ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΣΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΡΩΤΑ

Απο την Ανθή Αγγελοπούλου

« Έρωτας - Ασπασμός των Αγγέλων στ’ άστρα» Βίκτωρ Ουγκώ

«Το μίσος δε αντιμετωπίζει το μίσος. Μόνο η Αγάπη μπορεί» Μάρτιν Λούθερ Κίνγκ


Έψαξα την ορολογία δυο σημαντικών λέξεων (ΕΡΩΤΑΣ – ΑΓΑΠΗ)
Γύρω από αυτές χτίζονται ή γκρεμίζονται ολόκληρες ζωές, ποδοπατούνται όνειρα, πεθαίνουν ψυχές, τρελαίνονται μυαλά, αλλάζουν χαρακτήρες, μεταμορφώνονται άνθρωποι.
Ο όρος αγάπη περιγράφει ένα έντονο συναισθηματικό δεσμό ή κατάσταση. Με την ύπαρξή της η καλοσύνη, η ομορφιά ή δημιουργία και η αφθονία αποτελούν στοιχεία του πυρήνα της.
Ο έρωτας πάλι είναι ένα συναίσθημα που χρόνια δεν κοιτά θα το έλεγα; που αυτός που το βιώνει μπορεί να φτάσει στα άκρα; που δεν συμβαδίζει ποτέ με οτιδήποτε λογικό; που όπως πολύ σωστά προείπε ο Σοφοκλής «Έρως ανίκατε μάχαν».
Η αγάπη είναι ένα συναίσθημα που μπορεί να κρατάει χρόνια ακόμα και μια ολόκληρη ζωή όπως λένε οι ειδικοί. Ο έρωτας είναι πιο τσαχπίνης και ανατρεπτικός. Έρχεται ξεκούδουνα κάποια στιγμή μας τσιμπάει την καρδιά, μας σκοτώνει τη λογική και μας βάζει να κάνουμε τα πιο ανατρεπτικά πράγματα. Και όπως απρόβλεπτα έρχεται έτσι απρόβλεπτα μπορεί και να φύγει. Μερικές φορές μπορεί να εξελιχθεί σε μια σταθερή αγάπη, άλλες πάλι είναι απλός ένας έντονος πόθος και μόλις αποκτήσουμε το αντικείμενο του πόθου μας φεύγει και ο έρωτας…
Αγάπη είναι να βλέπεις στα μάτια κάποιου ολόκληρο τον κόσμο και μάλιστα όμορφο….
Για να μπορούμε όμως να νιώσουμε αυτά τα δυο μεγάλα συναισθήματα προϋπόθεση είναι να είμαστε ερωτευμένοι πρωτίστως με τον ίδιο τον έρωτα…

