίνει ότι σ'αγαπώ.
Το σ'αγαπώ είναι μια ανημπόρια και μια αδυναμία,μια τυφλή βουβαμάρα."Σε αγαπώ γιατί δεν μπορώ να κάνω αλλιώς"-να ένας τρόπος που δεν μας αφορά. Δεν μπορείς να κάνεις αλλιώς από το να αγαπάς,αλλά δεν μπορείς να κάνεις και τίποτα που θα είναι καλό για τον άλλον αν αυτό το καλό του άλλου δεν σε συμπεριλαμβάνει.
Δεν είναι φριχτό?
Ακόμα και τώρα,που το νιώθω πως εμείς δεν είμαστε αυτά τα γελοία πλάσματα με τις αντιδράσεις πρωτόζωου,ακόμα κι αν αυτό που θέλω πάνω απ'όλα είναι να είσαι σύμφωνος ,ε τον αληθινό εαυτό σου-να το κερδίσεις μέσα από εμένα αυτό-,κατά βάθος τρέμω μήπως πω ψέματα στον αληθινό εαυτό μου και μήπως αυτή η επιθυμία μου υπάρχει όσο ξέρω πως είσαι με το μέρος μου.Αλλά πάλι λέω,μην τρέμεις άδικα,μπορείς να αποκλείσεις το ότι θα είναι για πάντα με το μέρος σου?Κι αν κάποτε δεν ήσουν πια κι εγώ το καταλάβαινα,τι θα έκανα?
Πάλι δεν ξέρω. Το μόνο που ξέρω είναι πως, αν- χτύπα ξύλο- πάψεις ποτέ να με αγαπάς,θα είναι επειδή δεν θα αντέχεις να ζεις μέσα στον πραγματικό εαυτό σου. Γι'αυτό δεν πιστεύω πως θα πάψεις.
Σου έχω πει πολλές φορές πως μόνο μία περίπτωση υπάρχει ικανή να με κάνει να φύγω. Οχι από ζήλεια μόνο,αλλά από μια αίσθηση πως τα σώματα δεν μπορούν να διατίθενται έτσι,να γίνονται πενταροδεκάρες.Κι αν συμβεί κάτι τέτοιο,πάλι δεν πρόκειται να φύγω.Αλλά θα είμαι ικανή να το κάνω-γιατί θα μου έχει περάσει από το μυαλό.
Ο έρωτας δεν εκδηλώνεται με την επιθυμία να κάνεις έρωτα μόνο,αλλά με την επιθυμία του μοιρασμένου ύπνου-αυτή η τελευταία επιθυμία δεν αφορά παρά ,μία και μόνη γυναίκα.
Μπήκες στη ζωή μου όπως ο Γκιούλιβερ στη χώρα των Λιλιπούτειων....

Απόσπασμα "αγαπημένο μου" από το βιβλίο του Διονύση Χαριτόπουλου"Ο άνεμος κουβάρι"΄
Ενας μεγάλος έρωτα μεταξύ της Μαλβίνας Κάραλη και του Διονύση Χαριτόπουλου.

"Κι ό,τι αξίζει στον άνθρωπο είναι να ζήσει έστω και μία φορά στη ζωή του
μια ιστορία της προκοπής"

Καληνύχτα σας!!!!!!