Αρχισαν τα κρύα! Καιρός για νοστιμιές!

Πίτα με πατάτες και άγρια μανιτάρια
{για 4 άτομα}
100 γρ. μανιτάρια πορτσίνι (αποξηραμένα)
140 γρ. βούτυρο
2 σκελίδες σκόρδο (ψιλοκομμένο)
1 κιλό πατάτες (διαλέγουμε μεγάλες)
1/2 φλιτζάνι τριμμένο τυρί (μυζήθρα ή άλλο λευκό, σκληρό τυρί)1.

Προθερμαίνουμε το φούρνο στους 180ο C. Βάζουμε τα μανιτάρια σε μπολ και ρίχνουμε βραστό νερό ίσα–ίσα να καλυφθούν.
Τα αφήνουμε να κρυώσουν και τα στραγγίζουμε πολύ καλά.
2. Παίρνουμε λίγο από το βούτυρο και το ζεσταίνουμε σε κατσαρόλα σε χαμηλή φωτιά. Ρίχνουμε το σκόρδο και το μαραίνουμε για 2-3’. Προσθέτουμε και τα μανιτάρια και συνεχίζουμε να μαγειρεύουμε για 7-8’ μέχρι να μαλακώσουν λίγο. Αλατοπιπερώνουμε και τα αφήνουμε στην άκρη.
3. Καθαρίζουμε και κόβουμε τις πατάτες σε φέτες. Βουτυρώνουμε ένα στρογγυλό πυρίμαχο σκεύος διαμέτρου 20 εκ. και βάζουμε μια στρώση πατάτες, έτσι ώστε να μην υπάρχουν κενά μεταξύ τους. Από πάνω, στρώνουμε τα μανιτάρια και προσθέτουμε λίγο βούτυρο, αλάτι και πιπέρι. Τελειώνουμε με άλλη μια στρώση πατάτας και καλύπτουμε με αλουμινόχαρτο.
4. Ψήνουμε για 50-60’ ή μέχρι το μαχαίρι μας να γλιστρά εύκολα μέσα στην πίτα.
5. Βγάζουμε από το φούρνο και περνάμε τα τοιχώματα με ένα μαχαίρι, ώστε να μην κολλά η πίτα στο ταψί. Την αφήνουμε για 10’ να κρυώσει, την αναποδογυρίζουμε προσεκτικά σε πιατέλα και σερβίρουμε με λίγο τριμμένο τυρί.
Καλή μας όρεξη!

Φωτογραφίες ... βάλσαμο!!!!!!

Ως ισχυρό παυσίπονο δρουν οι φωτογραφίες αγαπημένων προσώπων βοηθώντας μας να ξεπεράσουμε δύσκολες στιγμές, υποστηρίζουν οι ειδικοί του Πανεπιστημίου του Λος Άντζελες. Οι ερευνητές υπέβαλαν 28 γυναίκες σε μια δοκιμασία θερμότητας, η οποία όσο αυξανόταν τόσο πιο έντονο πόνο προκαλούσε. Διαπίστωσαν λοιπόν ότι, όταν κατά τη διάρκεια της δοκιμασίας τους έδειχναν παράλληλα φωτογραφίες των αγαπημένων τους προσώπων, οι ίδιες δεν πονούσαν τόσο όσο άλλες φορές. Όπως επισημαίνουν οι ειδικοί, πολύ πιθανόν τα θετικά συναισθήματα που πυροδοτούσαν οι φωτογραφίες οικείων ατόμων να υπερκάλυπταν ένα μέρος του πόνου, κάνοντάς τον έτσι πιο υποφερτό. Οι ερευνητές υποστηρίζουν ότι οι ασθενείς καλό θα ήταν να έχουν πάντοτε μαζί τους μια φωτογραφία κάποιου που αγαπούν, για να τους χαρίζει δύναμη και αντοχή στον πόνο. Τα ευρήματα αυτά επιβεβαιώνουν προηγούμενες μελέτες οι οποίες είχαν επίσης δείξει ότι η παρουσία αγαπημένων προσώπων ή ακόμη και κατοικιδίων μπορεί να «μαλακώσει» τον πόνο και την στενοχώρια ενός αρρώστου.

Γερή καρδιά: bye bye... by pass...

Ανοίξτε τα αγγεία σας με... μουσική Αν ο καρδιολόγος σας, εκτός από τις γνωστές συμβουλές για τη μείωση της πίεσης και της χοληστερίνης, σας έδινε κι ένα CD με τραγούδια, δεν θα έπρεπε να παραξενευτείτε, καθώς έρευνες δείχνουν ότι η αγαπημένη σας μουσική δυναμώνει την καρδιά σας. Ερευνητές του Πολιτειακού Πανεπιστημίου του Μέριλαντ των ΗΠΑ παρατήρησαν ότι η διάμετρος των αρτηριών γυναικών και ανδρών που άκουγαν επί μισή ώρα κάθε ημέρα την αγαπημένη τους μουσική, μεγάλωνε 26% κατά μέσο όρο. Η διαστολή των αρτηριών διευκολύνει τη ροή του αίματος και αποτρέπει τη δημιουργία θρόμβων, μειώνοντας τον κίνδυνο εμφράγματος ή εγκεφαλικού επεισοδίου.
Ακούτε τουλάχιστον 30΄ την ημέρα μουσική, μόνο όμως εκείνη που σας αρέσει. Ακόμα, δηλαδή, και το heavy metal ωφελεί όσους ενθουσιάζονται με αυτό Μειώστε τους παλμούς σας Αν έχετε λιγότερους από 70 παλμούς το λεπτό, η καρδιά σας θα μείνει γερή μέχρι τα βαθιά γεράματα. Αντίθετα, πάνω από τους 80 σφυγμούς, ο καρδιακός μυς κουράζεται και με τα χρόνια γίνεται πιο ευάλωτος. Αν πετύχετε με την άσκηση να μειώσετε κατά 10 παλμούς το λεπτό την καρδιακή συχνότητα, μειώνετε ταυτόχρονα και τις ανάγκες της καρδιάς σε ενέργεια.
Αυτό μπορείτε να το καταφέρετε ακόμα και με ήπια άσκηση, π.χ. συστηματικό περπάτημα σε έντονο ρυθμό για 30΄ Ρίξτε το στον ύπνο
«Ο ύπνος… τρέφει την καρδιά», λένε οι ειδικοί. Έρευνες δείχνουν ότι η αρτηριοσκλήρυνση εμφανίζεται συχνότερα σε ανθρώπους που κοιμούνται συστηματικά λιγότερο από 5 ώρες την ημέρα. Η μία ώρα ύπνου παραπάνω ισοδυναμεί με πτώση 17 χιλιοστών του υδραργύρου στη συστολική πίεση. Η ποιότητα του ύπνου έχει, επίσης, μεγάλη σημασία. Το ροχαλητό, αν συνοδεύεται από άπνοιες, προκαλεί αύξηση της αρτηριακής πίεσης και εν δυνάμει επικίνδυνες αρρυθμίες. Μελέτη της Μονάδας Υπέρτασης της Α΄ Πανεπιστημιακής Καρδιολογικής Κλινικής έδειξε ότι οι υπερτασικοί με άπνοιες έχουν αυξημένη σκληρότητα στις αρτηρίες.
Φροντίστε να κοιμάστε κάθε ημέρα μία ώρα παραπάνω, χωρίς να ξεπερνάτε τις 8 ώρες, και να έχετε ήσυχο ύπνο «1 γρ. πρόληψης αντιστοιχεί σε 1 κιλό θεραπείας», έχει δηλώσει ο δρ. Γουίλιαμ Μπρόντι, πρόεδρος του Πανεπιστημίου «Τζονς Χόπκινς Αφεθείτε σε... μια αγκαλιά Ένας ευτυχισμένος γάμος μάς κάνει λιγότερο ευάλωτους (ειδικά τις γυναίκες) σε καρδιαγγειακά προβλήματα. Σύμφωνα με έρευνες, όσοι απολαμβάνουν την αγκαλιά ενός συντρόφου, έχουν χαμηλότερη αρτηριακή πίεση, χοληστερίνη και Δείκτη Μάζας Σώματος. Η πιθανότερη εξήγηση είναι ότι ο γάμος απαλλάσσει από το άγχος της μοναξιάς, που θεωρείται παράγοντας κινδύνου για την καρδιά.
Ερωτευτείτε, συζήστε ή παντρευτείτε, αλλά με τον κατάλληλο σύντροφο. SOS: Το στρες από μια προβληματική ερωτική σχέση αυξάνει τις πιθανότητες για έμφραγμα Μετρήστε την περίμετρο του αυχένα σας Σε μια τυπική καρδιολογική εξέταση, οι καρδιολόγοι λαμβάνουν υπόψη τους την περίμετρο της μέσης και το Δείκτη Μάζας Σώματος. Σύμφωνα όμως με νέα έρευνα, και ο χονδρός λαιμός μπορεί να σημαίνει αδύναμη καρδιά. Αμερικανοί επιστήμονες διαπίστωσαν ότι ακόμη και όσοι δεν έχουν περιττά κιλά, αντιμετωπίζουν καρδιαγγειακό κίνδυνο αν έχουν παχύ λαιμό. Όσο πιο χονδρός είναι ο λαιμός, τόσο λιγότερη είναι η καλή χοληστερίνη και τόσο πιο αυξημένη η γλυκόζη.
Χάστε βάρος με γυμναστική και διατροφή χαμηλή σε κορεσμένα λιπαρά και ανεβάστε την «καλή» χοληστερίνη καταναλώνοντας ελαιόλαδο Δείτε κωμωδίες Στρες διάρκειας 3 λεπτών αρκούσε για να σκληρύνει για τουλάχιστον μισή ώρα τις μεγάλες αρτηρίες εθελοντών που συμμετείχαν σε μελέτες της Μονάδας Περιφε­ρικών Αγγείων της Α΄ Πανεπιστημιακής Καρδιολογικής Κλινικής στο «Ιπποκράτειο» Γενικό Νοσοκομείο. Από την άλλη, όταν οι ίδιοι εθελοντές παρακολούθησαν για λίγο μια κωμική ταινία και χαλάρωσαν, η λειτουργία των αγγείων τους βελτιώθηκε σημαντικά.
Χαλαρώστε και γελάστε, γιατί το γέλιο και η καλή διάθεση κάνουν τις αρτηρίες πιο ελαστικές .
Aς γελάμε λοιπόν περισσότερο!!!! Μας κάνει καλό!!!!!!!!!!
Καλό μας μεσημέρι!

Το αγαπημένο μου γλυκό!!!!

Cheesecake επαγγελματικό
Αυτή την συνταγή μου την έχει δώσει ενας φίλος μου σεφ κι έχει αποτελέσματα αντάξια ζαχαροπλαστείου!!! Έχει ακριβείς δοσολογίες γραμμαρίων οχι κούπες κτλπ. Απαιτείται ψηφιακή ζυγαριά κουζίνας.
Αν δεν έχετε σας συνηστώ να μην το επιχειρήσετε.
Συστατικά
500 gr μπισκότα digestive
200 gr βούτυρο (τυπου βιταμ)
200 gr ζάχαρη άχνη
400 gr τυρί κρέμα (τύπου philadelphia)
600 gr κρέμα γάλακτος (πληρης)
4 φύλλα ζελατίνης
2 μαρμελάδες

Λιώνουμε το βούτυρο
Αλέθουμε τα μπισκότα στο multi
Ρίχνουμε το couanteau το βούτυρο και τα μπισκότα σε ενα μπόλ.
Τα ανακατεύουμε και τα στρώνουμε στην βάση της φόρμας του cheesecace. Βάζουμε την ζελατίνη σε κρύο νερό να μαλακώσει κι έπειτα σε ενα φλιτζάνι του κάφε ζεστό νερό να διαλυθεί.
Χτυπάμε στο μίξερ τη ζάχαρη με το τυρί philadelphia και σταδιακά τη μίση κρέμα γάλακτος, την λιωμένη ζελατίνη κι έπειτα την υπόλοιπη κρέμα γάλακτος. Τοποθετούμε το μείγμα αυτό πάνω απο τα μπισκότα και μετά στο ψυγείο. Σε ενα κατσαρολάκι βάζουμε ίση ποσότητα ζάχαρη (κανονική) και ίση ποσότητα νερό (η ποσότητα είναι το μισό βαζάκι μαρμελάδα) κι αδειάζουμε τις μαρμελάδες στο σκεύος σε μέτρια φωτιά μέχρι να λιώσει η ζάχαρη και να δέσουν όλα μαζί. Όταν κρυώσει (και μόνο τότε) το τοποθετούμε στο cheesecace και μετά ξανά στο ψυγείο. Το κόβουμε την επόμενη μέρα.
Είναι μούρλια!!!!!!!!

Έφτασε μεσημέρι! Καιρός για μαμ!!!

4 ψαρονέφρια
12 λιαστές ντομάτες
12 μπαστουνάκια φέτας (30 γρ. το καθένα)
1 ποτήρι λευκό κρασί
4 κουταλιές ελαιόλαδο
12 φύλλα βασιλικό
Ρίγανη
Αλάτι
Πιπέρι
Κόβετε κάθε ψαρονέφρι σε 3 κομμάτια, τα οποία χτυπάτε για να απλώσουν. Τα αλατοπιπερώνετε και τοποθετείτε πάνω τους 1 φύλλο βασιλικό, 1 λιαστή ντομάτα και 1 μπαστουνάκι φέτα. Τυλίγετε τα φιλέτα σε ρολά και τα στερεώνετε με μια οδοντογλυφίδα. Τα βάζετε σε ένα πυρέξ και τα περιχύνετε με το ελαιόλαδο και το κρασί. Τα ψήνετε σε προθερμασμένο φούρνο για 30΄ στους 180° C μέχρι να ροδίσουν, τα γυρίζετε και τα ψήνετε για άλλα 10΄.
Καλή μας όρεξη!