Για να μπορούμε να βρούμε τον άνθρωπο που θα κάνει αυτό το μεγάλο κλικ στην καρδιά μας πρέπει εμείς οι ίδιοι να έχουμε αφήσει την πόρτα της ανοιχτή και να έχουμε νιώσει τα τσιμπήματα του έρωτα με τον ίδιο τον «Έρωτα».
Να έχουμε αγαπήσει την ιδέα του να «Αγαπήσουμε». Γιατί αν η καρδιά και η ψυχή μας είναι κλειστές, αν το μυαλό μας είναι γεμάτο αρνητικές σκέψεις, αν το χαμόγελο έχει φύγει από τα χείλη μας, αν το αίσθημα της αισιοδοξίας έχει ξεχάσει να επισκεφθεί το μπαούλο των συναισθημάτων μας, τότε είναι τραγικά δύσκολο να νιώσουμε αυτές τις όμορφες ανατριχίλες, τα πεταρίσματα της καρδιάς, να αποκτήσουμε το χαμόγελο του «ηλιθίου» και να βλέπουμε τον ήλιο να λάμπει ακόμα και τις συννεφιασμένες μέρες.
Έρωτας και λογική δυο πράγματα που δεν γίνετε να συμβαδίσουν ποτέ…
Ο Άγιος Βαλεντίνος πιστός στο ραντεβού του κάθε χρόνο στις 14 Φεβρουαρίου έρχεται να μας αναστατώσει όλους τον καθένα από μας διαφορετικά.
Άλλοι τον περιμένουν με προσμονή. Είναι ερωτευμένοι γαρ, πιστεύουν στην ιδέα της «Ημέρας του Έρωτα» και θέλουν να τον γιορτάσουν όσο πιο εντυπωσιακά γίνετε.
Άλλοι πάλι δεν πιστεύουν στην «Ημέρα των Ερωτευμένων» παρόλο που οι ίδιοι μπορεί να είναι ερωτευμένοι γιατί θεωρούν ότι την αγάπη μας για τον άνθρωπο της ζωής μας πρέπει να την δείχνουμε καθημερινά και όχι μια συγκεκριμένη μέρα.
Υπάρχει φυσικά και μια μερίδα ατόμων τα γνωστά «μπακούρια» ή αλλιώς εκλεπτυσμένα «οι αδέσμευτοι». Τα μπακούρια συνήθως είναι συνειδητοποιημένα άτομα που αρέσκονται στην ελευθερία τους και την μοναξιά τους και την αντιμετωπίζουν με χιούμορ.
Οι αδέσμευτοι οι πιο εκλεπτυσμένοι του είδους είναι άτομα που έχουν φάει πρόσφατες χυλόπιτες ή στραπάτσα ερωτικά και τα αντικείμενα του πόθου τους «άντρες ή γυναίκες» βράζουν στο ίδιο καζάνι. Τους ακούμε πολύ συχνά να λένε ξεστομίζουν τις εκφράσεις «όλα τα γουρούνια την ίδια μούρη έχουν», «άντρες πεταμένα λεφτά», «όλες οι γυναίκες είναι ίδιες» και άλλα τέτοια όμορφα και μερικές φορές «πολύ κομψά».
Αυτοί όχι μόνο δεν αγαπούν την μέρα των ερωτευμένων αλλά την μισούν θανάσιμα «τουλάχιστον μέχρι να ξαναγαπήσουν οι ίδιοι» και φυσικά περνάνε από το κόσκινο της κακογλωσσιάς τους όσους έκαναν το τραγικό λάθος εκείνη την Ημέρα να τους ευχηθούν έστω και για αστείο «Χρόνια Πολλά».
Σε όλους αυτούς αφιερώνουμε το νόστιμο τραγουδάκι του Χρήστου Χατζηνάσιου «Δος μου την καρδιά μου πίσω να ξαναγαπήσω τη ζωή ξανά…».
Πολύ καλό πιστέψτε με (το σιγοτραγουδώ και εγώ συχνά πυκνά).
Στους υπόλοιπους μπορούμε να αφιερώσουμε όλα τα καψουροτράγουδα εποχιακά και μη.
Τέλος υπάρχει και μια «μικρή» θέλω να πιστεύω μερίδα αυτών που γιορτάζουν διπλά εκείνη την Ημέρα. «Από δω η γυναίκα μου και από κει το αίσθημα μου» που έλεγε κι ένα παλιό άσμα.
Διπλά τα δωράκια, διπλά τα έξοδα, διπλή η κούραση αν πρόκειται να ικανοποιήσουν και τα 2 πρόσωπα την ίδια μέρα, διπλός ο φόβος της αποκάλυψης, διπλό το δείπνο και τα περιττά κιλά, διπλή και η χαρά θα μου πείτε….λέμε τώρα.
