Orsalia - Land

Αγαπητοί μου όλοι,
παρακάτω θα διαβάσετε ένα πολυ όμορφο και τρυφερό παραμύθι από μια παλια φίλη και συνάδελφο την Ελπίδα Μιναδάκη.
Σε λίγο καιρό θα μπορεί να γίνει μια φτασμένη συγγραφεύς.
Θαυμάστε το νέο της παραμύθι.
Αλήθεια είναι πολυ όμορφο!!!!!!!!!!!!!!

Λίτσα, η φιλόδοξη Σακουλίτσα

Μια φορά κι έναν καιρό ήταν η λίτσα. Το όνομά της βγαίνει από το... Σακουλίτσα.
Η Σακουλίτσα ήταν μια σακούλα σούπερ μάρκετ. Γεννήθηκε σε ένα εργοστάσιο μαζί με πολλές-πολλές άλλες. Όμως ένιωθε διαφορετική. Πίστευε ότι άξιζε πολύ περισσότερο από το να προορίζεται για ένα σούπερ μάρκετ. Από την άλλη βέβαια, ήταν υπερήφανη που διευκόλυνε τους ανθρώπους κι εκείνοι της εμπιστεύονταν όλα τα καλά, όπως φρούτα και λαχανικά και μετά την έπαιρναν μαζί τους σε ένα ζεστό σπιτικό. Ύστερα την έβαζαν με τάξη σε ένα ντουλάπι μαζί με πολλές άλλες πολύχρωμες σακούλες. Τί όμορφα που ήταν! Ζήλευε πολύ τις άλλες σακούλες όμως που ήταν χάρτινες ή υφασμάτινες με όμορφα χρώματα και σχέδια ενώ εκείνη ήταν απλά μια σακούλα σούπερ μάρκετ.
Ποιος θα της έδινε σημασία! Πόσο θα ήθελε να ήταν σακούλα για γυναικεία ρούχα ή σακούλα για καλλυντικά, ένα ακριβό άρωμα ή
ένα μεταξωτό κασκόλ κάποιας πλούσια κυρίας, κάτι τελοσπάντων πιο αριστοκρατικό. Να έμπαινε και στα καλά τα σαλόνια! Αλλά, η τύχη της ήταν προκαθορισμένη. Πολύ σύντομα, θα γινόταν μια σακούλα σκουπιδιών ή το πολύ-πολύ μια σακούλα που θα περιείχε το φαγητό για τα παιδιά που θα το έπαιρναν μαζί τους σχολείο. Θα γέμιζε λάδια και μυρωδιές που καμιά σχέση δεν θα είχαν με μία σακούλα ενός ακριβού αρώματος και σύντομα θα πήγαινε για πέταμα!
Πόσο θα ήθελε να την θαύμαζαν όλοι! Να την κρατούσαν σε μια ντουλάπα μαζί με άλλα όμορφα πράγματα και να τη φύλαγαν εκεί. Θα προτιμούσε ακόμα καλύτερα να ήταν μια γυναικεία τσάντα και να κυκλοφορεί παντού. Θα προτιμούσε ακόμα περισσότερο να ήταν μία βαλίτσα και να πήγαινε ταξίδια σε όλο τον κόσμο! Αλλά όχι. Ήταν μόνο μια σακούλα σούπερ μάρκετ. Αυτό ήταν όλο! Και τίποτα στον κόσμο δεν μπορούσε να το αλλάξει αυτό.
Και όντως έτσι έγινε. Μια μέρα η μαμά έδωσε φαγητό στα παιδιά για το σχολείο και τα έβαλε μέσα στη Σακουλίτσα. Τα φίλησε και φύγανε για το σχολείο. Στο δρόμο έκανε πολύ κρύο και η Σακουλίτσα άρχισε να πηγαινοέρχεται από τον Κυρ Άνεμο που είχε όρεξη για παιχνίδια. Η Σακουλίτσα όμως δεν είχε διάθεση. Ήθελε απλά να τελειώνει με αυτό και να μπει κάπου ζεστά. Δεν φτάνει που δεν είχε κάνει κάτι πραγματικά αξιοθαύμαστο μέχρι τώρα στη ζωή της, είχε και τον Κυρ Άνεμο να παίζει μαζί της. Μαζί με τον Κυρ Άνεμο ξεσηκώθηκε και η Κυρά Βροχή. Τότε το κοριτσάκι τυλίχτηκε με το παλτό της και άρχισε να τρέχει. Δεν είχε πάρει μαζί της ομπρέλα και δεν ήξερε τί να κάνει. Τότε σκέφτηκε να χρησιμοποιήσει τη Σακουλίτσα σαν ομπρέλα για να την προστατεύσει από τη βροχή. «Ευτυχώς που δεν μου έβαλε η μαμά το φαγητό σε καμιά χάρτινη σακούλα. Θα είχε καταστραφεί τώρα. Αυτή κάπως θα με προστατεύσει μέχρι να φτάσω στο σχολείο», σκέφτηκε το κοριτσάκι και την έβαλε στο κεφάλι της.
Για πρώτη φορά η Σακουλίτσα ένιωσε ότι έκανε κάτι πραγματικά μοναδικό! Κάτι μεγάλο για εκείνη! Κατάφερε να προσφέρει έστω και μικρή προστασία στο κοριτσάκι κι αυτό την γέμισε απίστευτη ικανοποίηση. Τελικά, είχε κάποια αξία κι αυτή. Βοήθησε ένα κοριτσάκι από τη βροχή. Η μικρή μόλις έφτασε στο σχολείο άρχισε να λέει στους συμμαθητές της πόσο τυχερή ήταν που τουλάχιστον σκέφτηκε να χρησιμοποιήσει τη Σακουλίτσα γιατί λίγο ακόμα και θα την άρπαζε. Η Σακουλίτσα αν και βρεγμένη και ταλαιπωρημένη, ένιωθε πολύ υπερήφανη. «Τελικά, όλοι έχουν ένα προορισμό στη ζωή. Τώρα, κατάλαβα την αξία μου», μονολόγησε η Σακουλίτσα. Το κοριτσάκι σκέφτηκε να την πάει μέχρι τον κάδο ανακύκλωσης και της είπε: «Μην ανησυχείς. Δεν θα πάθεις τίποτα. Θα σε πάρουν και θα σε ξαναφτιάξουν από την αρχή. Είσαι η πιο χρήσιμη σακούλα του κόσμου. Θα τα ξαναπούμε σύντομα».