Πέμπτη 30 Απριλίου 2009

ΣΑΡΑΝΤΑΡΙΣΑΤΕ?ΠΑΡΤΕ ΤΗΝ ΑΣΠΙΡΙΝΗ ΣΑΣ.

Η λήψη ασπιρίνης από ανθρώπους γύρω στα 40 μειώνει σημαντικά τον κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου στη μετέπειτα ζωή τους, λένε τώρα οι ειδικοί. Σύμφωνα με δημοσίευμα στην επιθεώρηση «Lancet Oncology», οι ειδικοί του Κέντρου Επιδημιολογίας του Πανεπιστημίου του Λονδίνου υποστηρίζουν ότι η λήψη ασπιρίνης για διάστημα περίπου 10 χρόνων μπορεί να μειώσει τις πιθανότητες να εκδηλώσει κανείς καρκίνο του μαστού ή του εντέρου, των δύο μορφών καρκίνου δηλαδή που θεωρούνται πιο διαδεδομένοι. Μάλιστα, ο καθηγητής Τζακ Κιούζικ, αναφέρει ότι η λήψη ασπιρίνης δίνει το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα στην ηλικία μεταξύ 40 και 50 ετών, γιατί ανακόπτεται η πιθανή δημιουργία καρκινικών αλλοιώσεων που συνήθως ξεκινά σε αυτή την ηλικία και άρα προλαμβάνει την εκδήλωση καρκίνου μετά την ηλικία των 60 ετών. Βάσει της έρευνας, η ασπιρίνη συνδέεται με μείωση του κινδύνου καρδιοπαθειών, όπως επίσης και αρκετών τύπων καρκίνου. Αυτό συμβαίνει γιατί το γνωστό λευκό χαπάκι φρενάρει την επίδραση των πρωτεϊνών που σχετίζονται με φλεγμονές και εντοπίζονται κυρίως σε κάποιους καρκινικούς όγκους και μάλιστα σε αρκετά υψηλά επίπεδα. Ο καθηγητής Κιούζικ, πάντως, σπεύδει να προειδοποιήσει ότι ακριβώς επειδή το φάρμακο μπορεί να αυξήσει σημαντικά τον κίνδυνο εμφάνισης έλκους ή εσωτερικής αιμορραγίας, δεν θα πρέπει να λαμβάνεται συχνά με στόχο μόνο την πρόληψη του καρκίνου.

Τετάρτη 29 Απριλίου 2009


Να γράφεις να τηλεφωνείς...
Ανοίγει διάπλατα η πόρτα σου όταν έρχομαι!
Και πλημμυρίζει μουσικές η κάμαρά σου.
Τρέχουνε πίσω σου οι καρέκλες να μην στέκομαι.
Κι απ' το παράθυρο το σκάει η ερημιά μου.

Τα κρύα χείλη μου γυρεύουν τα δικά σου.
Τσιγάρο σκέτο σου προσφέρει το πακέτο μου
κι όλα τα σπίρτα μου ανάβουν στο άγγιγμά σου!

Να γράφεις να τηλεφωνείς κι ας μην ξανάρθω εδώ ποτέ.
Αφού το ξέρω θα χαθώ... τόση αγάπη δεν μπορώ!
Κρύβεται μέσα στην καρέκλα το ρολόι μου.
Για να κερδίζω δευτερόλεπτα κοντά σου.

Να γράφεις να τηλεφωνείς...
Μια πίκρα το δωμάτιο πλημμυρίζει.
Εγώ κοιμάμαι... να μη δω που απομακρύνεσαι!
Και η ερημιά μου απ' το παράθυρο γυρίζει.

Φοβάμαι να σου ξομολογηθώ...
φοβάμαι μην σε χάσω...
αρνιέμαι τούτο που αισθάνομαι...
το "παίρνω βόλτα" και σε χάνω...

Να γράφεις να τηλεφωνείς...
Να ακούω τη φωνή σου...
Να σκέφτομαι τί έκανα...
τώρα που δεν είμαι μαζί σου...

Ομορφα συναισθήματα ένιωσα...
πρωτόγνωρα και τρυφερά...
όμως φοβήθηκα...φοβήθηκα...
και τώρα φεύγω...
ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ!

Τρίτη 28 Απριλίου 2009

ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΕΜΑΣ "ΤΟΥΣ ΨΕΥΤΕΣ"


''Λέμε ψέματα από αδυναμία, από ευγένεια, από φόβο, από θράσος, από ενοχή.
Πολλές φορές έχουμε την αίσθηση πως ζούμε μέσα στο ψέμα.
Λίγο παρακάτω στέκεται η παράνοια''. Κινητό τηλέφωνο, ηλεκτρονικό ταχυδρομείο, διαδύκτιο, παγκοσμιοποίηση, ανοχή,φτώχια μας έχουν κάνει λίγο περισσότερο ψεύτες από ότι ήμασταν στο παρελθόν.

Η..ΨΕΥΤΡΑ...
”Θα ήθελα να λέω πάντα αλήθεια. Αγαπώ την αλήθεια.Μα εκείνη δεν μ’ αγαπά. Αυτή είναι η πραγματική, η αληθινή αλήθεια. Η αλήθεια δεν μ’ αγαπά. Μόλις την ξεστομίσω, αλλάζει μορφή και γυρίζει εναντίον μου.Μοιάζω να λέω ψέματα και όλοι με στραβοκοιτάζουν. Κι ωστόσο είμαι απλή, δεν μου αρέσει το ψέμα.
Το ψέμα σέρνει πίσω του φοβερές σκοτούρες, και σε παρασέρνει και πιάνεσαι στην παγίδα του και παραπατάς και πέφτεις και όλοι γελάνε και σε κοροϊδεύουν…
Όταν με ρωτάνε κάτι, θέλω να τους απαντήσω αυτό που σκέφτομαι, θέλω να τους απαντήσω την αλήθεια. Η αλήθεια με γαργαλάει… Όμως δεν ξέρω τι παθαίνω τότε… Με πιάνει αγωνία, πανικός, φόβος να μη φανώ γελοία και… λέω ψέματα. Λέω ψέματα. Και …τετέλεσται.Είναι πολύ αργά πια για να τα πάρω πίσω. Κι έτσι και πατήσεις το ένα σου πόδι μέσα στο ψέμα, χάθηκες. . Ενώ είναι τόσο εύκολο να λες αλήθεια.
Η αλήθεια είναι η πολυτέλεια των τεμπέληδων. Είσαι σίγουρος ότι δεν θα κάνεις κανένα λάθος μετά, πως δεν θα’ χεις μπερδέματα και φασαρίες.
Ενώ εγώ… Ο διάβολος το ξέρει τι τραβάω!
Το ψέμα δεν είναι κανένας γκρεμός, να πέσεις μέσα και να ησυχάσεις. Το ψέμα είναι κύματα θεόρατα, που σε αρπάζουν, σε σηκώνουν,σου κόβουν την ανάσα, σου σταματάνε την καρδιά και σου την τυλίγουν θηλιά γύρω από το λαιμό.
Όταν αγαπώ λέω πως δεν αγαπώ. Κι όταν δεν αγαπώ, λέω πως αγαπώ.Και φαντάζεστε τις συνέπειες. Τόσο που μου ‘ρχεται να τινάξω τα μυαλά μου στον αέρα και να ξεμπερδεύω μια και καλή.Του κάκου κανοναρχώ τον εαυτό μου, του κάκου στέκομαι μπροστά στον καθρέφτη και λέω: Δεν θα ξαναπείς ψέματα, δεν θα ξαναπείς ψέματα, δεν θα ξαναπείς ψέματα!
Κι αν μου τύχει να πω την αλήθεια, καμιά φορά… κατά τύχη, τότε αυτή γυρίζει πίσω, στρίβεται, παραμορφώνεται, ζαρώνεικαι γίνεται …ψέμα!
Κι όχι ότι είμαι δειλή. Στο σπίτι μου, στο δωμάτιο μου, ξέρω πολύ καλά τι θα έπρεπε να απαντήσω. Αλλά μπροστά στους άλλους, τα χάνω..
Με λένε ψεύτρα κι εγώ τσιμουδιά… Θα ήθελα να τους φωνάξω: Εσείς λέτε ψέματα!
Μα δε βρίσκω τη δύναμη.. Τους αφήνω να με βρίζουν και αφρίζω από λύσσα. Κι αυτή η λύσσα πληθαίνει μέσα μου και με γεμίζει μίσος. Δεν είμαι κακιά. Μπορώ μάλιστα να πω ότι είμαι καλή. Φτάνει όμως να με πουν ψεύτρα και με πνίγει το μίσος. Κι έχουν δίκιο…Το ξέρω ότι έχουν δίκιο, πως μου αξίζουν οι βρισιές…Αλλά να… δεν ήθελα να πω ψέματα, και δεν αντέχω να μην καταλαβαίνουν ότι λέω ψέματα άθελά μου . Δεν θα ξαναπώ ψέματα.
Κι εσείς; Λέτε την αλήθεια; Για σταθείτε, εγώ καθίζω τον εαυτό μου στο εδώλιο του κατηγορουμένου και δεν αναρωτήθηκα αν το δικαστήριο είναι άξιο να με κρίνει, να με αθωώσει ή να με καταδικάσει… Δεν μπορεί, κι εσείς θα λέτε ψέματα. Θα λέτε ψέματα όλοι, αδιάκοπα και θα σας αρέσει να λέτε ψέματα και να νομίζετε ότι δε λέτε, γιατί εσείς θα λέτε ψέματα στον ίδιο σας τον εαυτό! Εγώ δεν λέω ψέματα στον εαυτό μου. Εγώ έχω την ειλικρίνεια να ομολογώ μέσα μου πως λέω ψέματα. Πως είμαι ψεύτρα. Ενώ εσείς είστε δειλοί! Μ’ ακούγατε πριν και λέγατε μέσα σας: «Την κακομοίρα!» και κρύβατε τις ψευτιές σας πίσω από τη δική μου ειλικρίνεια. Α, εδώ σας έχω! Ξέρετε κυρίες και κύριοι γιατί σας είπα πριν ότι λέω ψέματα; Δεν είναι αλήθεια! Το είπα μόνο και μόνο για να σας παρασύρω σε μια παγίδα και για να καταλάβω. Εγώ δεν λέω ψέματα. Δεν λέω ψέματα ποτέ! Μισώ το ψέμα και το ψέμα με μισεί. Είπα ψέματα …μόνο και μόνο για να σας πω …ότι λέω ψέματα… Εγώ δεν λέω ψέματα ποτέ. Ακούτε; Ποτέ! Κι αν μου τύχει καμιά φορά να πω κανένα ψέμα, το λέω για να μην πονέσω κάποιον, για να προλάβω μια συμφορά. Τα …”κατά συνθήκην ψεύδη” που λένε. Ο σκοπός αγιάζει τα μέσα, που λένε… Τι; Πως είπατε; Α, γιατί θα ήταν παράξενο να με κατηγορήσει κανείς γι’ αυτού του είδους τα ψέματα. Και θα μου φαινόταν πολύ αστείο… αν με κατηγορούσατε εσείς… Εσείς που λέτε ψέματα, εμένα που δεν λέω ψέματα ποτέ! ?
Kαλό απόγευμα να έχετε και να χαμογελάτε πάντα!!!!!! Ε! που και που να λέμε και κανένα ψεματάκι... έτσι για να "νοστιμίσουμε" λιγάκι τη ζωούλα μας....
Να είστε πάντα καλά....

Δευτέρα 27 Απριλίου 2009

TI EINAI AYTO!!!!!!!!!


Μια πολύ όμορφη και με νόημα συγκινητική "μικρή ιστορία" !
Τι είναι αυτό;

Πόσο εύκολα λέμε ψέματα;

Αγαπημένοι μου αναγνώστες και φίλοι, εδώ και καιρό αναρωτιέμαι γιατί κανείς δεν προσέχει τον τίτλο του blog... "H Oρσαλία σας απαντά".
Ο σκοπός που ξεκίνησε αυτό το blog ήταν η αμφίδρομη επικοινωνία και η προσπάθεια να σας δώσω κάποια δεύτερη φιλική γνώμη. Δεν είμαι ειδική - και να φοβάστε τις συμβουλές των ειδικών μέσα από περιοδικά και sites. Μόνο που εδώ και πολλά χρόνια μου αρέσει να ακούω τους προβληματισμούς των άλλων και φαίνεται ότι μάλλον τα καταφέρνω καλά. Δεν μένει λοιπόν, παρά να με δοκιμάσετε!