Αυτοί ας ρίξουν μια ματιά και στ’ άστρα για εκείνη την ημέρα, όχι τίποτα άλλο αλλά για να αποφύγουν τις κακοτοπιές.
Ο Ελύτης είχε πει κάποτε «Η ζωή είναι μια αστραπή, ότι προλάβεις»…μεγάλος λόγος παιδιά αρκεί να τον εμπεδώσουμε.
Πόσες φορές δεν έχουμε αναρωτηθεί, πόσο γρήγορα περνάει ο καιρός, πότε μεγάλωσα, πότε άσπρισαν τα μαλλιά μου, πότε τα παιδιά τελείωσαν το σχολείο και τώρα ετοιμάζονται να ανοίξουν τα φτερά τους μακριά μας και άλλα τέτοια που μας μαυρίζουν μεμιάς την καρδιά.
Μην χάνουμε λοιπόν άλλο χρόνο. Τα προβλήματα, οι υποχρεώσεις, οι δουλειές θα είναι πάντα εδώ και θα μας ακολουθούν όλους μας άγρυπνα και ακούραστα. Ας μην χάσουμε άλλο χρόνο ζωής όμως. Δικής μας ζωής, γιατί μέσα σε όλα αυτά πολλοί από μας ξεχάσαμε να ερωτευθούμε, να αγαπήσουμε, να ζήσουμε!!!!
Μπορεί να κοροϊδεύουμε την γιορτή του Βαλεντίνου όμως ενδόμυχα όλοι θα θέλαμε να μπορούμε να γιορτάζουμε «έστω και μέσα μας» εκείνη την ημέρα.
Ας ανοίξουμε λοιπόν διάπλατα τα παραθύρια της καρδιά μας και ας αφήσουμε τον έρωτα να φωλιάσει και να βρει ζεστασιά. Τι κι αν πονέσουμε κάποια στιγμή. Όλα στο παιχνίδι της ζωής δεν είναι. Άλλωστε τώρα που βιώνουμε την μοναξιά δεν πονάμε το ίδιο και μάλιστα μόνοι μας;
Συμβουλή μου, όσοι είναι στην παρέα των ερωτευμένων ας φροντίσουν να παραμείνουν εκεί και να γιορτάζουν όσο πιο τακτικά μπορούν. Ο έρωτας δίνει ζωή και η ζωή είναι τόσο όμορφη. Ο έρωτας είναι γέλιο, είναι χαρά, είναι αστείες φατσούλες, είναι γκάφες, είναι μια δόση πρώιμου Αλτσχάιμερ, είναι ζήλιες, είναι χτυποκάρδια, είναι καυγαδάκια, είναι τόσα πολλά αλλά είναι όλα τόσο όμορφα αν το σκεφτούμε καλά.
Ο έρωτας έχει πρόσωπο, έχει οσμή, έχει γεύση….έχει όλα τα χαρακτηριστικά που θα του δώσουμε εμείς ανάλογα με τον άνθρωπο που θα επιλέξουμε να αγαπήσουμε.
Ας νιώσουμε την ζωντάνια του, την ομορφιά του, το χαμόγελο του, ας πάρουμε μέρος στις σκανταλιές του και ας τον αφήσουμε να μας τρυπήσει ανάλαφρα ή γιατί όχι και μέχρι το μεδούλι, το είναι μας για να μπορούμε να βγούμε στους δρόμους τραγουδώντας ή χορεύοντας. Το επιτάσσει η μέρα άλλωστε.
Αν νιώθετε και εσείς αυτά τα τρελά τσιμπήματα και πιστεύεται στον Άγιο Βαλεντίνο βάλτε στα δωράκια σας την δικής σας πινελιά. Ένα δείπνο έκπληξη, μια βόλτα ρομαντική, μια δροσερή σαμπάνια για δύο με συνοδεία σοκολατάκια, ένα προκλητικό γλειφιτζούρι, χειροπέδες για μια ακόλαστη βραδιά, το έργο με το οποίο έχουν παρομοιάσει ή φανταστεί κάπως έτσι τη ζωή τους μεγάλη μερίδα γυναικών «Sex and City» το οποίο κυκλοφορεί σε ειδική συσκευασία δώρου, κάποιο κοσμηματάκι ίσως; (αγοράκια σε σας απευθύνομαι για τα δυο τελευταία). Είμαι σίγουρη ότι όλοι μας κάτι θα βρούμε.
ΣΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΝΕΦΙΚΤΟ έλεγε ο Janus Arony κάντε τα και τα δύο, μπορείτε!