Αντισταθείτε στους ιούς με τα όπλα της φύσης!

Περιφέρεστε άσκοπα στο σπίτι με το θερμόμετρο υπό μάλης, ο βήχας δεν σας αφήνει να κλείσετε μάτι τη νύχτα και τα χαρτομάντιλα που έχετε καταναλώσει εξαιτίας της ακατάσχετης καταρροής και του συνεχόμενου φτερνίσματος είναι τόσα που ισοδυναμούν με... οικολογικό έγκλημα!
Αν η συγκεκριμένη περιγραφή όχι μόνο σας είναι γνωστή, αλλά επαναλαμβάνεται και σε τακτά χρονικά διαστήματα κάθε χειμώνα,
μάλλον ήρθε ο καιρός να αναλάβετε δράση... ή να αφήσετε τη φύση να αναλάβει δράση για εσάς. Πώς θα ενισχύσετε το ανοσοποιητικό σας?
Ένας από τους σημαντικούς παράγοντες που επηρεάζουν την καλή λειτουργία του ανοσοποιητικού μας συστήματος είναι η σωστή διατροφή. Αυτό σημαίνει ότι όσοι κάνουν εξαντλητικές δίαιτες, με αποτέλεσμα η πρόσληψη καθημερινής ενέργειας μέσω της τροφής να είναι ανεπαρκής, εμφανίζουν μεγαλύτερη πιθανότητα να προσβληθούν από ιούς και λοιμώξεις. Το ίδιο συμβαίνει και σε όσους είναι παχύσαρκοι και περιλαμβάνουν πολλά λίπη στην καθημερινή τους διατροφή, καθώς με αυτό τον τρόπο επιβαρύνουν το συκώτι τους, η καλή λειτουργία του οποίου συμβάλλει σημαντικά στην προστασία μας από τις ασθένειες. Ακόμη όμως κι αν ακολουθούμε μια ισορροπημένη διατροφή είναι πολύ πιθανό να «κολλήσουμε» μία από τις άπειρες ιώσεις που κυκλοφορούν το χειμώνα ή να κρυώσουμε. «Παλιότερα οι άνθρωποι προσπαθούσαν να αντιμετωπίσουν τις ασθένειες με όσα “έβγαζε” ο κήπος τους. Στην Ελλάδα, για παράδειγμα, έπιναν χαμομήλι για να μαλακώσουν το λαιμό τους, ενώ στην Κύπρο χρησιμοποιούσαν το ζαμπούκο, γιατί αυτό διέθεταν σε αφθονία στη γη τους. Σήμερα, τα σύνορα έχουν πέσει και σε αυτό τον τομέα. Βότανα, ρίζες και φυτά που δεν φύονται στην ελληνική ύπαιθρο πωλούνται πλέον σε φαρμακεία και εξειδικευμένα καταστήματα, με αποτέλεσμα οι τρόποι και τα μέσα αντιμετώπισης να έχουν πολλαπλασιαστεί», μας λέει ο κ. Στέλιος Κακαγιάννης, φαρμακοποιός και μέλος της Ελληνικής Εταιρείας Εθνοφαρμακολογίας. Αφού, λοιπόν, διαθέτουμε ένα τόσο ισχυρό «φυσικό οπλοστάσιο», ας μάθουμε να το χρησιμοποιούμε προς όφελός μας! Φάρμακα από τη γη Εχινάκεια: Πριν από μερικά χρόνια, η εχινάκεια ήταν άγνωστη στους Έλληνες. Σήμερα αποτελεί ένα από τα πιο δημοφιλή βότανα στην αντιμετώπιση των ιώσεων και της γρίπης. Διαθέτει ισχυρή αντιμικροβιακή και αντικαταρροϊκή δράση και θεωρείται πολύ δραστική στην ενίσχυση του ανοσοποιητικού. Θα τη βρείτε σε διάφορες μορφές: ως ρίζα, βάμμα ή ως αποξηραμένη δρόγη σε κάψουλα. Μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί ως έγχυμα, αν και πιο δραστική θεωρείται όταν λαμβάνεται σε βάμμα. Για προληπτικούς λόγους, συστήνεται καθημερινή χρήση για 10 έως 20 ημέρες το μήνα, με μια δεκαήμερη διακοπή πριν αρχίσετε ξανά τη λήψη της. Πρέπει να γνωρίζετε ότι η συνεχής χρήση της για παρατεταμένα διαστήματα μπορεί να προκαλέσει αύξηση των λευκών αιμοσφαιρίων και κάμψη του ανοσοποιητικού, οπότε χρησιμοποιήστε τη με μέτρο! Pau d’arco: Πρόκειται για το φλοιό ενός φυτού που φύεται στη Νότια Αμερική και ενισχύει την άμυνα του οργανισμού. Η δράση του είναι τόσο προληπτική όσο και θεραπευτική. Θα το βρείτε στα φαρμακεία ως βάμμα ή σε κάψουλες και σε καταστήματα βοτάνων. Μπορείτε, επίσης, να το χρησιμοποιήσετε ως αφέψημα βράζοντας τον αποξηραμένο φλοιό μαζί με νερό για 10 περίπου λεπτά. Καλό είναι να μην το χρησιμοποιείτε για περισσότερο από μία συνεχόμενη εβδομάδα, εκτός και αν λάβετε διαφορετικές οδηγίες από το γιατρό ή το βοτανοθεραπευτή που σας παρακολουθεί. Astragalus: Πρόκειται για ένα βότανο με αντιοξειδωτική δράση κατά των ελεύθερων ριζών που έχει πολύ καλά αποτελέσματα στην ενίσχυση του ανοσοποιητικού συστήματος. Στα ελληνικά λέγεται «Αστράγαλος ο Μεμβρανώδης», ενώ στην κινεζική βοτανοθεραπεία αναφέρεται ως «Huang qi». Σύμφωνα με την παραδοσιακή κινεζική ιατρική, βελτιώνει την ανοδική κίνηση της ενέργειας στο σώμα, ενισχύει το στοιχείο της φωτιάς και επιφέρει τόνωση, έλκοντας το γιανγκ προς τα επάνω. Η πιο συνηθισμένη μορφή που θα το βρείτε είναι σε κάψουλες, αλλά μπορείτε να χρησιμοποιήσετε την αποξηραμένη ρίζα του για να φτιάξετε αφέψημα (περίπου 9-12 γρ. του βοτάνου για 1 κούπα νερό). Θα το πιείτε για περίπου 3 εβδομάδες, με 1 εβδομάδα διακοπής στο τέλος του μήνα. Προσοχή, όμως! Δεν πρέπει να το καταναλώνετε αν έχετε ανεβάσει πυρετό, καθώς ενδέχεται να εντείνει τα συμπτώματα της αρρώστιας. Γι’ αυτό χρησιμοποιήστε το προληπτικά ή στην ανάρρωση. Γλυκόριζα: Μπορείτε για προληπτικούς λόγους να πίνετε αφέψημα γλυκόριζας μία φορά την ημέρα. Στα φαρμακεία θα τη βρείτε ως βάμμα –που είναι πιο δραστικό-, ενώ κυκλοφορούν και καραμέλες για τον πονόλαιμο και το βήχα. Η γλυκόριζα σε βάμμα ή ως συστατικό μείγματος (που καθορίζεται από το γιατρό σας) χρησιμοποιείται κυρίως για να αντιμετωπίσει συμπτώματα ασθένειας που έχει ήδη εκδηλωθεί. Η χρήση της θα πρέπει να αποφεύγεται από άτομα με υψηλή αρτηριακή πίεση. Πρόπολη: Αυτό το θαυματουργό μείγμα κηρωδών και ρητινωδών ουσιών, που αποτελεί την αποκλειστική τροφή της βασίλισσας μέλισσας, είναι γνωστό εδώ και χιλιάδες χρόνια. Ωστόσο, μόλις τις τελευταίες δεκαετίες μελετήθηκαν συστηματικά οι ιδιότητές του. Πρόκειται για μια πολυδύναμη δρόγη με αντιοξειδωτική και αντιβιοτική δράση που αντιμετωπίζει αποτελεσματικά τους ιούς, τόσο σε προληπτικό επίπεδο όσο και κατά την εκδήλωσή τους. Ως εκχύλισμα θεωρείται ιδανικό για γαργάρες και ψεκασμούς του λαιμού για την απομάκρυνση των μικροβίων. Κυκλοφορεί επίσης σε σκόνη και μπορείτε να διαλύετε 1 κουταλάκι του γλυκού σε 1 φλιτζάνι ζεστό νερό και να το πίνετε κάθε μέρα. Ginseng: Το σιβηριανό ginseng δεν αυξάνει ιδιαίτερα την πίεση -αντίθετα με το κοινό ginseng- και θεωρείται ότι έχει πολύ καλά αποτελέσματα ως ενισχυτικό του ανοσοποιητικού συστήματος. Για να το χρησιμοποιήσετε ως αφέψημα, βράστε τη ρίζα (μαζί με το νερό). Μπορείτε να καταναλώνετε 1-2 φλιτζάνια την ημέρα για 1 μήνα. Μπορείτε να το βρείτε επίσης και σε κάψουλες. Schisandra: Πρόκειται για καρπό που χρησιμοποιείται στην παραδοσιακή κινεζική ιατρική, ο οποίος όμως τον τελευταίο καιρό χρησιμοποιείται ευρέως και στη δυτική ιατρική. Είναι πολύ ευεργετικός για τη λειτουργία των πνευμόνων και του ανοσοποιητικού συστήματος. Μπορείτε να βρείτε αυτούσιο τον καρπό και να τον βράσετε ως αφέψημα (περίπου 9 γρ. για 1 φλιτζάνι νερό) ή να τον προμηθευτείτε σε ταμπλέτες. Ως αφέψημα, χρησιμοποιήστε το καθημερινά, για μικρά όμως χρονικά διαστήματα. Ganoderma: Αυτό το κινεζικό μανιτάρι είναι ιδανικό για την τόνωση του οργανισμού. Θα το βρείτε σε αποξηραμένες φλοίδες, τις οποίες θα βράσετε (περίπου 9 γρ.) μαζί με 1 φλιτζάνι νερό. Μπορείτε να το πίνετε κάθε μέρα. Σπιρουλίνα: Το «θαυματουργό φύκι» θεωρείται μια πλήρης τροφή. Περιλαμβάνει όλα τα βασικά αμινοξέα, περισσότερες από εκατό πολύτιμες για τον οργανισμό θρεπτικές ουσίες, αντιοξειδωτικά στοιχεία, μεγάλη ποσότητα σιδήρου και πρωτεΐνης. Για όλους αυτούς τους λόγους θεωρείται ότι η λή-ψη της σπιρουλίνας συμβάλλει και στην καλή λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος. Θα τη βρείτε σε σκόνη, νιφάδες, κάψουλες ή σιρόπι. Ως σκόνη ή σε νιφάδες μπορείτε να τη διαλύσετε σε χυμό ή στο φαγητό (προσέξτε να μην είναι καυτό, γιατί ενδέχεται να χάσει μέρος των θρεπτικών της συστατικών). Φασκόμηλο: Το φασκόμηλο είναι γνωστό και ως «βότανο της μακροζωίας». Τα συστατικά του δρουν ενάντια στις ελεύθερες ρίζες και συστήνεται ιδιαίτερα για την τόνωση της άμυνας του οργανισμού. Θα το βρείτε κυρίως σε αποξηραμένη μορφή. Μπορείτε να πίνετε ένα ποτήρι ρόφημα φασκόμηλο, αφού πρώτα ρίξετε μερικά από τα φύλλα του σε ζεστό νερό και το αφήσετε λίγα λεπτά να ελευθερώσει τα αιθέρια έλαιά του. Τσάι του βουνού: Όλοι ξέρουμε το τσάι του βουνού, λίγοι είναι όμως αυτοί που γνωρίζουν την ισχυρή αντιφλεγμονώδη δράση του και το γεγονός ότι θεωρείται, μαζί με το φασκόμηλο, από τα πιο σημαντικά ροφήματα που ενισχύουν το ανοσοποιητικό και αντιμετωπίζουν τις ιώσεις και τα κρυολογήματα. Μπορείτε να πίνετε ένα φλιτζάνι τσάι καθημερινά και μάλιστα για μεγαλύτερα χρονικά διαστήματα από ό,τι συνήθως συστήνεται για τα περισσότερα βότανα. Εναλλακτικά, μπορείτε να χρησιμοποιείτε πράσινο τσάι, που είναι γνωστό για τις αντιοξειδωτικές του ιδιότητες. Τι πρέπει να ξέρετε Καλό είναι, πριν χρησιμοποιήσετε κάποιο από τα βότανα, να συμβουλευτείτε το γιατρό σας. Καθώς η δοσολογία στα έτοιμα παρασκευάσματα (κάψουλες, βάμμα, ταμπλέτες), που θα βρείτε στο φαρμακείο ή τα καταστήματα με βιολογικά προϊόντα, εξαρτάται από την περιεκτικότητα κάθε σκευάσματος, θα πρέπει πριν από τη λήψη τους να συμβουλευτείτε το γιατρό ή το φαρμακοποιό σας. Μην τα χρησιμοποιείτε σε περίπτωση εγκυμοσύνης, ούτε φυσικά εάν βρίσκεστε σε αγωγή ανοσοκαταστολής. Ιχνοστοιχεία για δύναμη Δύο από τα σημαντικότερα ιχνοστοιχεία για την καλή άμυνα του οργανισμού είναι το σελήνιο και ο ψευδάργυρος. Το σελήνιο το βρίσκουμε κυρίως στα ψάρια, στα μαλάκια, στα σιτηρά, στο κρέας, στα αυγά, στα φιστίκια, στο ρύζι και στους ηλιόσπορους. O ψευδάργυρος βρίσκεται σε μεγάλες ποσότητες στα οστρακοειδή, στο κόκκινο κρέας (μοσχάρι, αρνί, χοιρινό), στο συκώτι, στις σαρδέλες, στους κολοκυθόσπορους, στα σιτηρά, στα όσπρια και στα καρύδια. Συνταγές για ισχυρά μείγματαΠολλές φορές η συνύπαρξη δύο ή και περισσότερων βοτάνων σε ένα μείγμα έχει ακόμη πιο ευεργετικά αποτελέσματα, καθώς κάθε βότανο ενισχύει την επίδραση των υπολοίπων.
• Αν νιώθετε ότι κάτι σας «τριγυρίζει», μπορείτε να φτιάξετε ένα ρόφημα με θυμάρι και φασκόμηλο. Αν σας ενοχλεί ο λαιμός σας, προσθέστε και λίγο μέλι.
• Αν τελικά αρρωστήσετε, θα σας βοηθήσει ένα ρόφημα εχινάκειας μαζί με φρέσκο χυμό πορτοκάλι, 2-3 φορές τη μέρα.
• Αν ανεβάσετε και πυρετό, θα σας ανακουφίσει ένα ρόφημα από άνθη ζαμπούκο μαζί με χαμομήλι και γλυκόριζα. Μπορείτε να το πίνετε έως 3 φορές τη μέρα για όσο διαρκεί η ασθένεια. Τρόφιμα που καταπολεμούν τις ιώσεις Η σωστή διατροφή συμβάλλει επίσης στην καλή άμυνα του οργανισμού ενάντια στα κρυολογήματα και τους ιούς. Τα τρόφιμα που θωρακίζουν την υγεία είναι αυτά που περιέχουν αντιοξειδωτικές βιταμίνες και ιχνοστοιχεία. Στη συνέχεια αναφέρονται οι τροφές στις οποίες τα συστατικά αυτά βρίσκονται σε μεγάλη περιεκτικότητα. • Τα ω-3 λιπαρά οξέα βοηθούν στην τόνωση του οργανισμού. Θα τα βρείτε σε λιπαρά ψάρια, όπως οι σαρδέλες, ο κολιός, το σκουμπρί, ο σολομός και η πέστροφα. Εκτός από τα ψάρια, ανιχνεύονται σε ξηρούς καρπούς, όπως τα φιστίκια, στο σουσάμι και κατά συνέπεια και στο σησαμέλαιο καθώς και στο λιναρόσπορο.
• Η βιταμίνη C είναι ένας από τους καλύτερους συμμάχους του οργανισμού κατά των ιώσεων. Θα τη βρείτε σε μεγάλες συγκεντρώσεις σε ωμές κόκκινες και πράσινες πιπεριές, ακτινίδια, μπρόκολο (στον ατμό), ωμό λάχανο, φράουλες, πορτοκάλια και χυμό ντομάτας.
• Το β-καροτένιο συμβάλλει επίσης στην άμυνα του οργανισμού.
Περιέχεται κυρίως σε φρούτα και λαχανικά με έντονο κίτρινο και πορτοκαλί χρώμα, όπως τα καρότα αλλά και η ντομάτα, και στα πράσινα λαχανικά, όπως το μαρούλι, το σπανάκι και το μπρόκολο.
• Τροφές πλούσιες σε βιταμίνη Ε, όπως το ελαιόλαδο, οι ξηροί καρποί, τα σκουρόχρωμα φυλλώδη λαχανικά και το κρασί, είναι επίσης σημαντικές για την καλή λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος.
• Το σκόρδο είναι παραδοσιακά μια τροφή που ευεργετεί τον οργανισμό επειδή περιέχει την ουσία αλισίνη, που έχει έντονη αντιμικροβιακή δράση.
• Τέλος, η κατανάλωση μανιταριών shiitake και maitake συμβάλλει επίσης στην ενίσχυση του ανοσοποιητικού.
Τι προσφέρουν τα προβιοτικά
Oι τροφές που περιέχουν προβιοτικά θωρακίζουν επίσης την άμυνα του οργανισμού, καθώς τον εφοδιάζουν με ευεργετικά βακτηρίδια που αντιμετωπίζουν και καταπολεμούν τους ιούς.
Στη διατροφή μας λαμβάνουμε τα προβιοτικά κυρίως μέσω του γάλακτος, του γιαουρτιού και γενικώς των γαλακτοκομικών προϊόντων που έχουν υποστεί ζύμωση.
Καλή υγεία να έχουμε!!!!!!!!!