Σας θέτω ένα θέμα πάνω στο οποίο είμαι ανοιχτή για διάλογο:
ΠΟΣΟ ΕΥΚΟΛΑ ΛΕΜΕ ΨΕΜΑΤΑ ;
ΜΕΤΑΝΙΩΝΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΑ ΑΘΩΑ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ ΨΕΥΔΗ ;
ΠΟΙΟΣ Ο ΛΟΓΟΣ ΠΟΥ ΤΑ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΜΕ ;

Την άποψή μου θα τη δείτε μετά τα σχόλιά σας ;)

Παρασκευή 24 Απριλίου 2009

ΣΚΕΨΕΙΣ "ΑΝΤΑΛΛΩΝ"

Αγαπητοί μου,
είμαι ακόμη στο γραφείο και για να σας γράφω μάλλον δεν έχω δουλειά...
Από τη μία καλό είναι αυτό!!!!!!!!!Από την άλλη "κόβω τις φλέβες μου""""
Τελος πάντων έρχεται ακόμα μια Παρασκευή και ένα Σαββατοκύριακο!!!!!!!!
Να μου πεις και πού έρχονται έτσι φεύγουν...
Και μετά έρχεται πάλι μια Πρωτομαγιά όπου θα πιάσουμε όλοι το "μαγιόξυλο"..
Ε, ναι καλό είναι κι αυτό.... τουλάχιστον θα πιάσουμε και κάτι διαφορετικό....
να αισθανθούμε και λίγο ευχαρίστηση...!!!!!!!!!
και μετά τί έρχεται???????? Οχι το χάος.... βέβαια.... έρχεται το καλοκαιράκι... με τα μπάνια του, τη θάλασσα, τα ουζάκια με τα μεζεδάκια, το υπέροχο φως του ήλιου κλπ κλπ κλπ κλπ...
εντάξει όλα αυτά... και μετά έρχεται και πάλι το Φθινόπωρο, ο χειμώνας, τα Χριστούγεννα, το Πάσχα και πάει λέγοντας....
Ολα ωραία σε αυτή τη ζωή.... αλλά είμαστε συνεχώς στο περίμενε....
Πού θα πάει άλλο αυτό?
Ζούμε τη ζωή μας αναδρομικά...
- Αχ (λέμε το Φθινοπωρο) Τι ωραία που ήταν το καλοκαίρι.... Επρεπε να χαλαρώσω περισσότερο, να κοιμηθώ περισσότερο, να γνωρίσω ένα δίμετρο καλλονό και να με αρπάξει στα στιβαρά του μπράτσα να μου δείξει αυτός.... να.... να..... να..... να.....
-Ερχονται τα Χριστούγεννα .... τα περιμένουμε πώς και πώς.... να αισθανθούμε και πάλι παιδιά, να ψωνίσουμε, να φάμε, να στολίσουμε το χριστουγενιάτικο δέντρο να ανταλλάξουμε ευχές... όλα τι όμορφα αλήθεια...
και αφού περνούν τα Χριστούγεννα... τότε πάλι λέμε...

- Αχ τι όμορφα που πέρασα τα Χριστούγεννα..!!!!!!!! Ομως βρε παιδί μου έφαγα πολύ και πήρα καμιά 10αριά κιλά... πω πώ το μετάνιωσα.... Και πώς κουράστηκα με τα ψώνια, τις εξόδους, πόσα λεφτά ξόδεψα και δεν έχω μία τώρα... άσε που με έπιασαν και οι μελαγχολίες μου και τα άγχη μου ευτυχώς πάει πέρασαν κι αυτά... Τα επόμενα Χριστούγεννα θα είναι καλύτερα..
Και προχωράμε στο Πάσχα αγαπητοί μου!!!!!!!!!!!
- Τι ωραία θα ξεκουραστούμε, θα σουβλίσουμε και το άμοιρο το αρνάκι.... θα φάμε, θα πιιούμε, θα πάμε στα χώρια μας να θυμηθούμε "ποιοι είμαστε" και αφού θα περάσει και το Πάσχα...
τότε...
- Αχ μωρέ ωραίο ήταν το Πάσχα αλλά λίγο...
- Πότε επιτέλους θα κόψω το κρέας???? Η χοληστερίνη μου θα φτάσει στα ύψη.??
- Δεν έπρεπε να ταξιδέψω στο χωριό μου... Ολοι οι βλάχοι εκεί ήταν... Είδες πώς με κοίταζαν?
Επρεπε να είχα αγοράσει ομορφότερα ρούχα για να σκάσουν από τη ζήλια τους..
- Την άλλη φορά θα πάω στο εξωτερικό για να σκάσουν απο τη ζήλια τους....
Ελπίζω το άλλο Πάσχα να είναι καλύτερα...
και πάει λέγοντας αγαπητοί μου....
και έτσι περνούν οι μέρες, οι μήνες, τα χρόνια, περνούν οι αληθινά όμορφες στιγμές που τελικά δεν έχουμε προλάβει με τη μιζέρια μας να τις ζήσουμε.... και μονίμως αναπολούμε τα περασμένα και μιζεριάζουμε.... μιζεριάζουμε.... και μιζεριάζουμε.... Το ανικανοποιήτο!
Ας μην περιμένουμε λοιπόν τίποτα... Ας ζούμε το κάθε λεπτό , την κάθε στιγμή μας όμορφα, ήσυχα, ας χαλαρώσουμε.. όσο μας επιτρέπεται... και σας παρακαλώ ας μην χαλάμε την ομορφιά αυτού του υπέροχου δώρου, της ζωής μας... γιατί είναι ΜΙΑ και ΥΠΕΡΟΧΗ!!!!!!!!
Φτάνει να το θέλουμε να είναι υπέροχη κι αν δεν είναι να το προσπαθήσουμε!!!!!!!!!!!!
Δεν χρειάζεται να έρχεται μόνο η Παρασκευή ή το Σαββατο ή Πάσχα ή Χριστούγεννα ή καλοκαίρι για να ζούμε.... και σήμερα και τώρα και σε μισή ώρα και σε μία ώρα να ζούμε...
με όλο μας το είναι.... με όλη μας την ψυχή...
ΟΧΙ ΑΛΛΗ ΜΙΖΕΡΙΑ!!!!!!!!!! ΑΡΚΕΤΗ ΕΧΟΥΜΕ ΕΙΣΠΝΕΥΣΕΙ!!!!!!!!!
ΧΑΡΑ!!!!!!!!!!!! ΔΟΣΙΜΟ!!!!!!!!!!!!! ΑΓΑΠΗ!!!!!!!!! ΚΑΙ ΛΙΓΟ ΜΟΝΑΞΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΒΡΙΣΚΟΥΜΕ ΤΟ ΧΡΟΝΟ ΝΑ ΜΙΛΑΜΕ ΠΟΥ ΚΑΙ ΠΟΥ ΜΕ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΑΣ!!!!!!!!!!
Καλή Ζωή να έχετε όλοι σας!!!!!!!!!!!!!

ΣΑΛΑΤΑ ΤΟΥ ΒΑΖΕΛΟΥ!!!!!! ΕΥΚΟΛΗ!

Και μετά από την "λιγουλάκι παχυντική μακαροναδίτσα" ερχόμαστε αγαπητοί μου στην παρακάτω πολύ εύκολη σαλατίτσα.......... Η σαλατίτσα του "΄ΒΑΖΕΛΟΥ"
Απολαύστε την !!!!!!!!

7 - 8 φύλλα μαρουλιού
ίση ποσότητα σε άσπρο λάχανο
1 πράσινη πιπεριά
2 κεσεδάκια γιαούρτι
1 χούφτα άνηθο
1 χούφτα μαιντανό
2 κουτ σούπας μελιτζανοσαλάτα Hel....n’s (η πιο κατάλληλη γι'αυτή τη συνταγη)
λάδι
ξύδι
αλατοπίπερο
1/2 κουτ γλυκού κύμινο
Στα γρήγορα

Οδηγίες
Ψιλοκόβουμε μαρούλι, λάχανο και πιπεριά και τα τοποθετούμε στη σαλατιέρα. Ρίχνουμε αλατοπίπερο, λάδι και ξύδι (όσο θέλουμε) και ανακατεύουμε ελαφρά.
Ψιλοκόβουμε άνηθο και μαιντανό.
Σε ένα μπωλ βάζουμε τον άνηθο, τον μαιντανό, τη μελιτζανοσαλάτα, το γιαούρτι, το κύμινο και: λάδι, ξύδι, αλατοπίπερο (όσο θέλουμε πάλι) και ανακατεύουμε καλά.
Ρίχνουμε το μίγμα αυτό πάνω στα λαχανικά στη σαλατιέρα και έτοιμη η σαλάτα μας!

Λίγα μυστικά ακόμα
Συνοδεύεται με παξιμάδια, φρυγανιές, κριτσίνια και γενικά οτιδήποτε τραγανό, επειδή η σαλάτα έχει ιδιαίτερα απαλή υφή, κάνει πολύ ωραία αντίθεση.
Ο λόγος για τον οποίο εχω βάλει 2 φορές λαδι, ξύδι και αλατοπίπερο, είναι γιατι έτσι δε χρειάζεται στο τέλος να ανακατέψω τη σαλάτα και να τη "χαλάσω", τα υλικά είναι ήδη ανακατεμένα από πριν.
ΜΟΥΡΛΙΑ!!!!!!!! ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΘΑ ΧΑΣΕΤΕ ΚΑΙ ΤΟ "ΚΙΛΑΚΙ" ΠΟΥ ΘΑ ΕΧΕΤΕ ΠΑΡΕΙ ΑΠΟ ΤΗ ΜΑΚΑΡΟΝΑΔΙΤΣΑ...

ΝΟΣΤΙΜΟΤΑΤΗ ΣΥΝΤΑΓΗ! ΜΟΥΡΛΙΑ!!!!!!

Μια νοστιμότατη συνταγή τώρα που έρχεται Σαββατοκύριακο??????????

Πέννες al fume
500 γραμμάρια πέννες με ρίγες
1 κουτάκι κόκκινη σάλτσα (περίπου 250-300γρ.)
1 συσκευασία παχύρευστη κρέμα γάλακτος (200γρ.)
200 γραμμάρια ιταλική παντσέτα, αλλιώς μπέικον σε κύβους
1 κουταλιά της σούπας βότκα
1 καυτερή πιπεριά ψιλοκομμένη
100 γρ. παρμεζάνα τριμμένη
ελαιόλαδο
αλάτι
πιπέρι

Οδηγίες
Προετοιμασία της σάλτσας:
Σε ένα τηγάνι σωτάρουμε με λίγο λάδι τους κύβους παντσέτας ή το μπέικον και τα κομμάτια πιπεριάς σε κανονική θερμοκρασία.
Αφού πάρει χρώμα η παντσέτα μας, την σβήνουμε με την βότκα.
Ρίχνουμε την κόκκινη σάλτσα, προσθέτουμε αλάτι και πιπέρι, όσο θέλει ο καθένας και την αφήνουμε να βράσει.
Στην συνέχεια βάζουμε την κρέμα γάλακτος και ανακατεύουμαι πολύ καλα, μέχρι το μίγμα να γίνει ροζ.
Αφήνουμε το μίγμα να δέσει για μερικά λεπτά, συνήθως η κρέμα γάλακτος ψήνεται σε ~5 έως 10 λεπτάκια σε κανονική θερμοκρασία.
Η σάλτσα μας είναι έτοιμη.
Προετοιμασία Ζυμαρικών:
Βάζουμε νερό στην κατσαρόλα και την βάζουμε να βράσει, ρίχνουμε αλάτι (περίπου μια κουταλιά της σούπας αλάτι για 500 γρ. ζυμαρικών), όταν το νερό έχει αρχίσει να κοχλάζει ρίχνουμε τις πέννες και μία κουταλιά της σούπας λάδι, για να πάρει γεύση και να μην κολλήσουν τα ζυμαρικά μας. Αφήνουμε να βράσουν για περίπου 13-15 λεπτά.
Στην συνέχεια σουρώνουμε τα ζυμαρικά, τα ρίχνουμε πάλι πίσω στην κατσαρόλα, ρίχνουμε μέσα την παρμεζάνα και όλη την σάλτσα και ανακατεύουμε πολύ καλά σε πολύ χαμηλή φωτιά για περίπου 1 λεπτάκι, μέχρι να καλυφθούν τα ζυμαρικά με όλη την σάλτσα ομοιόμορφα.
Σερβίρουμε και.. Καλή μας όρεξη.