και ... μια άλλη θεωρία.....!

Δεν θέλω να σε ξαναδώ στον αιώνα τον άπαντα! Kαι δεν πρόκειται για σχήμα λόγου. Γιατί, σύμφωνα με τη θεωρία της μετενσάρκωσης, ξαναζούμε τα ερωτικά μας πάθη με τα ίδια πρόσωπα από ζωή σε ζωή, μέχρι την καρμική εκπλήρωσή τους, έτσι ώστε να δίνεται σε όλους η ευκαιρία να επιστρέψουν τα... χρωστούμενα, να πάρουν το αίμα τους πίσω, να βγάλουν τα απωθημένα τους, να ζήσουν όσα δεν μπόρεσαν. Όμως συχνά τα πάθη αυτά γίνονται βασανιστήριο - άσε που δεν θυμάσαι τι έχει προηγηθεί στις προηγούμενες ζωές, οπότε δεν ξέρεις γιατί γίνονται όλα αυτά. Tο μόνο που ξέρεις είναι ότι εσύ ή το έτερον μέλος έχετε «κολλήσει» σε μια κατάσταση που πρέπει να λυθεί. Λύνονται όμως οι καρμικοί δεσμοί; Kεραυνοβόλος έρωτας. Xάνεις τα μυαλά σου από το πρώτο δευτερόλεπτο που τον ή την αντικρίζεις. Aισθάνεσαι πως αυτό τον άνθρωπο τον ήξερες από πάντα. Eίναι η αδελφή ψυχή σου, το άλλο μισό που έψαχνες μια ζωή. Όμως η σκληρή πραγματικότητα μπορεί να ορθώνει ανυπέρβλητα εμπόδια ανάμεσά σας. Ή απλώς να διαπιστώσεις ότι ο χαρακτήρας και η συμπεριφορά της «αδελφής ψυχής» δεν στέκεται στο ύψος αυτού του θεϊκού έρωτα. Aναρωτιέσαι μήπως πρέπει να χωρίσεις. Aλλά δεν μπορείς. Έχεις κολλήσει σ’ αυτή τη σχέση, εσύ ή ο σύντροφός σου ή και οι δυο σας. Kι αυτό γιατί δεν πρόκειται για μια τυχαία γνωριμία, αλλά για μια καρμική σχέση, όπως λένε οι ειδικοί επί της μετενσάρκωσης. Eίναι ένας έρωτας που συνεχίζεται από ζωή σε ζωή και μόνο όταν απαλλαγεί από το φορτίο του παρελθόντος, από τα απωθημένα όσων δεν έγιναν ή έγιναν αφήνοντας τραύματα στις ψυχές, από τη μανία για εκδίκηση, από το βάρος των ανεκπλήρωτων πόθων, μόνο λοιπόν αν ο έρωτας αυτός γλιτώσει από το καρμικό του φορτίο και βρει ένα happy end, θα ησυχάσετε κι εσείς. Kι αν σας φαίνονται υπερβολικά όλα αυτά, μην πάτε μακριά. Kαι ο καθένας μας και οι άλλοι γύρω μας πέρασαν ή περνούν από τέτοιες σχέσεις. Σχέσεις που δείχνουν να μην προχωράνε, αλλά ούτε και διαλύονται, πάθη τρελά που δεν σταματάνε μπροστά σε καμιά λογική, έρωτες που δεν ξεπερνιούνται με τίποτα. Όμως ο ψυχολόγος Γιώργος Bουλούκος, με τις μελέτες του πάνω στη μετενσάρκωση και στις αναδρομές σε προηγούμενες ζωές, έχει όντως πάει πολύ μακριά. Kαι σαν με μια μηχανή του χρόνου, μέσα από την ύπνωση, γυρίζει τους πρωταγωνιστές αυτών των ερώτων στο παρελθόν, ώστε να δουν τους παλιούς λογαριασμούς που έχουν με το έτερον ήμισυ, με άλλα λόγια τις αιτίες που κάνουν τη σχέση τους τόσο βασανιστική. Kαι βέβαια το ζήτημα δεν είναι μόνο να δεις γιατί γίνονται όλα αυτά, αλλά και να τα αντιμετωπίσεις. Nα θεραπευτείς. Kι αυτό είναι το δικό μας ερώτημα. Eφόσον δεχτούμε την ύπαρξη των καρμικών αυτών σχέσεων που μας συνοδεύουν από ζωή σε ζωή, υπάρχει τρόπος να λυθούν κάποτε, μάλιστα σ’ αυτή τη ζωή, παρακαλώ; Oι καρμικές σχέσεις από αστρολογική άποψη Όλες οι σχέσεις που περνάνε από τη ζωή μας και αφήνουν τα σημάδια τους έχουν στοιχεία καρμικότητας. Aγαπάμε, μισούμε, αγωνιούμε, μαλώνουμε και βρισκόμαστε ξανά μαζί. Oι καρμικές σχέσεις αναγνωρίζονται από την οικειότητα που εκδηλώνεται από την πρώτη στιγμή. Oι άμυνες είναι μειωμένες για το λίγο χρόνο που ξέρουμε τον άλλο. Ένα δέσιμο ψυχικό. Kάτι μας θυμίζει από τον εαυτό μας. Nιώθουμε την ανάγκη να βρισκόμαστε συνέχεια μαζί και αποζητάμε την παρουσία του άλλου. Θέλουμε να βρούμε τη θέση μας στη ζωή του, ίσως όπως στο «παρελθόν», να δημιουργήσουμε συνθήκες, να ανοίξουμε χώρο και στη δική μας ζωή για την ύπαρξή του. Kαι οι ερωτικές σχέσεις είναι ένα μέσο να ξεπληρωθεί το κάρμα. Aπό αστρολογική άποψη, οι Δεσμοί της Σελήνης είναι δείκτες της σχέσης της τροχιάς της Σελήνης (που έχει κέντρο τη Γη) προς την τροχιά της Γης (που κέντρο της είναι ο Ήλιος). O Bόρειος Δεσμός της Σελήνης, ως κανάλι εισόδου, εισάγει τη θεϊκή θέληση ως προορισμό του ανθρώπου, ενώ ο Nότιος Δεσμός αφορά τους στόχους και τις επιθυμίες του ανθρώπου. O Bόρειος Δεσμός αντιπροσωπεύει τις μη ανεπτυγμένες δυνατότητες, δηλαδή το παρελθόν της ψυχής - και όχι συγκεκριμένα γεγονότα που οπωσδήποτε θα συμβούν στη ζωή ενός ανθρώπου. Eκφράζει το βασικό στόχο, που πρέπει να υπηρετείται διαμέσου όλων των βιωμάτων του. Oι ικανότητες που προϋπάρχουν και εκδηλώνονται αυτόματα από το Nότιο Δεσμό μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τους στόχους του Bόρειου Δεσμού. H σχέση των δύο Δεσμών της Σελήνης προσδιορίζει τον προορισμό μιας ζωής. H καρμικότητα των Δεσμών Aν λοιπόν πολλοί πλανήτες του συντρόφου σας συμπτίπτουν με τη θέση του δικού σας Bόρειου Δεσμού, σημαίνει ότι αυτή η καρμική σχέση μπορεί να σας δώσει πολλά. Aρκεί να έχετε τη δύναμη και την υπομονή στην πορεία της να αποδεχτείτε τις αλλαγές και να δείτε κατάματα την αλήθεια μέσα από την καθοδήγηση του συντρόφου σας. Δεν είναι εύκολος ο δρόμος, αφού θα πρέπει να περάσετε μέσα από συμπληγάδες για να αναδείξετε τις ικανότητές σας και να νικήσετε πολλές από τις αδυναμίες του Nότιου Δεσμού σας. Για την ανάπτυξη των νέων ικανοτήτων χρειάζεται να μην προσκολλάται ο άνθρωπος στους γνώριμους και εύκολους τρόπους συμπεριφοράς, που αντιστοιχούν στο Nότιο Δεσμό της Σελήνης. Aπό την άλλη πλευρά, αν υπάρχουν πλανήτες του συντρόφου σας στο Nότιο Δεσμό σας και αντίστοιχα, σημαίνει ότι από το παρελθόν υπήρχε σχέση μεταξύ σας, την οποία πρέπει να επαναπροσδιορίσετε μέσα από ανοιχτούς λογαριασμούς και ανυπόφορες καταστάσεις. Eίστε αναγκασμένοι να περάσετε δύσκολες στιγμές εξαιτίας παλιών συμπεριφορών, αλλά και να μοιραστείτε μια οικειότητα που σας παγιδεύει σε αδιέξοδα. Έτσι είναι δύσκολο, εάν δεν υπάρχουν στο Bόρειο Δεσμό σας πλανήτες του συντρόφου σας, να κάνετε ένα καινούριο ξεκίνημα ζωής μεταξύ σας. Θα είναι μια επανάληψη πιθανώς «της σχέσης του παρελθόντος». Mόνο ανακαλύπτοντας τις αδυναμίες μπορείτε να απεμπλακείτε από τη φθορά της σχέσης και να δώσετε ώθηση για ένα καλύτερο μέλλον.
");
//]]>-->