Λίγα μυστικά ακόμα
Την βότκα επίσης μπορούμε να την βάλουμε μέσα στην κόκκινη σάλτσα και να την αφήσουμε να βράσει με αυτήν, αλλιώς μπορούμε να την χρησιμοποιήσουμε για να σβήσουμε την παντσέτα και ως "φλαμπέ", δηλαδή βάζωντας της φωτιά και με αυτόν τον τρόπο εξαφανίζεται όλο το αλκοόλ. Μια τελευταία συμβουλή, χρησιμοποιείστε ιταλικές κρέμες γάλακτος που βρίσκονται σε τετράγωνα χάρτινα κουτάκια, είναι πολύ πιο συμπυκνωμένες και το αποτέλεσμα είναι πολύ καλύτερο.
Δεν έχει και πολλές θερμίδες... λιγες η κρέμα γάλακτος,λίγες τα μακαρόνια, λίγο το λάδι, η πανσέτα, η παρμεζάνα... το πολύ πολυ να πάρετε και ένα κιλάκι... αλλά δεν πειράζει βρε παιδιά μια ζωή την έχουμε!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Να είστε καλά!



Συνέχειες Ταινιών coming soon....

























Πέμπτη 23 Απριλίου 2009

ΑΝ ΕΧΕΤΕ "ΚΕΦΙ" "ΚΕΦΙΡ" ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΟ!!!!!

ΤΟ ΚΕΦΊΡΟ κόσμος στον Καύκασο γνωρίζει τα καλά αποτελέσματά του από παλιά. Από την παιδική ηλικία το πίνουν σαν νερό. Να φθάνουν στην ηλικία των 110 και 150 χρόνων άνθρωποι εκεί δεν είναι σπάνιο. Είναι το μόνο μέρος του κόσμου που φθάνουν σ' αυτήν την υψηλή ηλικία, σε πλήρη υγειά. Σύμφωνα με τον καθηγητή MELKIN αυτοί δεν γνωρίζουν φυματίωση, καρκίνο η στομαχικές ανωμαλίες.Μερικές τροφές όπως το γάλα αξίζουν περισσότερο όταν μεταβληθούν με την ζύμωση. Π.χ. κατά την διάρκεια της καλλιέργειας του γιαουρτιού, η βιολογική άξια της πρωτεΐνης αυξάνεται. Η αύξηση είναι μεγαλύτερη στη γιαούρτη που γίνεται με γάλα αγελάδας. Οι πρωτεΐνες στο γάλα, πιστεύεται ότι διεγείρουν την ηπατική και εντερική έκκριση. Το γαλακτοζάχαρο μεταβάλλεται σε γαλακτικό οξύ, που θεωρείται σαν αντισηπτικό χωνευτικό. Το οινόπνευμα και το ανθρακικό οξύ που δημιουργούνται θεωρούνται σαν τονωτικά των νεύρων της περιοχής των εντέρων. Παρατηρήθηκε ότι παιδιά που έχουν τραφεί με ΚΕΦΊΡ κράτησαν περισσότερο άζωτο, φωσφόρο, ασβέστιο, σίδερο και πάχος από εκείνα τα παιδία που τράφηκαν με φρέσκο γάλα.Προϊόντα φρέσκου γάλακτος μπορούν να αυξήσουν την ωφελιμότητα μερικών μεταλλικών στοιχείων. Και το ασβέστιο και ο φώσφορος μπορούν να αποβούν περισσότερο ευαπορόφητα. Μερικές βιταμίνες, ιδίως η Β, μπορούν να συντεθούν από τα βακτηρίδια στη γαλακτική ζύμωση, τόσο καλά, όσο και από τα βακτηρίδια που βρίσκονται στην εντερική περιοχή. Γαλακτοοξυοφιλοι είναι ικανοί να συνθέσουν μερικές βιταμίνες και μέσα στο έντερο. Η NIACIN μπορεί να παραχθεί μέσα στο σώμα μας και να προμηθεύει τον οργανισμό με αρκετή ποσότητα από πρωτεΐνες υψηλής ποιότητας. Η γιαούρτη και τα αλλά προϊόντα της γαλακτικής ζύμωσης προσφέρουν ουσίες μοναδικές για την υγειά που δεν υπάρχουν στο γλυκό γάλα. Μερικά από τα παθογόνα μικρόβια, όπως τα μικρόβια της δυσεντερίας, δεν μπορούν να ζήσουν και να αναπτυχθούν σε ένα περιβάλλον οξύ, όπως το γαλακτικό οξύ. Αυτός ο ισχυρός βακτηριακός πλούτος από προϊόντα ζύμωσης γάλακτος, έχει αναγνωρισθεί από τους ανθρώπους σε πολλές περιοχές του κόσμου. Αναμφίβολα αυτός ο πλούτος έχει παίξει ένα ζωτικό ρόλο στη διατήρηση της υγιεινής. Η αφθονία των οξυβακτηριδίων των προϊόντων της γαλακτικής ζύμωσης έχει από καιρό χρησιμοποιηθεί σε σανατόρια.
Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας αναφέρει έναν αριθμό από σανατόρια που χρησιμοποιούν αϊρανι ,προϊόν γαλακτικής ζύμωσης. Ασθενείς έλαβαν ένα λίτρο ημερησίως προσθέτοντας το στα συνήθη αντιβιοτικά φάρμακα. Το αϊρανι πιστεύεται ότι έχει ειδικό αποτέλεσμα εναντίον της φυματίωσης.
Πολύ ενδιαφέρονΤο κεφίρ αναπτύσσει ισχυρά βακτηρίδια τα οποία σκοτώνουν επικίνδυνους οργανισμούς για ασθένειες και για θάνατο. Καθαρίζει το αίμα μας και το σώμα.
Εδώ είναι μια λίστα από αρρώστιες που μπορείτε να θεραπεύσετε με το κεφίρ.
1. ΝΕΥΡΩΣΕΙΣ­: ένα λίτρο την ημέρα.
2. ΕΛΚΗ ΣΤΟΜΑΧΟΥ:­ θεραπεύονται μετά 2-3 μήνες με 1 λίτρο την ημέρα.
3. ΑΣΘΜΑ ΚΑΙ ΒΡΟΓΧΙΤΙΣ:­ ένα λίτρο την ημέρα.
4. ΑΝΑΙΜΙΑ η ΑΛΛΕΣ αρρώστιες του αίματος.­ 1-2 λίτρα την ημέρα (μετάτρεις μήνες φυσιολογικό αίμα).
5. ΣΚΛΗΡΩΣΕΙΣ:­ ένα λίτρο την ημέρα.
6. ΠΙΕΣΗ:­ ρυθμίζεται με το κεφίρ.
7. ΤΟ ΒΑΡΟΣ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ:­ ρυθμίζεται με το κεφίρ.
8. ΕΞΑΝΘΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΕΚΖΕΜΑΤΑ:­ μισό έως ένα λίτρο την ημέρα (ΚΑΙΕΞΩΤΕΡΙΚΑ, βάζετε επάνω κεφίρ το βράδυ, το αφήνετε έως το πρωί και τότετο πλένετε, σε 2-3 εβδομάδες περνά).
9. ΚΑΤΑΡΡΟΥΣ, ΚΥΣΤΗΣ, ΝΕΦΡΑ, ΣΥΚΩΤΙ, ΦΛΕΓΜΟΝΙΚΟΣ: 1 λίτρο την ημέρα για 2-3 μήνες, (από γάλα η κρέμα θα μπορούσε να είχατε προσβολές αλλά το κεφίρ θεραπεύει).
Το κεφίρ βοηθά στην δυσπεψία για την κανονική εντερική χλωρίδα.Συνίσταται το κεφίρ σε φλεγμονές όπως η ωτίτης, φαρυγγίτις, πνευμονία, επίσης φουσκώματα, ρέψιμο, γαστρική αχιλία, πεπτικό έλκος χολοκυστίτις, γαστρίτις, κολίτις, διάρροια, δυσεντερία, χρόνια δυσκοιλιότητα, ανωμαλίες χοληδόχου κύστης, ημικρανία, κόπωση των νεφρών, διαβητικό έλκος, δερματίτιδες, γαστρεντερικά συμπτώματα, για την αποκατάσταση της εντερικής χλωρίδας μετά από χρήση αντιβιοτικών, έρπις στόματος, στοματίτιδες.
Το κεφίρ συνίσταται σε παιδία, σε αναρρωνύοντες και αλλά πρόσωπα με ανεπαρκή πεπτική δραστηριότητα λόγω του ότι διευκολύνει την πέψη.Διεγείρει την έκκριση σάλιου, συνιστάται σαν μετεγχειρητική τροφή.
Ιδιαίτερα στην Γερμανία και την Σοβιετική Ένωση συνιστάται για χρόνια δυσκοιλιότητα.­

ΠΩΣ ΝΑ ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΤΕ ΤΟ Κ Ε Φ Ι Ρ.Βάλτε 2-3 κυβικά εκατοστά από τους κόκκους του κεφίρ σε ένα καθαρό βάζο. Προσθέστε 1/2 λίτρο γάλα 1,5%, όχι γεμάτο ως πάνω και κλείστε καλά το καπάκι (αεροστεγώς). Αφήστε το σε θερμοκρασία δωματίου 24 ώρες. Αν το θέλετε ποιο αραιό (υπακτικό) αφήστε το 12 ώρες. Σε περίπτωση διάρροιας να μείνει περισσότερο από 24 ώρες. Στο τέλος αυτού του διαστήματος το γάλα θα γίνει πιο πυκνό. Περάστε το από πλαστικό σουρωτήρι. Αυτό που θα περάσει είναι το πόσιμο κεφίρ, ότι μείνει είναι οι δραστικοί κεφιρόκοκκοι τους οποίους θα χρησιμοποιείτε συνεχεία για να καλλιεργήσετε και άλλες φορές.
Ξεβγάλτε το καλά το βάζο, ξεβγάλτε καλά τους κόκκους όπως είναι μέσα στο πλαστικό σουρωτήρι με μπόλικο κρύο νερό, αφού στραγγίσει καλά επαναλαμβάνετε την ίδια διαδικασία παρασκευής από την αρχή.Καθώς συνεχίζεται η καλλιέργεια ο αριθμός των κόκκων αναπτύσσεται και πολλαπλασιάζεται (η αύξηση αυτή γίνεται πιο γρήγορα σε όχι παχύ γάλα).
Τότε η το αφήνετε (το επιπλέον) οπότε με την ίδια ποσότητα γάλατος θα γίνει πιο πυκνό η το απομακρύνετε η δίνετε αυτό που περισσεύει σε άλλον για καλλιέργεια.Καλλιεργώντας το κεφίρ μπορείτε να κανονίζετε την γεύση και την σύσταση (πυκνότητα). Αν το θέλετε γλυκύτερο και αραιότερο Αφήστε το λιγότερο χρόνο η αντιθέτως αφήστε περισσότερους κόκκους κεφίρ. Οι κόκκοι πρέπει να καλύπτονται από το γάλα. όταν πρόκειται να μην το καλλιεργήσετε για λίγες μέρες βάζετε τους κόκκους σε μικρό δοχείο με γάλα στο ψυγείο.
Οι κόκκοι διατηρούν την ζωτικότητα τους για 10-15 μέρες το πολύ.
Όταν θελήσετε πάλι να το καλλιεργήσετε, σουρώστε το και πετάξτε το γάλα που ήταν μέσα, αφού το ξεπλύνετε καλά βάλτε το με νέο γάλα.

Αν βαριέστε την παραπάνω διαδικασία υπάρχει και στα καταστήματα με βιολογικά και όχι μόνο!!!!!!

Καλή σας όρεξη!!!!!!!

Τετάρτη 15 Απριλίου 2009

ΓΥΜΝΑΣΕ ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΣΟΥ!

Eάν νιώθεις ότι δεν... στροφάρεις γρήγορα τώρα τελευταία, καιρός να γυμνάσεις το μυαλό σου με μερικά τρικ.Πανεπιστημιακές έρευνες έδειξαν ότι όσοι προκαλούνται να σκεφτούν γρήγορα και να κατεβάσουν ιδέες νιώθουν πιο δυνατοί, δημιουργικοί, ενεργητικοί και, επομένως, ευτυχείς. Ψυχολόγοι από το Πρίνστον και το Χάρβαρντ που διεξήγαγαν την έρευνα πιστεύουν πως αυτό συμβαίνει επειδή υποσυνείδητα θεωρούμε πως η γρήγορη σκέψη είναι προϊόν ευφορίας.
Δοκίμασε απόψε κιόλας αυτές τις... εγκεφαλικές ασκήσεις:- Σκέψου 10 ταξιδιωτικούς προορισμούς που θέλεις να επισκεφτείς σε 1 λεπτό.- Γράψε 20 δισύλλαβες λέξεις σε 80 δευτερόλεπτα.- Κάνε μία λίστα με 15 αγαπημένα βιβλία ή ταινίες σε 1,5 λεπτό.

Δευτέρα 13 Απριλίου 2009

ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ ΚΑΙ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΑ!

Μια μικρή εισαγωγή…
Όταν ο Καποδίστριας αποφάσισε οριστικά να αφήσει τη Ρωσία και να κατέβει για πάντα στην Ελλάδα, πρώτη του δουλειά ήταν να πουλήσει τα έπιπλά του.
Ήταν καλοκαμωμένα και ακριβά και αν τα έφερνε μαζί του στην Ελλάδα θα ήταν πρόκληση για τους φτωχούς Έλληνες. (υπάρχουν σήμερα καταστάσεις των πολιτικών που μπορούν να θεωρηθούν πρόκληση;) Τα πούλησε όλα και κατάφερε να εισπράξει απ' αυτά πενήντα χιλιάδες ρούβλια. Όλα αυτά τα ρούβλια τα έστειλε σε Έλληνες σιτέμπορους στην Οδησσό και τους παρακινούσε να προσθέσουν κι αυτοί ότι θέλανε. Με όλο το ποσόν θα αγόραζαν σιτάρι και θα το έστελναν στους Έλληνες που πεινασμένοι αγωνίζονταν για τη λευτεριά τους.
Οι Έλληνες σιτέμποροι της Οδησσού σεβάστηκαν την επιθυμία του Καποδίστρια και διπλασίασαν τις πενήντα χιλιάδες ρούβλια που τους έστειλε. (έδωσε το καλό παράδειγμα) Φόρτωσαν πέντε καράβια σιτάρι και στείλανε από ένα στα Ψαρά, στην Ύδρα και στις Σπέτσες. Τα άλλα δύο τα στείλανε στ' Ανάπλι για να εφοδιάσουν το στρατό.

Τώρα διαβάστε παρακάτω για τους σημερινούς μας άρχοντες πως δίνουν το παράδειγμα τους και ξανασκεφτείτε το!


ΟΙ ΝΕΕΣ ΛΙΜΟΥΖΙΝΕΣ ΤΩΝ ΒΟΥΛΕΥΤΩΝ!
Τύψεις φαίνεται ότι διακατείχαν μέχρι πρότινος πολλούς βουλευτές του ελληνικού κοινοβουλίου επειδή τα ακριβά δίλιτρα αυτοκίνητά τους ρύπαιναν την ατμόσφαιρα. Μαζεύτηκαν λοιπόν μια νύχτα στην βουλή και ψήφισαν ένα νόμο που τους επιτρέπει να αντικαθιστούν τα αυτοκίνητά τους και με υβριδικά οχήματα ανεξαρτήτως κυβικών και μάρκας. Και φυσικά άδραξαν την ευκαιρία… Όχι, δεν τα αντικατέστησαν με τα σεμνά και ταπεινά Toyota Prius και Honda Civic Hybrid. Κάτι παραπάνω από τους μισούς βουλευτές μας, όσοι δηλαδή χρειάζονται για να περάσουν ένα νομοσχέδιο, επέλεξαν τις νέες υβριδικές Lexus GS450h, λιανικής αξίας 72.000 η μία, για να αντικαταστήσουν τα πολυτελή αυτοκίνητα που η προηγούμενη φουρνιά βουλευτών τους είχε κληροδοτήσει.
Προχώρησαν σε αυτή την επιλογή με την δικαιολογία ότι η συγκεκριμένη Lexus είναι πιο οικολογικό και φιλικό όχημα προς το περιβάλλον σε σχέση με τα προηγούμενα που είχαν στην κατοχή τους για τις μετακινήσεις τους. Όμως αυτή η δικαιολογία δεν υφίσταται καθώς το εν λόγω υβριδικό μοντέλο εξοπλίζεται με βενζινοκινητήρα V6 3,5 λίτρων που ελάχιστα προστατεύει το περιβάλλον σε σχέση με τα παλιότερα αυτοκίνητα των βουλευτών που απαγορευόταν να είναι πάνω από 2 λίτρα . Αν οι βουλευτές είχαν αληθινή οικολογική συνείδηση θα μπορούσαν να διαλέξουν άλλα υβριδικά που κυκλοφορούν στην ελληνική αγορά. Από τότε που ο πρόεδρος της Βουλής κ. Δημήτρης Σιούφας πριμοδότησε την αγορά μοντέλων υβριδικής τεχνολογίας, αίροντας το πλαφόν στον κυβισμό από 1.600 έως 2.000 κυβικά που ισχύει για τα συμβατικά βουλευτικά αυτοκίνητα, το γκαράζ της βουλής γέμισε από τα Lexus GS450h, παρά το γεγονός ότι οι 300 είχαν άλλες, πραγματικά οικολογικές, επιλογές: Το Toyota Prius, αυτοκίνητο που έχει επιλέξει και ο έλληνας επίτροπος περιβάλλοντος στην Ευρωπαική Ένωση κ. Σταύρος Δήμας και το Honda Civic Hybrid αποτελούν ουσιαστικές οικολογικές λύσεις για πολλούς λόγους. Είναι άνετα, παρέχουν υψηλό επίπεδο εξοπλισμού και ασφάλειας, καταναλώνουν ελάχιστη βενζίνη, εκπέμπουν πολύ λιγότερους ρύπους από το υβριδικό της Lexus και κοστίζουν στο 1/3 της λιανικής τιμής της υπερπολυτελούς υβριδικής λιμουζίνας που κοστίζει όσο μια γκαρσονιέρα. Στον πειρασμό της υβριδικής πολυτέλειας της Lexus ενέδωσαν βουλευτές και πολιτικοί αρχηγοί από όλες τις παρατάξεις εκτός από τον ΣΥΡΙΖΑ. Μεταξύ τους οι: ο γραμματέας της Ν.Δ. κ. Λευτέρης Ζαγορίτης, ο γραμματέας της Κ.Ο. της ΝΔ κ. Γιάννης Τραγάκης, ο πρώην υφυπουργός Εθνικής Άμυνας και βουλευτής ΝΔ κ. Βασίλης Μιχαλολιάκος, ο πρώην υφυπουργός Tουριστικής Aνάπτυξης και βουλευτής κ. Aναστάσιος Λιάσκος, ο βουλευτής ΝΔ κ. Κυριάκος Μητσοτάκης, η βουλευτής της ΝΔ κυρία Φωτεινή Πιπιλή, ο πρώην υπουργός Παιδείας και βουλευτής ΠΑΣΟΚ κ. Πέτρος Ευθυμίου, ο βουλευτής ΠΑΣΟΚ κ. Ντίνος Βρεττός, ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ κ. Ντίνος Ρόβλιας και ο βουλευτής του ΛΑΟΣ κ. Άδωνις Γεωργιάδης. Σε αυτούς να προσθέσουμε και την γενική γραμματέα του ΚΚΕ κα Αλέκα Παπαρήγα. Ο, κατά δήλωσή του λογικός, γραμματέας της ΝΔ κ.. Ζαγορίτης, γνωστός και για την ικανοτητά του να κάνει το άσπρο μαύρο, δήλωσε για το αμάξι του σε κυριακάτικη εφημερίδα ότι το προτίμησε γιατί είναι πιο γρήγορο και ασφαλές. Από τα αλώνια της Νίκαιας στα δερμάτινα σαλόνια της Lexus ο γραμματέας της κοινοβουλευτικής ομάδας της ΝΔ κ. Ιωάννης Τραγάκης .Χαμογελώντας εξέρχεται ο πρώην υπουργός και βουλευτής ΠΑΣΟΚ κ. Πέτρος Ευθυμίου από την υβριδική λιμουζίνα των 75000 ευρώ που το κράτος του παρέχει. Γιατί να μη χαμογελά άλλωστε; Το χρώμα του αυτοκινήτου της Paris Hilton επέλεξε η κα Φωτεινή Πιπιλή για την υπερπολυτελή Lexus της. Χρωματική διαφοροποίηση σε σχέση με τις κλασικές μαύρες λιμουζίνες πραγματοποίησε και ο πρώην υφυπουργός Αμυνας κ. Βασίλης Μιχαλολιάκος. Παραθέτοντας αυτή την μάλλον συλλεκτική φωτογραφία, δεν θα προβούμε σε σχόλια για να αποτρέψουμε ανακοίνωση του Κ.Κ.Ε. τύπου: «Το Κ.Κ.Ε, το κόμμα που σταθερά υπερασπίζεται τα συμφέροντα των φτωχών και αδυνάμων ενάντια στις αντιλαϊκές πολιτικές των κομμάτων του ευρωμονόδρομου, καταδικάζει την αήθη επίθεση συμφερόντων του κεφαλαίου ενάντια στην σεμνή και ταπεινή Αλέκα Παπαρήγα…» Εκτός από τους 160 περίπου βουλευτές που επέλεξαν την υβριδική λιμουζίνα Lexus GS450h, 135 επέλεξαν ένα εκ των επίσης πλήρως εξοπλισμένων λιμουζινών συμβατικού τύπου Μercedes 280Ε, Audi Α6 και Saab Αero 93-95. Πραγματική οικολογική συνείδηση είχαν μόνο 5 βουλευτές οι οποίοι επέλεξαν τα «φθηνά» υβριδικά των 25.000 για την μετακίνησή τους.
Αξίζει να σημειωθεί ότι υπάρχουν περισσότεροι από εβδομήντα βουλευτές που πριν εκλεγούν διέθεταν αυτοκίνητα των οποίων η αξία δεν ξεπερνούσε τα 10.000-15.000 ευρώ.
Τέλος, όσον αφορά στα αυτοκίνητα που εξυπηρετούν τις ανάγκες του κοινοβουλίου, ο πρόεδρος της βουλής κ. Δημήτρης Σιούφας αντικατέστησε τρία αυτοκίνητα με ισάριθμα υβριδικά. Μάλιστα, για να μην υπάρχουν παρεξηγήσεις, προτίμησε ένα από κάθε εταιρία που εμπορεύεται υβριδικής τεχνολογίας αυτοκίνητα στην χώρα μας. Η αντικατάσταση όλων των βουλευτικών αυτοκινήτων αποφασίστηκε να γίνει με τη μέθοδο leasing και η μηνιαία δόση δεν θα έπρεπε να ξεπερνά τα 1.500 ευρώ για κάθε όχημα που θα πληρωθεί με τα λεφτά των φορολογουμένων. «Ευαισθησία» για το περιβάλλον με τα λεφτά άλλων σε περίοδο οικονομικής κρίσης…
Υ.Γ Οι περισσότεροι βουλευτές αντέδρασαν στην απόκτηση ενός απλού υβριδικού αυτοκινήτου εκφράζοντας στα αλήθεια μερικά από τις παρακάτω δικαιολογίες:
Ο ανασφαλής βουλευτής: «Σε μεγάλες διαδρομές, όπου αναπτύσσονται ταχύτητες, πρέπει να υπάρχει ασφάλεια»,Ο σνομπ βουλευτής: «Μα, θα κυκλοφορώ με… γιαπωνέζικο;»
Ο κάνγκουρας βουλευτής: «Αυτά τα αυτοκίνητα δεν εντυπωσιάζουν. Αν λοιπόν πάμε στην επαρχία με ένα μικρό υβριδικό, δεν πρόκειται να μας δώσει σημασία κανένας!». · Ο αθώος βουλευτής: «Μα, δεν επέλεξα εγώ το μοντέλο. Ρώτησα τον οδηγό μου και τους αστυνομικούς μου που το οδηγούν και αυτοί το διάλεξαν»
Ο βουλευτής – Σουμάχερ: «Πώς θα προλαβαίνω να είμαι συνεπής στις υποχρεώσεις μου όταν αυτό δεν αναπτύσσει μεγάλες ταχύτητες;»,
Ο γκρινιάρης βουλευτής: «Πώς θα βγάλω την προεκλογική περίοδο με υβριδικό Ι.Χ.;»,