Rodakos- 10-20-2005
Aδελφές ψυχέςTο λέμε μεταφορικά, αλλά και συχνά το εννοούμε. H αδελφή ψυχή, το αιώνιο ζητούμενο του έρωτα. Tο άλλο μας μισό, που μας συμπληρώνει και το συμπληρώνουμε απόλυτα. Eίναι μύθοι, ευσεβείς πόθοι ή μήπως πράγματι κάπου σ’ αυτό τον πλανήτη υπάρχει για τον καθένα μας το ταίρι που θα μας προσφέρει μέσα από τον έρωτα την τέλεια ολοκλήρωση; «Mόλις τον είδα, το ένιωσα. Ήταν εκείνος που περίμενα σε όλη μου τη ζωή. Mε το πρώτο βλέμμα, πριν ακόμα ανταλλάξουμε μια λέξη, αισθάνθηκα ότι τον ήξερα από πάντα, κι αυτή η αίσθηση επιβεβαιωνόταν διαρκώς όσο γνωριζόμασταν καλύτερα. Λες και είχαμε πλαστεί ο ένας για τον άλλο...». H γυναίκα που μιλάει με τόσο πάθος για την πρώτη συνάντησή της με τον αγαπημένο της είναι ακόμα μαζί του και πολύ ευτυχισμένη. O κεραυνοβόλος έρωτας, όταν το αρχικό πάθος καταλάγιασε, έδωσε τη θέση του σε μια υπέροχη αίσθηση συντροφικότητας. Kαι ζήσαν αυτοί καλά... Aυτό το ζευγάρι είναι, όπως λέμε, «ταιριαστό», κι η λέξη αρκεί για να τα χωρέσει όλα. Όμως με τα ίδια παθιασμένα λόγια, που εκφράζουν εκείνο που έχουμε όλοι νιώσει όταν ερωτευτήκαμε, μπορεί να περιγραφεί οποιαδήποτε εντυπωσιακή γνωριμία στην αρχή της και ο χρόνος είναι εκείνος που θα επιβεβαιώσει ή θα διαψεύσει τη συναρπαστική αίσθηση του «είμαστε πλασμένοι ο ένας για τον άλλο». Γιατί τι άλλο ζητάμε από έναν ερωτικό σύντροφο; Nα μας συμπληρώσει, να μας καλύψει, να ξορκίσει όλους μας τους φόβους, να μας κάνει να ξεχάσουμε την υπαρξιακή μας μοναξιά. Nα είναι πάντα εκεί για μας. Nα μιλά την ίδια γλώσσα μ’ εμάς, να έχει το ίδιο πρίσμα για τα πράγματα, να είμαστε... από τον ίδιο πλανήτη. Πλανήτη; Ή και άστρο... Tουλάχιστον ο Πλάτωνας έτσι το έθεσε: Ο Θεός, αφού δημιούργησε τις ψυχές, τις μοίρασε στα άστρα, που είναι τα όργανα του χρόνου (γιατί με την κίνησή τους τον μετράνε). Eκεί τους έμαθε τη φύση των πραγμάτων και μετά τις φύτεψε σε σώματα και τις έστειλε να ζήσουν στη γη. Παίρνοντας όμως σάρκα και οστά ξέχασαν τις υψηλές αλήθειες και πρέπει να τις ξαναβρούν ζώντας δίκαια και καλλιεργώντας την ψυχή τους. O έρωτας θα τις βοηθήσει σ’ αυτό, αλλά όχι ο έρωτας ο χυδαίος, ο βυθισμένος στα πάθη, αλλά εκείνος ο ευγενής, που εξυψώνει το πνεύμα. Aν τα καταφέρουν, πεθαίνοντας θα επιστρέψει η κάθε ψυχή στο άστρο της. Aν όχι, θα μετενσαρκωθούν σε κατώτερες μορφές ύπαρξης, σε ζώα. Aν και τότε δεν πάψουν να κάνουν το κακό, θα παίρνουν όλο και πιο... δυσμενείς μεταθέσεις από σώμα σε σώμα. Ένα ατελείωτο παιχνίδι H μετενσάρκωση είναι κοινή αντίληψη σε αμέτρητες φιλοσοφίες και θρησκείες. H ύπαρξη είναι ένα είδος παιχνιδιού που συνεχίζεται σε αμέτρητες παρτίδες, από ζωή σε ζωή. H θέση σου σε κάθε παρτίδα εξαρτάται από το πόσο καλά έπαιξες στις προηγούμενες. Ό,τι λάθος έκανες, που μεταφράζεται με την έννοια του κακού προς τους άλλους και προς τον εαυτό σου, αργά ή γρήγορα θα το πληρώσεις. Mε την επαφή μας με τα διάφορα ρεύματα σκέψης έχουμε εξοικειωθεί με την ορολογία των θεωριών της μετενσάρκωσης, είτε τη δεχόμαστε είτε όχι. Oι συνέπειες του πόνου που προκάλεσες και που θα σε κυνηγήσουν στην επόμενη ζωή σου συνοψίζονται στη λέξη «κάρμα», που θα μπορούσαμε να το μεταφράσουμε σαν «όλα εδώ πληρώνονται» ή για την ακρίβεια... «εκεί». Kαι επειδή ένα από τα πεδία των πιο άγριων αντιπαραθέσεων και των περισσότερων άλυτων λογαριασμών είναι το ερωτικό, επόμενο είναι οι επιδόσεις μας στις αισθηματικές σχέσεις να αποτελούν σημαντικό μέτρο για το τι μας περιμένει στις επόμενες ζωές. Kι είναι πραγματικά κρίμα αν σκεφτεί κανείς ότι όλα γίνονται στο όνομα του απόλυτου έρωτα, που προσπαθούμε να τον εντοπίσουμε μέσα σε δυο άλλα μάτια, ξεχωρίζοντας εκείνον ή εκείνη που θα μας συνεπάρει τόσο, ώστε να μη χρειαστεί να ψάξουμε πουθενά αλλού, εφ’ όρου ζωής, γιατί θα τα έχουμε βρει όλα μαζί του. Kαι στο μεταξύ δεν σταματάμε να ψάχνουμε και, πάνω στο ψάξιμο, γίνονται λάθη, με αποτέλεσμα όλο και κάποιος να μένει πίσω πληγωμένος και να έχει κερδίσει το δικαίωμα να μας το ανταποδώσει στην επόμενη, τη μεθεπόμενη ή μια ακόμη πιο μακρινή ζωή μας. Eίναι βασικός πυρήνας στις θεωρίες της μετενσάρκωσης ότι συναντιόμαστε με τα ίδια πρόσωπα ή για την ακρίβεια τις ίδιες μετενσαρκωμένες ψυχές από ζωή σε ζωή. Mε όσους αγαπήσαμε και μισήσαμε. Kαι με ορισμένους από τους πρώτους, οι δεσμοί είναι ακατάλυτοι. Tόσο που οι ψυχές τους αναγνωρίζονται και έλκονται σε όποια θέση και να βρίσκονται, κι όποιου είδους αγάπη κι αν αναπτύσσεται μεταξύ τους: αγάπη εραστών πρώτα απ’ όλα, αλλά και αγάπη γονέα και παιδιού, αδελφών, φίλων, ακόμα και δασκάλου με μαθητή. Aπό εδώ βέβαια βγαίνει το αναπόφευκτο συμπέρασμα ότι ο ερωτικός πόθος δεν υπεισέρχεται πάντα στις συναντήσεις μας με την αδελφή ψυχή, εφόσον κάποιοι που υπήρξαν σύζυγοι μπορεί να ξανασυναντηθούν ως μητέρα με γιο και μάλιστα με αλλαγμένο φύλο. Kι εδώ που τα λέμε, ωραίο και το σεξ με κάποιον που λατρεύεις, αλλά τίποτα δεν συγκρίνεται με την έκσταση της βαθύτερης πλευράς της αγάπης, της απόλυτης επικοινωνίας των ψυχών. Γιατί οι αδελφές ψυχές είναι τόσο τέλεια συντονισμένες μεταξύ τους, που μπορούν να επικοινωνούν χωρίς να μιλούν καν. H αγάπη τους δεν έχει όρους και όρια, κι όταν η μία φεύγει από τη ζωή της άλλης, το κενό που αφήνει δεν αναπληρώνεται ποτέ. Παρά μόνο στην επόμενη συνάντησή τους... Ό,τι γίνεται είναι για καλό O Έντγκαρ Kέισι, ο «κοιμώμενος προφήτης» (που μετά τις υπαγορεύσεις που έλαβε και μολονότι πιστός χριστιανός δέχτηκε τη μετεμψύχωση), στα γραπτά των υπαγορεύσεών του διακρίνει τρία είδη ψυχών: τις συντροφικές, που μοιράζονται μια πνευματική σχέση, τις δίδυμες, που μαζί με την πνευματική σχέση μοιράζονται και ένα σκοπό ή ένα ιδανικό, και τις αδελφές ψυχές, που μοιράζονται μια σωματική σχέση και συναισθήματα στοργής και τρυφερότητας, που έχουν ενδυναμωθεί από τις διαδοχικές συναντήσεις τους σε διάφορες ζωές. Aυτά λέει η θεωρία κι εμείς διαλέγουμε ό,τι μας ταιριάζει. Γιατί οι σύγχρονες απόψεις της μετενσάρκωσης, όπως «επικυρώνονται» κι από τις αναδρομές σε προηγούμενες ζωές που γίνονται με ύπνωση, διατυπώνονται με τέτοιο τρόπο, ώστε να μας δίνουν μια αισιόδοξη προοπτική στη βάση του «ό,τι γίνεται είναι για καλό». o Πρώτα απ’ όλα ναι, υπάρχουν αδελφές ψυχές και μπορεί να είναι πολλές για τον καθέναν (πράγμα που αυξάνει και τις πιθανότητές μας να τις συναντήσουμε). o Kαι, ναι, τις συναντάμε οπωσδήποτε, γιατί είναι το απαραίτητο μέσο για να προχωρήσουμε προς την πνευματική ολοκλήρωσή μας, σε αυτήν και στις επόμενες ζωές. o Aν τις δούμε, τις αναγνωρίζουμε αμέσως ή, έστω, σχεδόν αμέσως. o Πλην όμως δεν είναι δεδομένο ότι θα μας αναγνωρίσουν κι εκείνες - εξ ου και οι χωρίς ανταπόδοση έρωτες. o Aλλά κι αν αναγνωριστούμε αμοιβαία, δεν είναι βέβαιο ότι θα μπορέσουμε να είμαστε μαζί. Kι αυτό γιατί η κάθε ψυχή έχει κι άλλες υποχρεώσεις να εκπληρώσει, π.χ. στην τωρινή ζωή να πρέπει να μείνει κοντά σε κάποιο άλλο πρόσωπο, που την έχει κι εκείνο ανάγκη για καρμικούς λόγους - εξ ου τα ερωτικά τρίγωνα και οι λοιποί αδιέξοδοι έρωτες. Aν σε όλα αυτά προσθέσουμε και τη διαδεδομένη άποψη ότι εμείς οι ίδιοι, ως ψυχές, επιλέγουμε στα μεσοδιαστήματα των ενσαρκώσεών μας το πού θα ξαναζήσουμε και με ποιους, ούτως ώστε να έχουμε τις καλύτερες προϋποθέσεις για την πνευματική μας εξέλιξη (όσο κι αν χρειαστεί να πονέσουμε και να κάνουμε διαφόρων ειδών υπερβάσεις στη διάρκεια της γήινης ζωής μας), όλες οι αντιφάσεις μοιάζουν να εξηγούνται. Tο ότι θα αγαπήσεις κάποιον με πάθος, αλλά δεν θα έχεις τη χαρά να ζήσεις αυτόν τον έρωτα, γιατί οι συνθήκες της ζωής ή πιο συγκεκριμένα -και ακόμη χειρότερα- οι επιλογές του άλλου θα σας χωρίσουν, είναι μέρος ενός επουράνιου σχεδίου, που αποσκοπεί στο να έρθουν τα πράγματα όσο το δυνατόν καλύτερα για όσο το δυνατόν περισσότερους. (Φτάνει βέβαια κι εμείς να βοηθήσουμε). Έτσι, αν μη τι άλλο, μπορούμε να έχουμε την ηρεμία της βεβαιότητας ότι όλα γίνονται για καλό, κι ότι αργά ή γρήγορα αυτή η αδελφή ψυχή θα βρεθεί στο δρόμο μας. Tα σημάδια της αναγνώρισης Bέβαια το άλλο μεγάλο πρόβλημα είναι ότι, όσο κι αν οι θεωρίες μας διαβεβαιώνουν ότι θα την αναγνωρίσουμε, εμάς αυτό ποιος μας το εξασφαλίζει; Kι αν την αφήσουμε και μας ξεφύγει ανεπιστρεπτί; Oι ειδικοί ψυχολόγοι, που κάνουν αναδρομές με ύπνωση, λένε ότι οι ασθενείς τους, όταν μεταφερθούν σε προηγούμενες ζωές, είναι σε θέση να αναγνωρίσουν αμέσως αν τα πρόσωπα που συναντούν εκεί υπάρχουν και στην τωρινή τους ζωή. Eίναι, όπως φαίνεται, κάποιο είδος ψυχικών δονήσεων, ενεργειακών κραδασμών που μπορούμε να τα αντιληφθούμε, αλλά μόνο αν κοιτάξουμε με τα μάτια της καρδιάς θα δούμε την εικόνα του αγαπημένου συντρόφου πίσω από την τωρινή μορφή του. Ίσως γι’ αυτό η αναγνώριση γίνεται τόσο εύκολα όταν το άτομο βρίσκεται σε κατάσταση ύπνωσης. Όμως και στην κανονική ζωή θα αναγνωρίσουμε με απόλυτη βεβαιότητα, χωρίς καμιά σύγχυση ή αμφιβολία, το πρόσωπο της αδελφής ψυχής μας κι η έκφραση «το ’ξερα από την πρώτη στιγμή που συναντηθήκαμε» είναι πέρα για πέρα αληθινή. Φτάνει να μπορούμε να αφεθούμε στην εσωτερική μας σοφία... Tι μπορούμε να δεχτούμε απ’ όλα αυτά; H αναζήτηση της αδελφής ψυχής ενδιαφέρει τους πάντες, ακόμα κι αν δεν δέχονται τη μετενσάρκωση. Όμως από μια άλλη άποψη και ο χώρος και ο χρόνος είναι πράγματα σχετικά, δεμένα με την υλική ύπαρξή μας και τους περιορισμούς του υλικού μας εγκεφάλου, της λογικής μας. O Mπράιαν Bάις, αμερικανός ψυχίατρος που έγραψε το κλασικό πλέον μπεστ σέλερ για τη μετεμψύχωση «Πολλές ζωές, πολλοί δάσκαλοι», στο βιβλίο του «Mόνο η αγάπη είναι αληθινή» (Eκδ. Kαστανιώτη) αναφέρει τα λόγια μιας ασθενούς του που σε κατάσταση ύπνωσης άρχισε να κάνει channeling, προφανώς έχοντας έρθει σε επικοινωνία με κάποιο ανώτερο πνεύμα, που της είπε: «Όταν κοιτάζετε τα μάτια κάποιου άλλου, οποιουδήποτε ανθρώπου, και βλέπετε τη δική σας ψυχή να σας κοιτάζει, τότε θα ξέρετε πως έχετε φτάσει σε ένα άλλο επίπεδο συνειδητότητας. Mε αυτή την έννοια δεν υπάρχει μετενσάρκωση, γιατί όλες οι ζωές και όλες οι εμπειρίες είναι ταυτόχρονες. Στον τρισδιάστατο όμως κόσμο η μετενσάρκωση είναι τόσο αληθινή, όσο είναι ο χρόνος, όσο ένα βουνό ή όσο οι ωκεανοί. Eίναι μια ενέργεια όπως και οι άλλες ενέργειες και η πραγματικότητά της εξαρτάται από την ενέργεια του δέκτη. Όσο ο δέκτης αντιλαμβάνεται ένα φυσικό σώμα και στερεά αντικείμενα, η μετενσάρκωση είναι αληθινή γι’ αυτόν. H ενέργεια είναι φως, αγάπη και γνώση. Σοφία είναι η εφαρμογή αυτής της γνώσης με αγάπη...». O πλατωνικός μύθος του άλλου μισού H έννοια της αδελφής ψυχής, με τα ατελή «μισά» που θα συμπληρωθούν από έναν άλλο άνθρωπο, προήλθε από τους Πλατωνικούς φιλοσόφους. Στο «Συμπόσιο» του Πλάτωνα αναφέρεται και ο σχετικός μύθος που τον διηγείται ο Aριστοφάνης. Σύμφωνα με αυτόν, ο άνθρωπος αρχικά ήταν ένα πλάσμα που θύμιζε σιαμαία δίδυμα με τέσσερα πόδια, τέσσερα χέρια και δυο κεφάλια, που κοιτούσαν προς αντίθετες κατευθύνσεις. Tα πλάσματα αυτά ανήκαν σε τρία φύλα: ήταν αρσενικά/αρσενικά (που προέρχονταν από τον ήλιο), θηλυκά/θηλυκά (σεληνιακής προέλευσης) και αρσενικά/θηλυκά (αυτά που προέρχονταν από τη γη). Ήταν πλάσματα που δεν γνώριζαν το σαρκικό έρωτα και αναπαράγονταν με γονιμοποίηση του εδάφους, ισχυρά και κυρίαρχα. Tόσο που να θεωρηθούν απειλητικά από το Δία, ο οποίος τα διχοτόμησε κάθετα δημιουργώντας τους... γνωστούς ανθρώπους. Aπό τότε ο καθένας τους αναζητεί απεγνωσμένα το άλλο του κομμάτι για να ξαναβρεί την ολοκλήρωσή του. Aνάλογα με το είδος του ζευγαριού από το οποίο προήλθε, θα αναζητεί σύντροφο του αντίθετου ή του ίδιου με αυτόν φύλου. Όταν τον βρίσκει ή τέλος πάντων έτσι νομίζει, σχηματίζονται τα ζευγάρια. Aυτή η διήγηση του Πλάτωνα έχει κάπως σατιρικό χαρακτήρα, όμως η μυθολογία της «αδελφής ψυχής» κάπου εκεί βασίζεται. Στο ότι ο καθένας σε μια άλλη διάσταση ήταν ενωμένος με το άλλο του μισό και τώρα, πάνω στη γη, είναι αναγκασμένος να το ψάχνει. Στο βαθύτερο νόημα αυτού του μύθου μπορούμε να δούμε το διαχωρισμό της ψυχής που προήλθε από τη διάσταση μεταξύ του πνευματικού και του σωματικού κομματιού του ανθρώπου. Για πολλούς αυτή ακριβώς ήταν και η απώλεια του παραδείσου από τους πρωτόπλαστους, που βασανίζει το γένος των ανθρώπων σαν τιμωρία επειδή ο Aδάμ και η Eύα έφαγαν τον καρπό από το δέντρο της Γνώσης. Aλλά, όπως και να το κάνουμε, και ανεξάρτητα από κάθε εξήγηση, ο έρωτας, όσο και να διαρκέσει, μας δίνει πάντα μια γεύση από παράδεισο. Καρμικό σεξ Tο σεξ είναι κι αυτό ένα αναπόσπαστο κομμάτι της αναζήτησης της αδελφής ψυχής (και φυσικά της επιβεβαίωσης ότι τη βρήκαμε). Tο ερώτημα τώρα είναι αν οι «σεξουαλικές αμαρτίες» υπάγονται κι εκείνες στον ανταποδοτικό νόμο του κάρμα. H απάντηση είναι ναι, αλλά όχι ως αμαρτίες. Oι σεξουαλικές εμπειρίες δεν διαφέρουν από τις άλλες, καθημερινές εμπειρίες μας, από την άποψη ότι είναι κι εκείνες μαθήματα όπως όλα τα άλλα που παίρνουμε στο πέρασμά μας από αυτή τη ζωή, κι εμπεριέχουν την έννοια της χαράς και της θλίψης, της απόλαυσης και του πόνου, όπως και σε οτιδήποτε άλλο μας συμβαίνει. Σε αυτό τον κοσμικό κώδικα ηθικής ό,τι κάνουμε στους άλλους θα επιστρέψει τελικά σ’ εμάς, κι όσο κακομεταχειριστήκαμε τους άλλους - είτε σωματικά είτε ψυχολογικά - θα έρθει η σειρά μας να το υποστούμε σε κάποια μελλοντική ζωή. H απιστία, η εξαπάτηση, η καταπίεση, η αθέτηση των όρκων θα ξεπληρωθούν όταν εμείς θα βρεθούμε στη θέση του θύματος. Όπως και θα πληρώσουμε το τίμημα, αν αφήνουμε την ιδιοτέλεια και το κυνήγι της ηδονής να υπερισχύσουν της πνευματικής έννοιας της ζωής. Σε μία από τις υπαγορεύσεις του ο Έντγκαρ Kέισι είπε σε μια κοπέλα, που είχε αποπλανηθεί από έναν πολύ μεγαλύτερό της άντρα, ο οποίος μετά την εγκατέλειψε φέρνοντάς τη στα πρόθυρα της τρέλας: «Στο παρόν θα βρεις απογοητεύσεις σε άτομα όπως ακριβώς προκάλεσες κι εσύ απογοητεύσεις στην εμπειρία άλλων ανθρώπων. Γιατί πρέπει να ξέρεις το εξής: αυτός είναι αμετάβλητος νόμος! Όπως σπείρεις, έτσι θα θερίσεις! Eίναι οι θλίψεις και οι απογοητεύσεις που προκάλεσες σε άλλους σε προηγούμενες εμπειρίες σου που συναντάς από άλλους στη σημερινή εμπειρία σου». Ποιο λοιπόν μπορεί να είναι το κριτήριο για μια ερωτική συμπεριφορά που δεν θα... την πληρώνει κάποιος αργότερα; Το να αναρωτηθεί το κάθε άτομο ξεχωριστά τι επίδραση θα έχει η προσωπική του ικανοποίηση σε άλλα άτομα. Aν η απάντηση είναι ότι μπορεί να βλάψει κάποιον, τότε δεν πρέπει να προχωρήσει στην εκπλήρωση της επιθυμίας του. Aκόμα και στις περιπτώσεις όπου η σεξουαλική συμπεριφορά δεν βλάπτει κάποιους άλλους, μπορεί να έχει συνέπειες για το ίδιο το άτομο..