Με τόση ευαισθησία και τέτοια επιχειρήματα που έχουν οι εθνοπατέρες μας, ίσως το ελληνικό κράτος θα έπρεπε να σκεφτεί σοβαρά να αντικαταστήσει τις νέες τους λιμουζίνες με όμορφα, οικολογικά και ελληνικά γαϊδουράκια! .

Καλή σας μέρα!!!!!!!!!

Παρασκευή 10 Απριλίου 2009

"Eκκαθάριση" του εγκέφαλου

Ο λόγος που κοιμόμαστε δεν είναι για να βλέπουμε όνειρα αλλά για να «ξεφορτωνόμαστε» τις άχρηστες πληροφορίες που έχουμε συσσωρεύσει στη διάρκεια της μέρας, υποστηρίζει πρόσφατη έρευνα της ιατρικής σχολής του Πανεπιστημίου της Ουάσιγκτον στο Σεν Λούις που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Science.
Μετά από τη μελέτη που πραγματοποιήθηκε στη μύγα της Μεσογείου (Drosophila melanogaster), διαπιστώθηκε ότι οι συνδέσεις των νεύρων που έχουν δημιουργηθεί στη διάρκεια μιας πολυάσχολης ημέρας «λύνονται» τη νύχτα, σε μια προσπάθεια του εγκεφάλου να απαλλαχθεί από τις άχρηστες πληροφορίες. Έτσι, οι σημαντικές πληροφορίες της ημέρας ενοποιούνται με τις ήδη υπάρχουσες και ο εγκέφαλος προφυλάσσεται από τον κίνδυνο υπερφόρτωσης.
«Σήμερα, πολλοί είναι αυτοί που έχουν άγχος για τη δουλειά τους και για την οικονομία γενικότερα, και σίγουρα αρκετοί από αυτούς χάνουν τον ύπνο τους», σημειώνει ο Δρ. Πολ Σο, ένας από τους συντελεστές της μελέτης. «Σύμφωνα με τα στοιχεία της έρευνας, ο καλύτερος τρόπος να διατηρήσει κανείς την οξυδέρκεια και την καλή του φόρμα και να διατηρήσει τη θέση του είναι να δώσει προτεραιότητα στον ύπνο», συμπληρώνει ο καθηγητής.
Προηγούμενες έρευνες σε ζώα έχουν δείξει ότι ο ύπνος διαδραματίζει σπουδαίο ρόλο στην αύξηση της ικανότητας της μάθησης και της μνήμης. Η τελευταία μελέτη ενίσχυσε περεταίρω αυτή την άποψη, αποδεικνύοντας ότι στη διάρκεια της ημέρας οικοδομούνται συνάψεις μεταξύ των νευρώνων ενώ το βράδυ οι συνάψεις αυτές αποδομούνται. «Στη διάρκεια του ύπνου οι ισχυρότερες συνάψεις συρρικνώνονται και οι πιο αδύναμες διαλύονται», τονίζει η Κιάρα Τσιρέλι από το πανεπιστήμιο Wisconsin-Madison που έλαβε μέρος στην έρευνα.
«Μεγάλο μέρος των όσων μαθαίνουμε στη διάρκεια της ημέρας δεν χρειάζεται να τα θυμόμαστε. Εάν ο χώρος στον εγκέφαλο καταληφθεί, η πρόσληψη νέων γνώσεων δεν θα είναι δυνατή μέχρις ότου γίνει εκκαθάριση από τις άχρηστες πληροφορίες», υποστηρίζει η καθηγήτρια.

Πέμπτη 9 Απριλίου 2009

ΠΩΣ ΕΧΑΣΑ ΤΗ ΜΑΧΗ ΜΕ ΤΟ ΤΥΡΟΠΙΤΑΚΙ

Της Δήμητρας Παπαδοπούλου ηθοποιού και θεατρικής συγγραφέως

Κάπου διάβασα πως το στήθος ή το μπιμπερό που μας πρόσφεραν μωρά όταν δυσανασχετούσαμε καθησυχάζει, λέει, τη συναισθηματική μας δυσφορία. Οπότε, σαν ενήλικες πια, όποτε τρώμε φρίκη μασουλάμε καμιά παπαριά να το κατευνάσουμε,με αποτέλεσμα να χοντραίνουμε και να γινόμαστε σαν νεροχύτες, συν που η υγιεινή διατροφή είναι στα φόρτε της και έχουμε μπλέξει στον εγκέφαλό μας ποιο είναι το φυσικό και ποιο το μεταλλαγμένο, τι είναι οι ισοφλαβόνες και πού σκατά υπάρχει το φολικό οξύ, επίσης το ξέρεις πως η ντομάτα έχει λυκοπένιο ενώ το μπρόκολο έχει ισοθειoκυανικά; Μ' αυτά και μ' αυτά, αποφάσισα πως τέρμα οι γουρουνιές, αιφνίδια η απόφαση, μετά που μου 'ρθε να ξεράσω που 'φαγα κάτι τυροπιτάκια, ξέρεις, αυτά τα έτοιμα τα κατεψυγμένα που τα τηγανίζεις και διαβάζεις πίσω τα συστατικά που περιέχουν και είναι σαν να διαβάζεις προκήρυξη εξωγήινου.Αφού λοιπόν έφαγα τέσσερα, κοίταξα το πέμπτο και τελευταίο και του είπα: «Όχι, όχι δεν θα σε φάω». Ναι, άρχισα να μιλάω στο τυροπιτάκι, το τύλιξα σαν μωρό σε μια χαρτοπετσέτα και το 'βαλα στο ψυγείο. Μη με ρωτήσεις γιατί δεν το πέταξα, ήταν μια υποσυνείδητη, αρχέγονη αντανακλαστική διαδικασία, όπως θα έλεγε και ο Γιουνγκ ή ο Φρόιντ, δεν ξέρω, αυτούς τους μπερδεύω τι ακριβώς είπε ο καθένας, και κατηφόρισα για Κολωνάκι να πάρω πράσινο τσάι που 'χει μέσα φαινολικές ενώσεις. Τέλος για μένα τα ανθυγιεινά. Κάτω τα λιπαρά. Ζήτω το ασβέστιο και οι βιταμίνες του συμπλέγματος Β. Άρχισε μια νέα εποχή που το κορμί μου θα γινόταν πιο ανταγωνιστικό, κι έτσι όπως κατηφόριζα τη Σκουφά, διαπίστωσα πως ένα όχι και τόσο νέο προϊόν γυναίκας που έχει κατακλύσει την παγκόσμια αγορά τελευταία, έχει πάρει διαστάσεις μάστιγας. Μιλάω για το τσουλοειδές. Το τσουλοειδές είναι ένα είδος με έξω κοιλιά, έξω βυζιά, μανικιούρ πεντικιούρ γαλλικό και σποραδικά τατού, κυρίως εκεί που τελειώνει η κωλοχαράδρα μπορείς να βρεις μέχρι και την Γκουέρνικα του Πικάσο. Και όλα έτοιμα για φάσωμα (σημειωτέον, δεν έχω τίποτα εναντίον του φασώματος, απλά με εκνευρίζει σαν λέξη, θα 'θελα να καταργηθεί απ' το λεξιλόγιο και να επιστρέψουμε στην παλαιά κλασική της εποχής των σπηλαίων, το μπαλαμούτι). Επίσης, συνειδητοποίησα πως τα τσουλοειδή είναι κυρίως μικρά τα οποία περάσανε αιφνιδίως από τα πάμπερς στα στρινγκ, χωρίς ενδιάμεσα στάδια. Εν πάση περιπτώσει, αφού πήρα τα τσάγια μου τα πράσινα και έτρωγα όλη μέρα φρούτα, ήπια και δυο λίτρα νερό, τιγκάρισα στο ιχνοστοιχείο και αφού συνειδητοποίησα πως για να ζεις υγιεινά πρέπει να 'σαι λίγο η Μαριάννα Λάτση και να 'χεις χρόνο όλη μέρα να πίνεις νερά και να τρέχεις να τα κατουράς, άρχισα να πεινάω. Το σκέφτηκα πολύ το πώς θα κινηθώ και αποφάσισα να φάω μια μπανάνα που 'χει μέσα κάλιο. Αλλά η πείνα φούντωνε. Σαν όραμα άρχισαν να ξεπροβάλλουν απειλητικά τα τσουλοειδή, τα αδύνατα, τα καλογυμνασμένα. Τρόμαξα πολύ, επίσης, όταν ήρθε και εκείνο το γαμημένο τυροπιτάκι και μου σφήνωσε στον εγκέφαλο. Αλλά είπα όχι, θα δω τηλεόραση να ξεχάσω. Ήταν αργά τη νύχτα πια και κάνοντας ζάπινγκ, έπεσα σε καμιά δεκαριά ξεκοιλιάσματα, παντού αίματα, στο ΣΚΑΪ κάτι τύποι σ' ένα τζιπ έψαχναν έναν ιπποπόταμο, στην ΕΤ3 φώναζε η Φώφη Γεννηματά και νάτα πάλι τα τσουλοειδή διάσπαρτα στα κανάλια να αυτογλείφονται και να γδύνονται. Και νάτο πάλι το τυροπιτάκι. Όρμηξα στο ψυγείο. Ήτανε παγωμένο και τηγανισμένο. Δίπλα του, ένα ξενέρωτο γιαούρτι με χαμηλά λιπαρά, πώς να αντέξει τον ανταγωνισμό. Κοιταχτήκαμε με το τυροπιτάκι ξανά και ξανά. Θα σε πετάξω μαλακισμένο πολυακόρεστο ανθυγιεινό τηγανισμένο. Άρχισα να το βρίζω, μόνο που δεν το χαστούκισα.
Με κοίταζε λάγνα και με προκαλούσε με τα τυριά του. Όρμηξα και το καταβρόχθισα. Καταπίνοντας την τελευταία μπουκιά, το 'ξερα πως είχα χάσει οριστικά τη μάχη με το τυροπιτάκι. Υ.Γ. Μήπως ξέρει κανείς τι ακριβώς είναι οι ελεύθερες ρίζες;
ΚΑΛΟ ΣΑΣ ΜΕΣΗΜΕΡΙ!!!!

Chicken a la Carte!

Τα λόγια είναι περιττά... Aπλώς δείτε αυτό το video

http://www.youtube.com/watch?v=993rZrfLBjg&feature=player_embedded

Τετάρτη 8 Απριλίου 2009

ΚΑΠΟΤΕ...