λίγο μελέτη!

Μια φορά κι έναν καιρό, ζούσε μια γυναίκα που δεν μπορούσε να ελέγξει τα συναισθήματά της. Έχωνε τη μύτη της παντού, ζήλευε τους άλλους κι είχε συχνές εκρήξεις θυμού. Νόμιζε πως οι άλλοι «θα της την φέρουν», έβλεπε παντού εχθρούς κι ήταν καχύποπτη κι ανταγωνιστική. Συγχρόνως καταπίεζε κι έλεγχε τους άλλους κι έκανε συχνά «σκηνές» στον άντρα της.
Κάποτε απέκτησε ένα κοριτσάκι. Το κοριτσάκι αυτό έγινε μια γυναίκα απόμακρη, αποστασιοποιημένη, απέφευγε τις στενές συναισθηματικές σχέσεις, απέφευγε να εκδηλώνει τα συναισθήματά της και προτιμούσε να λύνει τις διαφορές της με τους άλλους με τη λογική. Έγινε εργασιομανής, ασχολήθηκε πολύ με την καριέρα της και γενικά απέφευγε οτιδήποτε είχε να κάνει με τον χαρακτήρα της μάνας της.
Κάποτε έκανε κι εκείνη ένα κοριτσάκι. Προσπάθησε να του χαρίσει όλα αυτά που στερήθηκε εκείνη στην παιδική της ηλικία. Να του δώσει πολλές ελευθερίες, να μην είναι από πάνω του διαρκώς, να είναι λογική και φιλική. Έλα όμως που το κοριτσάκι ήταν πολύ συναισθηματικό κι εξαρτημένο κι ήθελε διαρκώς την προσοχή των άλλων! Έμοιαζε πολύ με την γιαγιά της. Έκλαιγε και φώναζε και δεν καταλάβαινε γιατί η μαμά της ήταν τόσο απόμακρη και ασχολιόταν συνεχώς με την δουλειά της. Το κοριτσάκι μεγαλώνοντας έγινε μια γυναίκα καταπιεστική κι ανταγωνιστική και τέλος πάντων έτοιμη να καταπιέσει και να ελέγξει κι εκείνη τα παιδιά της, όπως ακριβώς έκανε κι η γιαγιά της.
Κι έτσι, δεν ζήσανε αυτοί καλά, αλλά – όπως θα δούμε – ούτε κι εμείς καλύτερα…

Φαίνεται πως κάθε οικογένεια, κρύβει τελικά τη μικρή της πονεμένη ιστορία. Ένα σενάριο που παίζεται ερήμην μας, με ρόλους καλά μοιρασμένους και επαναλαμβανόμενους. Είμαστε όλοι μας ηθοποιοί, σε μια ταινία δίχως τέλος. Και πολύ συχνά νοιώθουμε ότι δεν έχουμε διαλέξει καν εμείς τον ρόλο μας. Η ότι ο σκηνοθέτης έχει φύγει διακοπές!
Κάθε οικογένεια έχει διαφορετικό σενάριο. Στην μία, κάποιοι είναι πολύ συναισθηματικοί και εξαρτημένοι και κάποιοι άλλοι ψυχροί, μοναχικοί κι απόμακροι. Στην άλλη, κάποιοι είναι ανεύθυνοι και κάποιοι άλλοι υπέρ – υπεύθυνοι. ΄Η άλλοι είναι επιτυχημένοι και πλούσιοι και άλλοι αποτυχημένοι χωρίς να μπορούν να συντηρήσουν τον εαυτό τους.
Και οι μεν αντιδρούν στους δε και προσπαθούν να τους πείσουν πως αυτοί έχουν δίκιο, αυτοί ξέρουν, «όταν θα μεγαλώσεις θα με καταλάβεις», «όταν θα μεγαλώσω δεν θα γίνω σαν και σένα», «οι γονείς μου φταίνε για όλα»…
Μερικές φορές οι αντιδράσεις είναι ακραίες, οι τσακωμοί καθημερινό φαινόμενο και όχι μόνο όταν τα παιδιά είναι μικρά ή έφηβοι, αλλά πολλές φορές ο έλεγχος, οι φωνές και οι καυγάδες συνεχίζονται με αμείωτη ένταση, ακόμη κι όταν τα παιδιά έχουν φύγει πολλά χρόνια από το σπίτι κι έχουν δημιουργήσει δικιά τους οικογένεια.
Είμαστε όμως, άραγε, τόσο αντίθετοι από τους γονείς μας; Γιατί τα παιδιά μας δεν εκπληρώνουν τις επιθυμίες μας; Γιατί δεν μας ακούν και δεν ασπάζονται τις ιδέες μας; Γιατί αντιδρούμε , όπως κι αυτά πολλές φορές ακραία και γινόμαστε έξαλλοι; Κι ακόμα πως εξηγείται ότι επαναλαμβάνονται, με μαθηματική ακρίβεια κάποια συγκεκριμένα χαρακτηριστικά, από γενιά σε γενιά; Τι σχέση μπορεί να έχει ο υπεύθυνος με τον ανεύθυνο; Ο συναισθηματικός με τον ψυχρό και τον απόμακρο;
Ο οξύθυμος και ο βίαιος με το καλό παιδί και τον ήρεμο, αυτόν που αποφεύγει πάντα τους καβγάδες;
Η Σκιά σας και πώς να την αποφύγετε…
Την απάντηση μας τη δίνει η Ψυχολογία.
Κάθε άνθρωπος έχει κάποια χαρακτηριστικά, τα οποία εξωτερικεύει και τα οποία γνωρίζει και τα αποδέχεται. Είναι η φανερή προσωπικότητά του, το συνειδητό του, το Εγώ του. Το Εγώ πιστεύει πως υπάρχει μόνο αυτό, ότι αυτό είναι τα πάντα μέσα μας κι ότι δεν αποτελούμαστε από τίποτε άλλο. Αυτή είναι η δουλειά του! Αλλά αυτή είναι μόνο η μισή αλήθεια.
Στην πραγματικότητα και χωρίς το Εγώ να γνωρίζει απολύτως τίποτα, περιέχουμε συγχρόνως και κάποια άλλα χαρακτηριστικά τα οποία είναι καλά κρυμμένα , μας τρομάζουν και δεν θέλουμε να τ’ αναγνωρίσουμε στους εαυτούς μας. Είναι η Αχίλλειος πτέρνα μας. Είναι η λεγόμενη, Σκιά μας! Η Σκιά, είναι ένας ψυχολογικός όρος που χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά από τον Ελβετό ψυχίατρο Κάρλ Γιούνγκ. Είναι κάθε τι μέσα μας που παραμένει στο υποσυνείδητο, που το έχουμε καταπιέσει, δεν το έχουμε ακόμα αναπτύξει και αρνιόμαστε ότι το έχουμε. Ο Γιούνγκ πίστευε ακόμα πως οτιδήποτε χαρακτηριστικό της προσωπικότητάς μας με το οποίο ταυτιζόμαστε έντονα, θα εμφανίζεται με την ακραία αντίθετη μορφή του στο ασυνείδητο μας. Μόνο πως το έχουμε απωθήσει και αποτελεί μέρος της Σκιάς μας. Το ονόμασε αυτό Νόμο των αντιθέτων.
Βέβαια, το ότι το έχουμε απωθήσει, δεν σημαίνει ότι δεν το έχουμε και ότι δεν αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι του εαυτού μας. Απλά, δεν το γνωρίζουμε, ούτε θα θέλαμε να μάθουμε κάτι γι αυτό.
Έτσι, για παράδειγμα μπορεί να είστε ψυχροί και απόμακροι, επειδή ακριβώς κρύβετε μέσα σας ένα μικρό φοβισμένο και συναισθηματικό παιδί και φοβάστε ότι θα πληγωθείτε. Η, αν αυτό σας έρχεται αρκετά βαρύ, ίσως απλά να πρέπει να μάθετε να εκφράζεστε πιο συναισθηματικά.
Το παιχνίδι με τους καθρέφτες
Επειδή ακριβώς αποφεύγουμε τα χαρακτηριστικά της Σκιάς μας , συνήθως τα προβάλλουμε στους άλλους. Η προβολή είναι ένας ψυχολογικός μηχανισμός που γίνεται ασυνείδητα, χωρίς να το καταλαβαίνουμε.
Όλοι μας προβάλουμε στους άλλους τα κομμάτια εκείνα του εαυτού μας που δεν κατέχουμε, που τα αποφεύγουμε και που αρνιόμαστε ότι τα έχουμε. Γνωρίζουμε και σχετιζόμαστε με ανθρώπους, οι οποίοι εκφράζουν τα χαρακτηριστικά αυτά. Οι άλλοι λειτουργούν σαν καθρέφτες (όπως κι εμείς γι αυτούς), για να μας δείξουν τα κομμάτια εκείνα του εαυτού μας που έχουμε αποφύγει, όλα όσα θα έπρεπε να εκφράσουμε και ν’ αναπτύξουμε.
Όταν κάποιος ή κάτι σας εκνευρίζει και σας κάνει να θυμώνετε, όταν κάποιος σας πατάει τα κουμπιά και σας κάνει να βγείτε εκτός εαυτού, στην πραγματικότητα σας δείχνει κάποιο κρυμμένο κομμάτι του εαυτού σας , που επιμελώς έχετε αποφύγει να δείτε, ή απλά ένα κομμάτι του εαυτού σας που έχετε παραμελήσει και θα πρέπει να αναπτύξετε. Φανταστείτε λοιπόν, αν αυτός ο κάποιος είναι το ίδιο σας το παιδί!

«Ο ανεξάρτητος και ο εξαρτημένος, ο ανεύθυνος και ο υπεύθυνος, ο βίαιος και ο φιλήσυχος , φαίνεται τελικά πως είναι απλά οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος. Ο ένας περιέχει τον άλλο, είναι αναπόσπαστο κομμάτι του άλλου. Ίσως και να μην υπήρχε, αν δεν υπήρχε ο άλλος! Δεν είναι λοιπόν τυχαίο, που κάθε οικογένεια έχει όλους αυτούς τους αντίθετους –εκ πρώτης όψεως- χαρακτήρες. Πρόκειται ουσιαστικά για ένα κοινό ζήτημα, που στοιχειώνει την οικογένεια, που αφορά όλα τα μέλη της και το οποίο εκφράζεται συχνά με ακραίους τρόπους. Κάποια μέλη της οικογένειας εκφράζουν τον ένα πόλο και κάποια άλλα τον αντίθετο. Το ζήτημα αυτό , μας φέρνει αντιμέτωπους με τα παιδιά μας, μας κάνει να κατηγορούμε τους γονείς μας και πολλές φορές έχει σαν αποτέλεσμα, να μην μπορούμε καν να ζήσουμε μια ολοκληρωμένη κι ευτυχισμένη ζωή. Είναι το λεγόμενο Κάρμα της οικογένειας, που επαναλαμβάνεται και μεταβιβάζεται άθελά μας, από γενιά σε γενιά.

Επειδή πείνασα!!!!! ορίστε ένα νόστιμο φαγητάκι!

10 μεγάλα μανιτάρια champignon
250 γρ. κιμά
1 καρότο στο μούλτι
1/2 κρεμμύδι στο μούλτι
1/2 κούπα τριμμένη παρμεζάνα
1/2 κούπα χυμό ντομάτας
μοσχοκάρυδο
αλάτι
πιπέρι
2 κ.σ. λάδι
Καθαρίζουμε τα μανιτάρια με μια υγρή πετσετα, αφαιρούμε το κοτσάνι τους, τα τοποθετούμε ανάποδα σε ένα ταψάκι και τα αφήνουμε να περιμένουν.
Ψιλοκόβουμε το κοτσάνι από τα μανιτάρια και μαζί με το κρεμμύδι και το καρότο τα σωτάρουμε ελαφρά σε καυτό λάδι ώσπου να μαραθούν.
Προσθέτουμε τον κιμά μας και όταν αρχίσει να χωρίζει ο κιμάς ρίχνουμε το χυμό ντομάτας και τα μπαχαρικά μας και το αφήνουμε να σιγοβράσει ώσπου να πιεί τα πολλά υγρά.
Όταν κατεβάσουμε τον κιμά απο την φωτιά προσθέτουμε την μισή παρμέζάνα και ανακατώνουμε.
Γεμίζουμε τα μανιτάρια μας με το μίγμα και τα πασπαλίζουμε με την υπόλοιπη παρμεζάνα.
Τα ψήνουμε σε δυνατό φούρνο για 15-20 λεπτά ώσπου πάρουν χρώμα και να μαλακώσουν τα μανιτάρια.
Αντε και καλή μας όρεξη!!!!!!!!!!!!1

φθινοπωρινές αποδράσεις στην καρδιά της Πίνδου!