Kάποτε ο χρόνος είχε τέσσερις εποχές, σήμερα έχει δύο.
Κάποτε δουλεύαμε οκτώ ώρες,
σήμερα έχουμε χάσει το μέτρημα.
Κάποτε είχαμε χρόνο να πάμε για καφέ με τους φίλους μας.
Τώρα τα λέμε μέσω MSN και Skype.
Κάποτε είχαμε χρόνο να κοιτάξουμε τον ουρανό, να δούμε το χρώμα του, να ακούσουμε το κελάϊδισμα των πουλιών, να νιώσουμε την ευωδιά του βρεγμένου χώματος.
Σήμερα τα βλέπουμε στην τηλεόραση.
Κάποτε παίζαμε με τους φίλους μας ποδόσφαιρο στις αλάνες.
Σήμερα παίζουμε ποδόσφαιρο στο Playstation.Κάποτε ζητάγαμε συγγνώμη από κοντά.
Σήμερα το λέμε και με SMS.Κάποτε κυκλοφορούσαμε με ταπεινά αυτοκίνητα 1000 κυβικών και ήμασταν χαρούμενοι.
Σήμερα κυκλοφορούμε με τζιπ 2000 κυβικών και στεναχωριόμαστε που δεν έχουμε τζιπ... 3000 κυβικών.
Κάποτε αγοράζαμε ένα παντελόνι και το είχαμε για δύο χρόνια.
Τώρα το έχουμε δύο μήνες και μετά παίρνουμε άλλο.
Κάποτε ζούσαμε σε σπίτι 65 τετραγωνικών και... ήμασταν ευτυχισμένοι.
Σήμερα ζούμε σε σπίτια 120 τετραγωνικών και δεν χωράμε μέσα...
Κάποτε λέγαμε καλημέρα σε ένα περαστικό και τον ρωτούσαμε για την τάδε οδό.
Σήμερα μας το λέει ο navigator.Κάποτε πίναμε νερό της βρύσης και ήμασταν μια χαρά.
Σήμερα πίνουμε εμφιαλωμένο και...αρρωσταίνουμε.Κάποτε είχαμε τις πόρτες των σπιτιών ανοικτές, όπως και τις καρδιές μας.
Σήμερα κλειδαμπαρωνόμαστε, βάζουμε συναγερμούς και έχουμε και 5-6 λυκόσκυλα για να μην αφήσουμε κανέναν να μας πλησιάσει. Είτε είναι καλός, είτε κακός.
Κάποτε ξυπνάγαμε πρωί πρωί την Κυριακή για να πάμε στην εκκλησία.
Σήμερα δεν πάμε γιατί είναι...μπανάλ. Και γιατί οι παπάδες γίνανε μεσίτες και επιχειρηματίες.Κάποτε είχαμε 2 τηλεοπτικά κανάλια και πάντα βρίσκαμε κάτι ενδιαφέρον να δούμε.
Σήμερα έχουμε 100 κανάλια και δεν μας αρέσει κανένα πρόγραμμα.Κάποτε μαζευόμασταν όλη η οικογένεια γύρω από το κυριακάτικο τραπέζι και αισθανόμασταν ενωμένοι και ευτυχισμένοι.
Σήμερα έχει ο καθένας το δικό του δωμάτιο και δεν βρισκόμαστε μαζί στο τραπέζι ποτέ...Κάποτε η σκληρή δουλειά ήταν ιδανικό.
Σήμερα είναι μαλακία.
Κάποτε τα περιοδικά έπαιρναν συνέντευξη από τον Σεφέρη.
Σήμερα παίρνουν από τον Καρβέλα.
Κάποτε μας μάγευε η φωνή του Στέλιου Καζαντζίδη,
σήμερα μας ξεκουφαίνει ο...Μακρόπουλος.
Κάποτε οι τραγουδίστριες τραγουδούσαν με τη φωνή.
Σήμερα τραγουδούν με κάτι άλλο.
Κάποτε ντοκουμέντο ήταν μια επιστημονική ανακάλυψη.
Σήμερα ντοκουμέντο είναι ένα ερασιτεχνικό βίντεο που δείχνει δύο οπαδούς ομάδων να ανοίγουν ο ένας το κεφάλι του άλλου.Κάποτε βλέπαμε στην τηλεόραση κινούμενα σχέδια με τον Μίκυ Μάους, τον Σεραφίνο, τον Τιραμόλα. Σήμερα βλέπουμε τους Power Rangers και τους Monsters με όπλα και χειροβομβίδες να σκοτώνουν και να ξεκοιλιάζουν...τους κακούς.
Κάποτε μας αρκούσε μια βόλτα με τον κοπέλα μας σε ένα ταπεινό δρομάκι της γειτονιάς. Χέρι-χέρι, να κοιτάμε τον ουρανό, να σιγοψυθιρίζουμε ένα ρομαντικό τραγουδάκι και να ταξιδεύουμε νοητά. Σ
ήμερα πάμε διακοπές στο Ντουμπάι, στο Μαρόκο και στο Μεξικό. Και ονειρευόμαστε ταξίδια στο Θιβέτ.Κάποτε είχαμε το θάρρος και τη λεβεντιά να λέμε «Έκανα λάθος».
Σήμερα λέμε «Αυτός φταίει»...
Κάποτε νοιαζόμασταν για το γείτονα, σήμερα τσατιζόμαστε αν αγοράσει καλύτερη τηλεόραση από εμάς.Κάποτε ζούσαμε με το μισθό μας.
Σήμερα ζούμε με τους μισθούς που ΘΑ πάρουμε.
Κάποτε δεν είχαμε φράγκο στην τσέπη, μα ήμασταν τόσο, μα τόσο ευτυχισμένοι!Σήμερα έχουμε τα πάντα και τρωγόμαστε με τα ρούχα μας.
Κάποτε περνάγαμε υπέροχα στο ταβερνάκι της γειτονιάς, με κρασάκι, τραγούδι και κουτσομπολιό.
Σήμερα...μιζεριάζουμε σε ακριβά εστιατόρια του Κολωνακίου.
Κάποτε ιδανικό ήταν να γίνεις αναγνωρισμένος.
Σήμερα ιδανικό είναι να γίνεις απλά αναγνωρίσιμος.
Κάποτε μας δάνειζε λεφτά ο αδελφός μας.
Σήμερα μας δανείζουν οι τράπεζες.Κάποτε κοιτούσαμε στα μάτια τους ανθρώπους.
Τώρα τους κοιτάμε στην τσέπη.Κάποτε δουλεύαμε για να ζήσουμε.
Σήμερα ζούμε για να δουλεύουμε.Κάποτε είχαμε χρόνο για τον εαυτό μας.

Σήμερα δεν έχουμε χρόνο για κανένα....

Αυτό το «Κάποτε», το έλεγαν Ζωή....

Καλό μεσημέρι να έχετε!!!!