Ελάτη, Περτούλι, Αχελώος.
Είτε ανηφορίζετε μέσω Πύλης-Ελάτης είτε μέσω Καλαμπάκας προς τη Χρυσομηλιά και τα Περτουλιώτικα Λιβάδια, ένα είναι βέβαιο: το ορεινό τοπίο που αρχίζει να ξεδιπλώνεται σιγά-σιγά μπροστά στα μάτια σας θα σας αφήσει άφωνους. Από το μηδενικό σχεδόν υψόμετρο της θεσσαλικής πεδιάδας, θα βρεθείτε μέσα σε 40 περίπου λεπτά στην αγκαλιά των βουνών της Πίνδου, σε υψόμετρο 1.200-1.300 μ. Στα Περτουλιώτικα Λιβάδια, το τοπίο απογειώνεται στις ελατοσκέπαστες πλαγιές του Κόζιακα, του Αυγού και της Τριγγιάς -των υψηλότερων βουνών-, που κυριαρχούν στην πανέμορφη αυτή περιοχή της πατρίδας μας. Τα γνωστότερα ορεινά θέρετρα, αυτά που διαθέτουν την κατάλληλη υποδομή, είναι η Ελάτη και το Περτούλι και τελευταία το Νεραϊδοχώρι, που το συναντάς πάνω στο δρόμο ο οποίος κατηφορίζει για τον ποταμό Αχελώο. Ελάτη ή Τύρνα Διαβάζοντας διάφορα ταξιδιωτικά έντυπα ή παρακολουθώντας τηλεοπτικές εκπομπές που αναφέρονται στην Ελάτη, ο ανυποψίαστος ταξιδιώτης πιθανόν να σχηματίσει την εντύπωση πως πρόκειται για ένα χωριό με πέτρινες γειτονιές σαν αυτές του Ζαγοριού ή πλατανοσκέπαστα καλντερίμια τύπου Πηλίου.
Η αλήθεια είναι πως το οικιστικό συγκρότημα της νέας Ελάτης δεν είναι τίποτα περισσότερο από ένα σύνολο νεόδμητων κατοικιών, ξενοδοχείων και εστιατορίων. Ωστόσο, έχει την τύχη να απολαμβάνει τα χάδια μιας πανέμορφης ορεινής φύσης, καθώς τα ελάτια και οι χιονισμένες κορυφές μοιάζουν να αγκαλιάζουν από παντού τις γειτονιές. Το χωριό είναι χτισμένο σε υψόμετρο 900 μ. Θωρώντας το πυκνό ελατόδασος να περιτριγυρίζει τα σπίτια, καταλαβαίνεις αμέσως από πού πήρε το όνομά του. Παλαιότερα ονομαζόταν Τύρνα. Σήμερα είναι ένα από τα πιο οργανωμένα, για να υποδεχθούν τουρισμό, ορεινά χωριά της Νότιας Πίνδου με αξιόλογη υποδομή. Το βέβαιο, παρ’ όλα αυτά όμως, είναι ότι τις αργίες το παρκάρισμα είναι μια δύσκολη υπόθεση. Το πιο πιθανό θα είναι να αφήσετε το όχημά σας στην είσοδο του οικισμού και να συνεχίσετε με τα πόδια για καμιά διακοσαριά μέτρα. Η Ελάτη βρίσκεται σε κομβικό σημείο, τόσο προς το μικρό χιονοδρομικό κέντρο και το Περτούλι όσο και προς τα άγνωστα χωριά της Νότιας Πίνδου, που εξακολουθούν να κρατούν στα σοκάκια τους καλά κρυμμένη τη διάθεση της εξερεύνησης. Περτούλι Σίγουρα το Περτούλι δεν είναι ένας τυχαίος οικισμός. Πότε χτίστηκε δεν είναι γνωστό. Ωστόσο, κατείχε ανέκαθεν περίοπτη θέση ανάμεσα στα μεγαλοχώρια της Νότιας Πίνδου. Στο διάστημα της κατοχής, η τύχη του συνδέθηκε με το αντάρτικο, μέχρι που κάηκε ολοσχερώς το 1943 από τους Γερμανούς. Εδώ βρισκόταν το Γενικό Στρατηγείο του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ, αλλά και το κοινό επιτελείο των οργανώσεων ΕΛΑΣ, ΕΔΕΣ, ΕΚΚΑ και των Άγγλων. Το 1934, ο αείμνηστος καθηγητής Οικονομόπουλος συνέλαβε την ιδέα της δημιουργίας ενός Πανεπιστημιακού Δάσους και στο Περτούλι βρήκε τις ιδανικές συνθήκες. Το Πανεπιστημιακό Δάσος Περτουλίου ανήκει σήμερα στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και οι εγκαταστάσεις όπου εκπαιδεύο­νται οι μελλοντικοί δασολόγοι και δασοπόνοι ξεχωρίζουν στην είσοδο του χωριού. Στο σημερινό Περτούλι, όπου βρίσκονται μερικοί από τους καλύτερους και ακριβότερους ξενώνες της ορεινής Ελλάδας, ελάχιστα πράγματα θυμίζουν ακόμη το κεφαλο­χώρι του Μεσοπολέμου, καθώς παντού έχουν χτιστεί καινούργια σπίτια και πολυτελείς εξοχικές κατοικίες. Οι σημαντικότερες διαδρομές ● Πύλη - Ελάτη: Ο δρόμος από τα Τρίκαλα για την Ελάτη περνά υποχρεωτικά από την ημιορεινή κωμόπολη Πύλη, που απέχει 19 χλμ. από την πρωτεύουσα του νομού. Μια μεγάλη ασφαλτοστρωμένη ευθεία διασχίζει τον εύφορο κάμπο και μετά μοιάζει να σταματά απότομα μπροστά στο αποφασιστικό ύψωμα των κορυφογραμμών του Κόζιακα. Εκεί που τελειώνει ο κάμπος και ξεκινά το βουνό βρίσκεται η Πύλη. Η κωμόπολη έχει πάρει αυτό το όνομα από τη φυσική της θέση. Πραγματικά, η τοποθεσία είναι μια φυσική πύλη γι’ αυτούς που αφήνουν την πεδιάδα και ανηφορίζουν για την Πίνδο και μια πόρτα προς τον κάμπο της Θεσσαλίας για τους ταξιδιώτες που κατεβαίνουν από τα βουνά. Ένα παλιό μονότοξο γεφύρι, που χτίστηκε το 1514 από το μητροπολίτη Λάρισας Βησσαρίωνα, σηματοδοτεί την έναρξη της ανάβασης. Γύρω από αυτό, στις όχθες του Πορταΐτικου ποταμού, έχει διαμορφωθεί χώρος αναψυχής. Άξιος αναφοράς είναι ο ιστορικός ναός της Πόρτα Παναγιάς, που βρίσκεται στην ομώνυμη συνοικία της Πύλης. ● Ελάτη - Περτουλιώτικα Λιβάδια: Η διαδρομή αυτή γίνεται υποχρεωτική για όσους δεν θέλουν να ξεφύγουν από τα τυπικά και παράλληλα αγαπούν τα χειμερινά σπορ. Θα διανύσετε 12 χλμ. μέχρι το χιονοδρομικό κέντρο, σε δρόμο ασφαλτοστρωμένο, που διασχίζει ένα από τα ομορφότερα ελατοδάση της πατρίδας μας. Ένα μέρος από τα Περτουλιώτικα Λιβάδια είναι διαμορφωμένο και ενδείκνυται για ευχάριστη πεζοπορία, περιπάτους, μα και ποδηλασία, καθώς το επίπεδο του εδάφους βοηθά ιδιαιτέρα. Το Περτούλι απέχει μόλις 6 χλμ. από τα Λιβάδια και είναι χτισμένο στα 1.200 μ. υψόμετρο. ● Περτούλι - Αχελώος: Ακολουθώντας τον καλό ασφαλτοστρωμένο δρόμο -μόνο μειονέκτημα είναι οι συχνές κατολισθήσεις- που κατηφορίζει από το Περτούλι για την κοίτη του Αχελώου, λίγο έξω από το Νεραϊδοχώρι θα δείτε την πέτρινη εκκλησία της Αγίας Παρασκευής. Κτίσμα του 1793, στην Κατοχή αποτελούσε το κρησφύγετο των ανταρτών, ενώ επί Τουρκοκρατίας, δίπλα στον τρούλο της, λειτούργησε κρυφό σχολειό. Συνεχίζοντας για Αχελώο, θα περάσε­τε από τα χωριά Πύρρα, Δέση, Άγιος Νικόλαος. Στην Πύρρα αξίζει να επισκεφτείτε το μικρό, αλλά ενδια­φέρον Λαογραφικό Μουσείο, ενώ στη Δέση θα δείτε το μοναστήρι της Αγίας Τριά­δας με τις εξαιρετικές αγιογραφίες ηπειρωτών ζωγράφων. Η συνάντηση με τον Ασπροπόταμο -έτσι λένε εδώ οι ντόπιοι τον Αχελώο- γίνεται στην τοποθεσία ­Αλεξίου, όπου θα διασταυρωθείτε με δύο γέφυρες. Από εδώ, μπορείτε να συνεχίσετε είτε προς Μεσοχώρα (χωματόδρομος) είτε προς Γαρδίκι, Αγία Παρασκευή και τα άλλα χωριά του Αχελώου. Οι προτάσεις μας 1. Διαδρομή με 4x4: Η πιο ενδιαφέρουσα διαδρομή για όσους έχουν όχημα με κίνηση και στους τέσσερις τροχούς ξεκινά λίγο ψηλότερα από την Ελάτη, στη θέση «Βλάχα». Ακολουθώντας σχετικά βατό χωματόδρομο, θα συνεχίσετε μέσα από εξαιρετικά πυκνά δάση ελάτης και θα βγείτε στα Στουρναρέικα. Στην ίδια κατεύθυνση, αυτοσχεδιάζοντας την πορεία σας πάνω σε έναν καλό χάρτη της περιοχής, μπορείτε από Ελάτη ή Στουρναρέικα να κατευθυνθείτε προς Περτούλι ή Νεραϊδοχώρι. Σε αυτό το σημείο χρειάζεται αρκετή προσοχή, γιατί κάποιοι δρόμοι είναι κλειστοί από το δασαρχείο με μπάρα. Έτσι, πιθανόν η πρόσβαση στο Περτούλι μέσω Στουρναρέικων να μην είναι δυνατή και να χρειαστεί να κατευθυνθείτε προς Νεραϊδοχώρι ή Πύρρα για να βγείτε στον ασφαλτοστρωμένο δρόμο. 2. Εναλλακτικά σπορ: Αν αγαπάτε την ιππασία ή έστω θέλετε να έχετε μια πρώτη επαφή με αυτό το υπέροχο και άγνωστο για την Ελλάδα άθλημα, δεν υπάρχει πιο κατάλληλο μέρος από τα Περτουλιώτικα Λιβάδια. Εδώ, έχουν το στέκι τους τουλάχιστον δύο εταιρείες που διαθέτουν άλογα για εξορμήσεις στην περιοχή. Μπορείτε να κάνετε από μια απλή βόλτα λίγων λεπτών μέχρι μια ολοκληρωμένη διά­σχιση με συνοδεία έμπειρων οδηγών. Επίσης, υπάρχει η δυνατότητα να ενοικιάσετε ειδικά τετρακίνητα οχήματα (atv), ποδήλατα βουνού και το χειμώνα snowmobile. Το τοπίο -τουλάχιστον γύρω από τις ­εγκαταστάσεις του χιονοδρομικού κέντρου- είναι φιλικό και δεν υπάρχει περίπτωση να χαθείτε. Μόλις πέσουν οι πρώτες βροχές και τα ποτάμια πάρουν λίγο νερό, οι φίλοι του καγιάκ ξέρουν ότι στον ποταμό Καμνάι (παραπόταμο του Αχελώου) θα βρουν τον κατάλληλο υγρό στίβο που θα ανεβάσει την αδρεναλίνη τους στα ύψη. Για ράφτινγκ θα πάτε στη θέση Τρία Ποτάμια στον Αχελώο. 3. Ψώνια: Ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα είναι η μικρή παραδοσιακή αγορά με τοπικά προϊόντα που έχει στηθεί στην Ελάτη. Για τοπικά γλυκά, μαρμελάδες, τραχανά κ.ά. -όλα παρασκευασμένα από βιολογικές πρώτες ύλες-, θα κατηφορίσετε τον κεντρικό δρόμο έως το μαγαζί «Λίκνο». Στο Περτούλι είναι ανοιχτό το πρατήριο της Ένωσης Γυναικών Περτουλίου, από όπου θα αγοράσετε τοπικά γλυκίσματα, μέλι και μαρμελάδες.
Info Πώς θα πάτε: Τα Τρίκαλα απέχουν από την Αθήνα 334 χλμ. (προσοχή, γιατί αυτή την εποχή πραγματοποιούνται έργα τόσο στον Δομοκό όσο και στο τμήμα της διαδρομής προς Καρδίτσα), ενώ για τη διαδρομή Θεσσαλονίκη - Τρίκαλα θα χρειαστεί να ­καλύψετε 216 χλμ. Από τα Τρίκαλα έως το Περτούλι θα πρέπει να διανύσετε 48 χλμ., όλα σε ασφαλτο­στρωμένο δρόμο. Πρατήριο βενζίνης υπάρχει μόνο στο χωριό Ελάτη. Προσοχή χρειάζεται -ιδιαίτερα μετά από δυνατή βροχή- η διαδρομή Πύλη - Ελάτη - Νεραϊδοχώρι - Γέφυ­ρα Αλεξίου λόγω κατολισθήσεων. Που θα μείνετε: Ελάτη: › «Γιανμάδες», τηλ.: 24340-71.750, 71.749 › «Παπαναστασίου», τηλ.: 24340-71.280 › «Μπάκου», τηλ.: 24340-71.208 › «Αρχοντικό Τσιμπόνη», τηλ.: 24340-71.422 › «Λιγκέρι», τηλ.: 24340-71.454 › «Τα πέτρινα», τηλ.: 24340-71.712 › «Μικρή Άρκτος», τηλ.: 24340-71.777 › «Δρυάδες», τηλ.: 24340-71.275. Περτούλι: › Παραδοσιακός ξενώνας «Αρχοντικό Διβάνη», τηλ.: 24340-91.252 και ακριβώς απέναντι το ξενοδοχείο › «Παπαγιάννη», τηλ.: 24340-91.177. Στον κεντρικό δρόμο › «Αρχο­ντικό Λούκας», τηλ.: 24340-91.465, 91.453 και λίγο ψηλότερα το ξενοδοχείο › «Περτούλι», τηλ.: 24340-91.360. Aκόμη, θα βρείτε το «Αρχοντικό Χατζηγάκη», τηλ.: 24340-91.146-9, έναν από τους γνωστότερους ξενώνες της ορεινής Ελλάδας. Λίγο έξω από το χωριό, σε δασωμένη πλαγιά, βρίσκεται το «Σαλέ Μαγκιώση», τηλ.: 24340-91.283 (και τηλέφωνο Τρικάλων: 24310-71.328). Νεραϊδοχώρι: › «Dristela resort», ολοκαίνουργιο κατάλυμα άριστων προδιαγραφών, τηλ.: 24340-91.350, 91.351 › «Νια­βής», τηλ.: 24340-91.201 › ­«Παπαναγιώτου», τηλ.: 24340-91.500 › «Νέου», τηλ.: 24340-91.229 › «Πατρικό», τηλ.: 24340-91222. Πύρρα: Πάνω στην προτεινόμενη διαδρομή Περτούλι - Αχελώος βρίσκεται το χωριό Πύρρα, με τους ξενώνες «Εύχαρις», τηλ.: 24340-91.110 και «Βίγλα», τηλ.: 24340-91.400. Χρυσομηλιά: › Ξενοδοχείο «Αστροβολιά», τηλ.: 24320-41.434, 41.435, μέσα στο δάσος, πάνω στο δρόμο Χρυσομηλιάς - Περτουλίου, σε υψόμετρο 1.300 μ. Πού θα φάτε: Στην Ελάτη, υπάρχουν οι περισσότερες επιλογές για φαγητό και καφέ. Ενδεικτικά αναφέρουμε τα εστιατόρια «Παπαναστασίου», «Πανσέλ-οίνος», «Καννάβια» και «Δειπνοσοφιστής». Λίγο έξω από το χωριό, θα πάτε στην ταβέρνα «Ανώγι». Στην προτεινόμενη διαδρομή για Στουρναρέικα θα βρείτε την καλή ταβέρνα «Βλάχα». Στο Περτούλι υπάρχουν ταβέρνες-ψησταριές, όπου θα βρείτε και μαγειρευτά φαγητά. Ενδεικτικά αναφέρουμε το «Λημέρι του Βασίλη» και την «Ταβέρνα του Παναγιώτη», ενώ ξεχωριστή αναφορά θα πρέπει να γίνει για το ταβερνείο «Το Περτούλι», που θα το βρείτε πάνω στον κεντρικό δρόμο. Στο Νεραϊδοχώρι θα πάτε στου «Μαργαρίτη» -κυρίως για ντόπιο κρέας- και στην πλατεία στην ταβέρνα «Σουφλιάς». Χρήσιμα τηλέφωνα: › Δήμος Αιθήκων (Ελάτη), τηλ.: 24340-71.005 › Αστυνομία Ελάτης, τηλ.: 24340-71.222 › Ιατρείο Πύλης, τηλ.:24340-22.870. Οικοτουρισμός και εναλλακτικά σπορ: Πύλη Τρικάλων: › «Γραφείο Οικοτουρισμού Κεντρικής Πίνδου», τηλ.: 24340-71.333 (site: www.pindos-explore.gr). Ελάτη: › «Magic sport», τηλ.: 24340-71.193. Καλαμπάκα: › «Trekking Hellas», τηλ.: 24310-87.964 (site: www.pindos-adveture.gr).
Καλά ταξίδια να έχετε!!!!!!!!!!!

ΟΜΟΡΦΑ ΛΟΓΙΑ!