Δευτέρα 6 Απριλίου 2009

ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΧΕΙΡΑΓΩΓΙΣΗ

Οι σχέσεις μας με κοντινά, αγαπημένα πρόσωπα έχουν στον πυρήνα τους την αγάπη, το ενδιαφέρον, την αφοσίωση, την τρυφερότητα, τη συνήθεια... τις ενοχές. Τις ενοχές; Μάλιστα! Είτε μας αρέσει είτε όχι, ένα μεγάλο μέρος της αλληλεπίδρασης με τους πιο κοντινούς μας ανθρώπους βασίζεται στις ενοχές που αυτοί μας δημιουργούν, ασκώντας επάνω μας συναισθηματικούς χειρισμούς, πιέσεις, εκβιασμούς, και που συχνά με τη σειρά μας ανταποδίδουμε… Μαθήματα χειρισμού από την κούνια Ο χειρισμός στις σχέσεις είναι από τα πράγματα που μπορεί να πει κανείς ότι τα μαθαίνουμε από την κούνια μας, γι’ αυτό και δεν είναι εύκολο να τον αποφύγουμε εντελώς. Η σχέση με τους γονείς, σχέση κατεξοχήν εξάρτησης και εξουσίας, δύσκολα αποφεύγει χειριστικά τερτί­πια, ακόμη και στις πιο «συνειδητοποιημένες» ­οικογένειες. Έτσι, μαθαίνουμε και αφομοιώνουμε τέτοιες τεχνικές και τις εφαρμόζουμε και στις άλλες μας -σημαντικές- σχέσεις με τρόπο συνήθως αυτόματο. Χειρισμός είναι όταν θυμώ­νουμε και κάνουμε μούτρα, όταν υπενθυμίζουμε στον άλλον όσα έχουμε κάνει γι’ αυτόν, όταν κρατάμε το ­«πάνω χέρι» δείχνοντας άλλα από αυτά που αισθανόμαστε, όταν τον κάνουμε να αμφιβάλλει για τον εαυτό του, γενικά όταν θέλουμε κάτι από τον άλλον και δεν το ζητάμε με το όνομά του. Όλοι μας κάποτε, με κάποιον, σύντροφο, παιδιά, αδέλφια, φίλο, συνάδελφο, έχουμε ­χρησιμοποιήσει τέτοιες τεχνικές, στις οποίες, όσο κι αν τις συνειδητοποιούμε και προσπαθούμε να τις αποφύγουμε, καταφεύγουμε σε στιγμές αδυναμίας. 1. Δημιουργώντας ενοχές Η Μαριάννα είναι 51 ετών και μοναχοκόρη. Ο πατέρας της πέθανε πριν από 7 χρόνια. Η μητέρα της, 76 ετών, ζει μόνη, μάλλον αποκομμένη από συγγενείς και γνωστούς, είναι απόλυτα υγιής και μπορεί να φροντίσει τον εαυτό της, στα πρακτικά τουλάχιστον. Συναισθηματικά, όμως, η κόρη της η Μαριάννα και η οικογένειά της είναι το «αποκούμπι» της. Αρκετά απογεύματα μέσα στην εβδομάδα, και σχεδόν όλα τα Σαββατοκύριακα, τις γιορτές, τις καλοκαιρινές διακοπές, η Μαριάννα παίρνει τη μητέρα της και τη φέρνει σπίτι τους ή την παίρνουν μαζί σε εκδρομές και ταξίδια. Μερικές φορές, ο άνδρας της δυσανασχετεί: Θα ήθελε λίγο περισσότερο προσωπικό χρόνο. Ειδικά όταν τα παιδιά κοιμούνται ή βγαίνουν, τώρα που μεγάλωσαν, θα ήθελε να κάνουν κάτι οι δυο τους. Το ίδιο, φυσικά, θέλει και η Μαριάννα. Κάθε φορά, όμως, που επιχειρεί να πει στη μητέρα της ότι δεν θα πάει να την πάρει, αυτή αντιδρά πάντα με την ίδια ατάκα: «Καταλαβαίνω ότι σας γίνομαι βάρος, αλλά όλο στους τέσσερις τοίχους παρέα με την τηλεόραση… ». Η φράση μένει συνήθως ατελείωτη, αλλά αρκεί για να κάνει τη Μαριάννα να νιώσει εγωίστρια και αδιάφορη που βάζει την καλοπέρασή της πάνω από τη μοναξιά της μητέρας της. Συνήθως πείθει τον άνδρα της να πάνε να την πάρουν και αναβάλλουν τη δική τους διασκέδαση, την οποία παρεμπιπτόντως πραγματικά χρειάζονται, γιατί δουλεύουν πολύ και οι δύο και πάντα ο κοινός τους χρόνος είναι λίγος. Τι συμβαίνει; Η ιστορία αυτή είναι κλασικό παράδειγμα συναισθηματικού χειρισμού: Η μητέρα της Μαριάννας εκβιάζει -όχι κατ’ ανάγκη συνειδητά- την κόρη της προκαλώντας της ενοχές γι’ αυτό που θέλει να κάνει: Να διασκεδάσει αφήνοντάς τη μόνη. Γιατί το κάνει; Πολύ απλά γιατί με αυτό τον τρόπο καταφέρνει να ­ικανοποιηθεί η επιθυμία της. Ενοχοποιώντας την κόρη της έμμεσα, δηλαδή υπονοώντας ότι έχει μερίδιο ευθύνης στη δική της δυσαρέσκεια, ατυχία, δυστυχία, ειδικά όταν η σχέση της μαζί της είναι σχέση μεγαλύτερης ή μικρότερης συναισθηματικής εξάρτησης, πετυχαίνει να της αποσπάσει πολλά. Ταυτόχρονα, όμως, εδραιώνεται και διαιωνίζεται η σχέση εξάρτησης, αποτυγχάνοντας να μετατραπεί σε κάτι πιο ισότιμο, δηλαδή σε μια σχέση όπου ο καθένας έχει την ελευθερία να προσφέρει, να έχει αιτήματα ή να αρνηθεί να προσφέρει ή ενίοτε τα αιτήματά του να μη βρίσκουν ανταπόκριση. 2. Θύτες και θύματα Οικεία σε πολλούς από εμάς είναι η περίπτωση του Ηλία και της Αδριανής. Όπως μας αφηγείται η τελευταία: «Τα πεθερικά μου μας βοηθάνε συνέχεια από την πρώτη στιγμή του γάμου μας. Μας έφτιαξαν το σπίτι όπως το θέλαμε, μας αγόρασαν τα έπιπλα, μας ενισχύουν οικονομικά, μας βοηθάνε με τα παιδιά. Έχουν κλειδί, μένουν στο διπλανό τετράγωνο και μπαινοβγαίνουν όποτε θέλουν, χωρίς να ειδοποιήσουν ή να χτυπήσουν έστω το κουδούνι. Μου είναι πολύ δύσκολο να τους πω ότι θα ήθελα περισσότερη ιδιωτικότητα στο σπίτι μου. Παρεξη­γούνται εύκολα. Ώρες-ώρες, όμως, ασφυκτιώ στο ίδιο μου το σπίτι με αυτή την κατάσταση». Τι συμβαινει; Αυτό το παράδειγμα δείχνει ότι στη χειριστική σχέση υπάρχουν δύο πλευρές που αλληλοσυμπληρώνονται: Αυτός που χειρίζεται και αυτός που αφήνεται να τον χειριστούν. Πώς γίνεται αυτό; Γιατί ­αφήνουμε να μας κάνουν άλλοι άνθρωποι, έστω και πολύ αγαπητοί, «τη ζωή πατίνι» χωρίς να κάνουμε κάτι γι’ αυτό; Γιατί δεν αμυνόμαστε, αλλά υπομένουμε δυσανασχετώντας σιωπηλά; Η απάντηση δίνεται στην τρίτη ιστορία...
Χίλιοι και ένας τρόποι χειρισμού Όσο συνήθης είναι ο χειρισμός στις ανθρώπινες σχέσεις, άλλο τόσο είναι και περίπλοκος. Μερικοί άνθρωποι, για παράδειγμα, είναι τόσο ικανοί στο να χειρίζονται τους άλλους, που είναι πολύ δύσκολο να διακρίνει κανείς το χειρισμό και ακόμη πιο δύσκολο να τον αποφύγει. Όπως, για παράδειγμα, η μητέρα που έχει τεθεί στην υπηρεσία του παιδιού της με συνεχείς παροχές -που κανείς δεν της ζήτησε, αλλά ούτε και αρνήθηκε να δεχτεί-, ώστε φαντάζει σαν ύβρις και μεγάλη αγνωμοσύνη κάθε προσπάθεια αυτονόμησης και χειραφέτησής του. Μερικοί από τους πιο συνη­θισμένους τύπους χειραγώγησης είναι οι εξής: ● Ο τιμωρός, που απειλεί με ποινές: «Αν φύγεις, δεν πρόκειται να ξαναδείς τα παιδιά». ● Αυτός που αυτομαστιγώνεται και στρέφει την απειλή προς τον εαυτό του: «Αν συμβεί αυτό, θα κάνω κακό στον εαυτό μου». ● Ο μάρτυρας, το αιώνιο θύμα: «Εμένα με σκέφτεσαι ποτέ όταν τα κάνεις αυτά;» ● Αυτός που υπόσχεται αντα­πό­δοση: «Αν δεχτείς, θα με έχεις πάντα στο πλευρό σου». ● Αυτός που «εξαργυρώνει» τις υποχρεώσεις που του έχει κάποιος άλλος: «Εγώ μια ζωή σου προσέφερα κι εσύ μου το ανταποδίδεις έτσι;» 3. Η τυραννία της εικόνας μας Ας πούμε ότι μια φίλη μας θέλει πάλι, όπως μέρα παρά μέρα σχεδόν, να ’ρθει να μας δει για να κλάψει για χιλιοστή φορά στον καναπέ μας για την άτυχη ερωτική ζωή της. Αν της πούμε ότι δεν μπορούμε γιατί έχουμε κανονίσει κάτι, η αντίδρασή της «Ούτε εσύ δεν μ’ αντέχεις πια» μας γεμί­ζει ενοχές, γιατί σύμφωνα με το αξιακό μας σύστημα οφείλουμε να συμπαραστεκόμαστε στους φίλους μας και δεν θέλουμε να μας βλέπουν σαν αδιάφορους. Έτσι, συνεχίζουμε να υποκύπτουμε, αγνοώντας την πραγματική μας διάθεση και κάνοντας ταυτόχρονα τη φίλη μας όλο και πιο «αντιπαθητική» για εμάς. Τι συμβαίνει; Αυτός που χειρίζεται στοχεύει κατευθείαν στην ανάγκη μας να έχουν οι άλλοι καλή εντύπωση από εμάς, να είμαστε σωστοί και εντάξει ως προς τις οικογενειακές, τις κοινωνικές, τις ηθικές μας αξίες. Αν, ωστόσο, εμείς ενδώσουμε, η ζημιά είναι διπλή. Από τη μια δεν θέλουμε να είμαστε αχάριστοι γιοι ή κόρες και από την άλλη νιώθουμε τους γονείς σαν βάρος. Με τον ίδιο τρόπο, θέλουμε να είμαστε καλοί γονείς, αλλά υποψιαζόμαστε ότι μεγαλώνουμε τυράννους, ενώ αντίστοιχα στο χώρο της δουλειάς μας θέλουμε να μιλάνε όλοι με τα καλύτερα λόγια για εμάς, αλλά φορτωνόμαστε πολύ μεγα­λύτερο φορτίο από αυτό που αντέχουμε. Ας ελιχθούμε, λοιπόν... Υπάρχουν, όμως, άνθρωποι που μας χειρίζονται συνεχώς και με τους οποίους η σχέση μας είναι τέτοια που είναι δύσκολο να τους αποφύγουμε. ­Μπορούμε να αμυνθούμε; Ας δούμε μερικούς τρόπους αντίστασης και ελιγμού. Όπως είπαμε, το χειριστικό άτομο συνήθως απευθύνεται στην καλή εικόνα που θέλουμε να έχουν οι άλλοι για εμάς και μας αναγκάζει να στρεφόμαστε με αυστηρή ματιά προς τον εαυτό μας: «Είμαι εγωιστής», «Είμαι αγνώμων», «Δεν είμαι καλή φίλη», «Δεν αξίζω». Χρειάζεται, όμως, για να προσπεράσει κανείς αυτή την παγίδα, να κάνει ένα βήμα πιο πέρα από τη στιγμιαία κατάσταση και να αναλο­γιστεί: › «Είμαι πράγματι εγωιστής; Τόσα χρόνια δεν τους σκέφτομαι και τους φροντίζω συνεχώς;» › «Είναι αλήθεια ότι δεν είμαι καλή φίλη, δεν την έχω πάντα βοηθήσει όταν έχει προβλήματα;». «Δεν είμαι σαν τον καθένα» Χρειάζεται, δηλαδή, να επιβεβαιώσουμε εμείς στον εαυτό μας αυτό που το χειριστικό άτομο θέτει υπό αμφισβήτηση για να εξυπηρετήσει το σκοπό του. Αυτό μας διευκολύνει στο να οριοθετηθούμε απέναντι στις χειριστικές και προκλητικές πολλές φορές- μανούβρες και να απαντήσουμε με ψυχραιμία: › «Αυτή είναι η δική σου άποψη» › «Εγώ ξέρω ότι έχω κάνει πάντα αυτό που όφειλα να κάνω» › «Ακόμη κι αν λες ότι ο καθένας αυτό θα έκανε, εγώ δεν είμαι σαν τον καθένα». Ένας άλλος τρόπος είναι να φέρουμε αντιμέτωπο τον άλλο με αυτό που μας ζητά χωρίς να το εκφράζει, εφόσον διακρίνουμε τι είναι αυτό κι εφόσον φυσικά αυτή η κατά μέτωπο κουβέντα δεν είναι πολύ δυσάρεστη και για εμάς: › «Πρέπει να μπαινοβγαίνετε όποτε θέλετε στο σπίτι μας για να σας δείχνουμε ότι σας αγαπάμε;». Με αυτό τον τρόπο, μας δίνεται η δυνατότητα, εφόσον το θέλουμε, να επαναπροσδιορίσουμε τη σχέση μας.
Οι ελληνίδες μαμάδες που λιποθυμούν και... άλλα κόλπα Η ελληνική οικογένεια είναι, δυστυχώς, σε μεγάλο βαθμό «εκκολαπτήριο» χειριστικών σχέσεων. Αυτό καθρεφτίζεται καθαρά, συχνά με αρκετή δόση χιούμορ και άλλοτε δραματοποιημένα, εδώ και δεκαετίες στον ελληνικό κινηματογράφο και στα τηλεοπτικά σίριαλ και μάλιστα οι μέθοδοι συνεχώς εξελίσσονται! Οι μαμάδες που λιποθυμούν ή παθαίνουν την καρδιά τους όταν τα βλαστάρια τους αντιτίθενται στις επιθυ­μίες τους ήταν και είναι μια πολύ δημοφιλής τεχνική χειρισμού, χωρίς να λείπουν όμως και οι καλοπροαίρετοι διαμε­σολαβητές («Μίλα του κι εσύ που σ’ αγαπάει»), η προσπάθεια εκλογίκευσης («Εσύ ήσουν πάντα έξυπνο παιδί, δεν καταλαβαίνεις πως αυτό που κάνεις… »), η κρυφή υπονόμευση των στόχων του άλλου («Όταν πάρει είδηση, θα είναι πια αργά»), οι απειλές («Αν το κάνεις, μην περιμένεις δεκάρα από μένα»)… - ο κατάλογος είναι μακρύς, γεγονός που αποδεικνύει την τρομερή ευρηματικότητα στις μεθόδους χειραγώ­γησης των, κατά τα άλλα, αγαπημένων προσώπων. Καλύτερα να σου βγει το μάτι... Η άρνηση του χειρισμού σημαίνει, βέβαια, ότι κάποιες φορές μπορεί να μας βάλουν τη «στάμπα» της «κακιάς κόρης», «του αναίσθητου φίλου», «του εγωιστή συζύγου», να στιγματίσουν, δηλαδή, την ιδανική εικόνα του εαυτού μας, κι αυτό δεν είναι ευχάριστο. Κάποιοι μπορεί να σταμα­τήσουν να μας «αγαπούν».
Αξίζουν, όμως, πράγματι όλες οι χειριστικές σχέσεις τόσο, ώστε να θυσιάζουμε σε αυτές τόση από την προσωπική μας ηρεμία και ελευθερία;
ΛΟΥΙΖΑ ΒΟΓΙΑΤΖΗ :KΛΙΝΙΚΟΣ ΨΥΧΟΛΟΓΟΣ

ΨΩΝΙΑ ΚΑΙ ΟΡΜΟΝΕΣ


Η έντονη επιθυμία να ξοδέψουν χρήματα ψωνίζοντας δημιουργείται στις γυναίκες περίπου 10 ημέρες πριν από την έναρξη της περιόδου, όπως εκτιμούν οι ειδικοί του Πανεπιστημίου του Χέρτφορντσαϊρ. Στην πρωτότυπη έρευνα συμμετείχαν 443 γυναίκες ηλικίας από 18 έως 50 ετών, από τις οποίες ζητήθηκε να αναφέρουν τις καταναλωτικές τους συνήθειες.
Όπως είδαν οι ερευνητές, περίπου τα 2/3 των γυναικών που βρίσκονταν στο τέλος του εμμηνορροϊκού τους κύκλου, στη λεγόμενη ωχρινική φάση, παραδέχτηκαν ότι είχαν κάνει παρορμητικές αγορές, ενώ περισσότερες από τις μισές είχαν υπερβεί το όριο των 27 ευρώ που τους είχαν θέσει οι ερευνητές. Περίπου πέντε από τις συμμετέχουσες εκμυστηρεύτηκαν ότι είχαν ξοδέψει περισσότερα από 270 ευρώ, ενώ οι περισσότερες ένιωθαν τύψεις μετά τις αγορές τους. «Οι γυναίκες που βρίσκονταν στην ωχρινική φάση του εμμηνορροϊκού τους κύκλου ήλεγχαν λιγότερο τα έξοδά τους, ενώ έτειναν να κάνουν περισσότερες παρορμητικές και υπερβολικές αγορές», υπογραμμίζει η καθηγήτρια Κάρεν Πάιν.
Αυτό, όπως εκτιμούν οι ψυχολόγοι, μπορεί να συμβαίνει γιατί ακριβώς οι γυναίκες προσπαθούν να βρουν ανακούφιση στα αρνητικά συναισθήματα που ενδεχομένως να τους προκαλούν οι ορμονικές διαταραχές της περιόδου.
«Η υπερκαταναλωτική συμπεριφορά αποτελεί μια αντίδραση απέναντι στα έντονα συναισθήματα. Αισθάνονται αγχωμένες ή καταθλιμμένες και γι' αυτό καταφεύγουν σε αγορές για να νιώσουν χαρούμενες. Χρησιμοποιούν, δηλαδή, τα ψώνια για να ρυθμίζουν τα συναισθήματά τους».

Σάββατο 4 Απριλίου 2009

ΤΟΞΙΚΗ ΚΑΙ ΥΓΙΗΣ ΑΓΑΠΗ!

Αν περιμένουμε η ερωτική σχέση ή ο γάμος να μας χαρίσει την ευτυχία τότε καταδικάζουμε τον εαυτό μας σε μελλοντική απογοήτευση.
Μήπως στο όνομα της "αγάπης" υπομένεις τις ανυπόφορες συμπεριφορές των ανθρώπων με τους οποίους συμβιώνεις; Μήπως τις περισσότερες φορές σου συμπεριφέρονται με τρόπο που σε ταπεινώνει και σε εξουθενώνει;
Οι άνθρωποι με τους οποίους έχουμε στενές σχέσεις μπορεί να ασκούν πάνω μας τεράστια αρνητική επίδραση και εμείς να το ανεχόμαστε δικαιολογώντας αυτή την παθητική μας στάση με ψευδή, επιφανειακά και λογικοφανή επιχειρήματα. Δεν θέλουμε να παραδεχτούμε το πόσο πολύ μας πληγώνουν και το πόσο καταστροφική επίδραση ασκούν στην ψυχική μας ισορροπία γα να μην κινδυνέψουμε να μείνουμε μόνοι. Επειδή είμαστε συνδεδεμένοι μαζί τους με στενές σχέσεις εξάρτησης αισθανόμαστε ότι είναι αδύνατον να επιβιώσουμε μακριά τους. Η προοπτική της απομάκρυνσης ή του χωρισμού φαίνεται να είναι απειλή για την ίδια μας τη ζωή. Αισθανόμαστε ότι δεν θα μπορούσαμε να επιβιώσουμε μακριά τους. Η ψευδαίσθηση ότι οι άλλοι μας είναι απαραίτητοι μας κάνει άνευ όρων ελαστικούς και μας ωθεί να ανεχόμαστε τις ακραίες αρνητικές τους συμπεριφορές. Αν είμαστε εξαρτημένοι από την "αγάπη" επιμένουμε ψυχαναγκαστικά να πάρουμε από το σύντροφό μας τον κόσμο ολόκληρο. Αναζητάμε την ταυτότητα και το νόημα της ζωής μας μέσα από τον έρωτα και αδιαφορούμε για το κόστος που μπορεί να έχει αυτή η επιδίωξή μας. Όπως και κάθε άλλη εξάρτηση ο ψυχαναγκαστικός έρωτας μπορεί να μας κοστίσει, προσωπική ελευθερία αξιοπρέπεια, οικογένεια, φίλους, υγεία, χαρά και ευτυχία.Όλοι σε κάποιο βαθμό είμαστε διατεθειμένοι και πρέπει να κάνουμε υποχωρήσεις, να ανεχόμαστε και να συγχωρούμε. Σε μερικές περιπτώσεις όμως η ανεκτικότητα και οι υποχωρήσεις που κάνουμε μας εξουθενώνουν, θίγουν την αξιοπρέπειά μας, ανατρέπουν την ισορροπία μας και μας κάνουν να νιώθουμε αποτυχημένοι και δυστυχείς. Αυτήν η εμπειρία της ανυπόφορης οδύνης που προκύπτει από την εξουθένωση και την ακούσια ταπείνωση είναι το καμπανάκι που μας ειδοποιεί ότι κάτι πρέπει οπωσδήποτε να αλλάξει, ότι ήρθε η ώρα να αντισταθούμε δυναμικά και να διεκδικήσουμε όσο μας το επιτρέπουν οι δυνάμεις μας το δικαίωμά μας για μια αξιοπρεπή ζωή. Διεκδίκηση που δεν αποβλέπει σε μια αφηρημένη αυτοδικαίωση με στόχο τον ευτυχισμό και την καλοπέραση αλλά στο άνοιγμα μιας νέας προοπτικής της επιβίωσης.

ΥΓΙΗΣ ΑΓΑΠΗ
Δίνουμε προτεραιότητα στην ανάπτυξη του εαυτού.
(Όχι στην ικανοποίηση εγωκεντρικών αναγκών αλλά στην αυτοπραγμάτωση και την προσωπική ολοκλήρωση
Χώρος για ανάπτυξη και διεύρυνση.
Επιθυμία να εξελιχτεί ο άλλος.
Επιτρέπω στον άλλο να ακολουθήσει τις ιδιαίτερες κλήσεις του. Δεν τον αναγκάζω να ακολουθήσει τη δική μου διαδρομή.
Ξεχωριστά ενδιαφέροντα, άλλοι φίλοι διαφορετικές, σημαντικές σχέσεις με νόημα
Ενθάρρυνω τον άλλο να διευρύνει τον κοινωνικό του κύκλο και την .
Βεβαιότητα για την προσωπική αξία.
Σωστός βαθμός εμπιστοσύνης. Εμπιστοσύνη ότι ο σύντροφος θα συμπεριφέρεται σύμφωνα με κάποιες θεμελιώδεις αρχές. Συμβιβασμός, διαπραγμάτευση ή αλλαγή του ηγετικού ρόλου.
Από κοινού επίλυση προβλημάτων.Αποδοχή της ιδιαιτερότητας του καθενός.
Η σχέση διαπραγματεύεται με όλες τις διαστάσεις της πραγματικότητας
Ο κάθε σύντροφος φροντίζει τον εαυτό του και τον άλλο. Αυτό που νιώθει δεν εξαρτάται από την διάθεση του άλλου.
Αυτονομία μέσα στην αγάπη.
Υγιές ενδιαφέρον για τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει ο άλλος.
Η σεξουαλική επαφή προκύπτει ελεύθερα μέσα από την αμοιβαία φροντίδα, τον σεβασμό και την ελεύθερη επικοινωνία.
Μπορώ να χαίρομαι, να απολαμβάνω κάποιες δραστηριότητες και να νιώθω άνετα και όταν είμαι μόνος μου.
Διάσταση άνεσης και ευχαρίστησης.
Νιώθω άνετα στη σχέση μου και χαίρομαι με την παρουσία του άλλου.

ΤΟΞΙΚΗ ΑΓΑΠΗ.
Κόλλημα με τη σχέση. Εξάρτηση από τον άλλο για να αντλήσουμε αισθήματα ασφάλειας.
Ασφάλεια και βόλεμα μέσα από την εξομοίωση.
Για να μειώσω την ανασφάλεια που νιώθω θέλω εγώ και ο σύντροφός μου να σκεπτόμαστε, να αισθανόμαστε και να συμπεριφερόμαστε με τον ίδιο τρόπο.
Η ένταση των συναισθημάτων φόβου, ανασφάλειας και μοναξιάς ερμηνεύονται ως αποδείξεις αγάπης.
Ολοκληρωτική εμπλοκή, περιορισμένη κοινωνική ζωή, παραμέληση παλιών φίλων και ενδιαφερόντων.
Ανησυχία για τη συμπεριφορά του άλλου. Φόβος μήπως αλλάξει ο άλλος.
Ζήλια, κτητικότητα, φόβος ανταγωνισμού.
Προσπάθειες να αλλάξει ο άλλος για να γίνει όπως θα θέλαμε.
Η σχέση δεν αντέχει την απογοήτευση.
Προσπάθεια αποφυγής του δυσάρεστου.
Προσδοκία ότι ο ένας σύντροφος θα τακτοποιήσει και θα σώσει τον άλλο.
Ψυχαναγκαστικό ενδιαφέρον για τα προβλήματα και τα αισθήματα του άλλου.
Καταπίεση σχετικά με το σεξ που οφείλεται στο φόβο, την ανασφάλεια και την ανάγκη για άμεση ικανοποίηση.
Είμαι προσκολλημένος στο σύντροφό μου και δεν αντέχω να είμαι μακρυά του. Θέλω να είμαστε συνέχεια μαζί.
Ανικανότητα να αντέξω την απομάκρυνση. Προσκόλληση.
Διάσταση πόνου και απογοήτευσης.
Η σχέση είναι για μένα πηγή οδύνης. Απογοητεύομαι συνέχεια από τη συμπεριφορά του άλλου.

Παρασκευή 3 Απριλίου 2009

ΣΟΚΟΛΑΤΑ ΚΑΙ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ

Ο Πυθαγόρας... έτρωγε σοκολάτα!
Μέχρι τώρα, η κατανάλωση σοκολάτας έχει συνδεθεί με την ευεξία αλλά και την ερωτική έλλειψη. Ωστόσο, νέα έρευνα αποκαλύπτει ότι όταν κάποιος τρώει σοκολάτα βελτιώνει και την αντίληψή του στα μαθηματικά.
Η ικανότητα αριθμητικής έγινε πιο εύκολη αφότου οι εθελοντές κατανάλωσαν μεγάλες ποσότητες σοκολάτας ή ρόφημα κακάο.
Επιπλέον, ένιωθαν πιο ευδιάθετοι και πνευματικά ενεργοί, όπως αποκάλυψε η ερευνητική ομάδα της Βρετανικής Ψυχολογικής Κοινότητας στο Μπράιτον της Μ. Βρετανίας.
Παρομοίως, ο καθηγητής Ντέιβιντ Κένεντι του πανεπιστημίου Νορθάμπρια είπε ότι η σοκολάτα μπορεί να είναι ευεργετική για απαιτητικές πνευματικά εργασίες.
Αυτό οφείλεται στις πολυφαινόλες, που αυξάνουν τη ροή του αίματος στον εγκέφαλο. Στο πλαίσιο της έρευνας, ζητήθηκε από τους 30 εθελοντές να μετρήσουν ανάποδα από έναν τυχαίο αριθμό μεταξύ του 999 και του 800.
Σύμφωνα με τα αποτελέσματα, οι συμμετέχοντες μπορούσαν να κάνουν πιο γρήγορα υπολογισμούς αφότου είχαν καταναλώσει σοκολάτα. Ωστόσο, οι ειδικοί διευκρινίζουν ότι χρειάζεται μεγάλη ποσότητα σοκολάτας για να επιτευχθεί αυτό το αποτέλεσμα. Έτσι, αν είστε επιρρεπείς στην πρόσληψη κιλών, φροντίστε να έχετε πάντα εύκαιρο ένα κομπιουτεράκι.