Τι χρώμα έχει η λύπη;Ρώτησε το αστέρι την κερασιά και παραπάτησε στο ξέφτι κάποιου σύννεφου που περνούσε βιαστικά.
– Δεν άκουσες; Σε ρώτησα, τι χρώμα έχει η λύπη;
– Έχει το χρώμα που παίρνει η θάλασσα την ώρα που γέρνει ο ήλιος στη αγκαλιά της. Ένα βαθύ άγριο μπλέ.
– Τι χρώμα έχουν τα όνειρα;
– Τα όνειρα; Τα όνειρα έχουν το χρώμα του δειλινού.
– Τί χρώμα έχει η χαρά;
– Το χρώμα του μεσημεριού, αστεράκι μου.–
Και η μοναξιά;
– Η μοναξιά έχει χρώμα μενεξελί.– Τι όμορφα που είναι τα χρώματα!
Θα σου χαρίσω ένα ουράνιο τόξο, να το ρίχνεις επάνω σου όταν κρυώνεις.Το αστεράκι έκλεισε τα μάτια του και ακούμπησε στο φράκτη. Έμεινε κάμποσο εκεί και ξεκουράστηκε.
– Και η αγάπη; Ξέχασα να σε ρωτήσω, τι χρώμα έχει η αγάπη;
– …Το χρώμα που έχουν τα μάτια του Θεού, απάντησε το δέντρο.
– Τι χρώμα έχει ο έρωτας;
– Ο έρωτας έχει το χρώμα του φεγγαριού, όταν είναι πανσέληνος.
– Έτσι ε; Ο έρωτας έχει το χρώμα του φεγγαριού, είπε τo αστεράκι… Κοίταξε μακριά στο κενό… Και δάκρυσε…
– Δε φοβάσαι που θα πεθάνεις;– Σήμερα πάντως ζω! Σου σφίγγω τα χέρια, σε κοιτάζω στα μάτια. Μην αφήνεις ποτέ σου το σήμερα να μαραίνεται. Μην αφήνεις τη ζωή, να χάνεται σαν την άμμο μέσα απo τα δάκτυλά σου. Ζήσε. Κατάλαβες; Ζήσε! Μη βάζεις το σήμερα ενέχυρο σ’ αυτό που εννοούνε μερικοί μουχλιασμένο Αύριο. Το Σήμερα είναι δικό σου.
Αγάπησέ το, αστεράκι μου! Δίνε το χέρι σου στον άλλο χωρίς να κρίνεις. Κάνε του λίγο χώρο μέσα σου να ξαποστάσει. Να πιεί μια γουλιά νερό.
Σ’ αυτό τον κόσμο, όλοι έχουμε μερίδιο σε όλα.
Μερίδιο στη χαρά, στα λάθη, στην απόγνωση.
Κι εσύ, θα ‘ρθουν φορές που θα τα κάνεις θάλασσα στη ζωή σου.
Ε! Δε θα σημάνει ποτέ γι’ αυτό το τέλος του κόσμου!
Εγώ είμαι γέρος, κι ακόμα κάποιες φορές τα κάνω θάλασσα. Δε βγαίνει με συνταγές η ζωή. Aντε στην υγειά σου!

Καλό μεσημέρι!!!!!!

ΣΕ ΕΣΕΝΑ!

ΓΙΑ ΣΕΝΑ

Ξαναμαθαίνοντας στις αισθήσεις την απόλαυση!

Σκεφτείτε το και απαντήστε ειλικρινά στον εαυτό σας: Πότε ήταν η τελευταία φορά που αισθανθήκατε έναν ήχο να «χαϊδεύει» τα αυτιά σας, μια εικόνα να ξεκουράζει τα μάτια σας, μια μυρωδιά (εκτός από την ταβέρνα της γειτονιάς σας την ώρα που πεινάτε!) να σας «ταξιδεύει»; Tα αυτιά, τα μάτια, η μύτη, η γλώσσα και το δέρμα μας είναι τα «παράθυρά» μας στον έξω κόσμο. Διαμέσου αυτών χρειαζόμαστε πότε-πότε να «κοιτάμε» προς τα έξω και να απολαμβάνουμε μια ωραία θέα. Φθινόπωρο λοιπόν, η καλύτερη εποχή να ανοίξουμε τα «παράθυρα» και να απολαύσουμε!Tι σημαίνει «περνάω καλά»;Όχι, δεν θα μιλήσουμε για μια καινούργια εκδοχή του «πώς να περνάω καλά». Για τον απλό λόγο ότι στις περισσότερες περιπτώσεις το «θέλω να περνάω καλά» πολύ λίγη σχέση έχει με την απόλαυση και το χάιδεμα των αισθήσεων - πολύ συχνά μάλιστα έχει να κάνει με το αντίθετο, με ένα σχετικό στραπατσάρισμα των αισθήσεων. Όχι ότι πειράζει. Xρειαζόμαστε απ’ όλα για να έχουμε ισορροπία και σχεδόν όλοι περνάμε φάσεις της ζωής μας που έχουμε ανάγκη από πιο έντονους ρυθμούς, από ακραίους τρόπους ψυχαγωγίας ή απλώς από αδρεναλίνη.
Mε λίγα λόγια, χρειαζόμαστε έντονα εξωτερικά ερεθίσματα για να αισθανόμαστε ότι ζούμε, ότι είμαστε σε επαφή με τον κόσμο γύρω μας, ότι συμμετέχουμε. Έχει αποδειχτεί όμως ότι αυτό τον τρόπο ζωής άλλοι τον αντέχουν λίγο ή πολύ, κανείς όμως δεν τον αντέχει επί πολλά συνεχόμενα χρόνια. H κόπωση έρχεται με τη μορφή ψυχολογικής ή/και σωματικής εξάντλησης, ενοχλήσεων, διαταραχών και ασθενειών. Tο παράδοξο είναι ότι όσο πιο έντονος ο τρόπος ζωής και όσο πιο δυνατά τα ερεθίσματα, τόσο πιο πολύ απονεκρώνονται τα αισθητήρια όργανά μας, τόσο περισσότερο απομακρυνόμαστε από τις αισθήσεις μας. Kαι το ακόμη πιο παράδοξο είναι ότι ενώ πολλοί άνθρωποι δεν διστάζουν μπροστά σε έντονα ερεθίσματα και ακραίες δραστηριότητες, οι ίδιοι αντίθετα έχουν πάρα πολλές αναστολές όταν πρόκειται να βιώσουν απλές αισθητηριακές απολαύσεις. Πώς γίνεται αυτό;Mια κλινική για την απόλαυση.
O Γερμανός ψυχολόγος R. Lutz εισήγαγε μαζί με συναδέλφους του στην Kλινική Ψυχιατρικής και Ψυχοθεραπείας του Bερολίνου τη μέθοδο της Θεραπείας Aπόλαυσης ή αλλιώς Euthyme Therapie, κατά την οποία οι θεραπευόμενοι (ξανα)μαθαίνουν να απολαμβάνουν με τις αισθήσεις τους. Kοινή διαπίστωση της ομάδας των ψυχολόγων είναι ότι πάρα πολλοί άνθρωποι (κι ακόμη περισσότερο όσοι πάσχουν από κάποιες ψυχικές δυσλειτουργίες, όπως κατάθλιψη, φοβίες και άγχος, ψυχοσωματικές ή διατροφικές διαταραχές, εξαρτήσεις) έχουν ένα κοινό έλλειμμα: Eίναι δύσκολο έως αδύνατο γι’ αυτούς να επιτρέψουν στον εαυτό τους να ευχαριστηθεί. Η αιτία είναι συνήθως η αρνητική εικόνα που έχουν για τον εαυτό τους, οι υψηλές απαιτήσεις που έχουν από αυτόν ή η υπερβολική αίσθηση καθήκοντος. Eίναι άλλωστε χαρακτηριστικό, π.χ. στις διατροφικές διαταραχές, ότι η λήψη του φαγητού -ακόμη και του πιο απολαυστικού- όχι μόνο δεν είναι εναρμονισμένη με τις σωματικές επιθυμίες, αλλά ο ίδιος ο εαυτός αυτοτιμωρείται για την πράξη του με την καταναγκαστική αποβολή της τροφής. Όλοι αυτοί οι άνθρωποι, εξηγούν οι ειδικοί, είναι πάρα πολύ σημαντικό να μάθουν να είναι καλοί με τον εαυτό τους και να τον φροντίζουν, όπως θα το έκανε ένας πολύ καλός φίλος. Oι σάλτσες που θεραπεύουν!Tι είναι όμως όλο αυτό με τις αισθήσεις και την απόλαυση; Σε τι χρησιμεύει και πώς μπορεί να γίνει στους ρυθμούς που ζούμε; Oι αισθήσεις μας είναι η πρωταρχική δίοδος επικοινωνίας με τον κόσμο γύρω μας. Tα βρέφη επικοινωνούν αποκλειστικά μέσω των αισθήσεών τους. Σύμφωνα με τη διάσημη ψυχαναλύτρια και παιδοψυχολόγο F. Dolto, η γεύση καθορίζει την εκμάθηση του λόγου και της ανάγνωσης. H ίδια υποστηρίζει ότι ένα μπλοκαρισμένο παιδί μπορεί να θεραπευτεί και να συνεχίσει να αναπτύσσεται κανονικά δοκιμάζοντας εύγευστα φαγητά και σάλτσες! Για όλους τους ανθρώπους ισχύει ότι πριν φτάσουμε στο σημείο να σκεφτούμε τον κόσμο, τον βλέπουμε, τον ακούμε, τον νιώθουμε, τον βιώνουμε με τη σάρκα μας. Kαι οι αισθήσεις, ευαισθητοποιημένες χάρη στους ήχους, τις εικόνες, τα χρώματα, τις γεύσεις, το άγγιγμα διαφόρων υλικών, παράγουν έναν πλούσιο θησαυρό από λέξεις, που με τη σειρά τους δίνουν χροιά στον τρόπο σκέψης μας.
Aπό τις αισθήσεις στο λόγο. Mε άλλα λόγια, οι αισθήσεις μας είναι αυτές που παράγουν τα σύμβολα που κουβαλάει ο καθένας μέσα του για τον κόσμο και στη συνέχεια εκφράζει με το λόγο. Eίναι αυτές που έχουν τη δύναμη, αν τις ευαισθητοποιήσουμε και τις ξαναμάθουμε (ή αυτές μας ξαναμάθουν;) να απολαμβάνουν, να επηρεάσουν τον τρόπο που αντιλαμβανόμαστε, αυτά που μας συμβαίνουν, το σώμα μας, τους άλλους, τον κόσμο γύρω μας.
Σύμφωνα μάλιστα με τη Γαλλίδα ψυχαναλύτρια G. Harrus-Revidi, η καλή σχέση με τις αισθήσεις μας μπορεί να βελτιώσει τη σχέση με το σώμα μας. Eπειδή η σχέση με το σώμα μας είναι συνήθως ναρκισσιστική και βασίζεται στην εμφάνιση, μας εμποδίζει να αισθανθούμε το σώμα μας «από μέσα» και μας κάνει να μένουμε ανικανοποίητοι από την εικόνα που παρουσιάζουμε, τα κιλά που περισσεύουν, τα εκατοστά που λείπουν. H επανασύνδεση με τις αισθήσεις μας μας απαλλάσσει από το φορτίο της εμφάνισης. Eπαναφέροντας μια πιο άμεση επαφή ανάμεσα στον εαυτό μας και το εξωτερικό περιβάλλον, οι αισθήσεις μάς επιτρέπουν να ξεχνάμε -έστω για κάποια διαστήματα- τις διάφορες ατέλειές μας και να απολαμβάνουμε αυτή την επαφή χωρίς την έγνοια του πώς φαινόμαστε.Oι «χρυσοί κανόνες» της απόλαυσης.
H απόλαυση χρειάζεται χρόνο. Mία συναισθηματική κατάσταση -και μάλιστα θετική- πρέπει πρώτα να «αναπτυχθεί». Δημιουργήστε μέσα στη μέρα σας το χρόνο για να απολαύσετε. -Πρέπει να επιτρέπεται η απόλαυση. Συχνά ενσωματώνουμε αντιλήψεις που εχθρεύονται την απόλαυση, όπως το «πρώτα η δουλειά και μετά όλα τα άλλα». Δεν χρειάζεται όμως να «κερδίσουμε» τις μικρές απολαύσεις, τις δικαιούμαστε, όπως δικαιούνται τα παιδιά το παιχνίδι.- H απόλαυση δεν γίνεται «παράλληλα» με κάτι άλλο. Ένα ποτήρι κρασί την ώρα που μιλάτε στο τηλέφωνο με μια φίλη πλένοντας τα πιάτα δεν ανήκει στην κατηγορία «απόλαυση». Συγκεντρωθείτε!- Aπόλαυση δεν σημαίνει «όσο περισσότερο, τόσο καλύτερα». H χωρίς όριο κατανάλωση σχεδόν αντιφάσκει με τον όρο «απόλαυση». Λίγη εγκράτεια αντίθετα αυξάνει την απόλαυση.- Bρείτε τι σας κάνει καλό: Δεν ξέρουμε πάντα τι μας κάνει καλό. Δοκιμάστε τις προσωπικές σας προτιμήσεις. Aνάλογα με τη διάθεσή σας, μπορεί να αλλάζουν.- Xωρίς εμπειρία δεν υπάρχει απόλαυση. Για να βρούμε τι μας κάνει καλό και πότε, πρέπει να συγκεντρώσουμε εμπειρίες. Γι’ αυτό, ανοιχτείτε σε καινούργιες εμπειρίες και νέα πεδία απόλαυσης.- H απόλαυση είναι καθημερινή υπόθεση.
Mικρές απολαύσεις υπάρχουν παντού γύρω μας και δεν χρειάζεται πολλή προσπάθεια για να τις εντάξουμε στην καθημερινότητά μας.
Tο Σχολείο των Aισθήσεων.
Ωραία όλα αυτά, αλλά πώς μπορεί ένα σώμα που ξέμαθε με τα χρόνια να ξαναμάθει να απολαμβάνει με τις αισθήσεις του; Θα σας δώσουμε μερικές απλές ασκήσεις και μερικούς «χρυσούς κανόνες». Aπό εκεί και πέρα, είναι στο χέρι σας να βρείτε τους δικούς σας ρυθμούς και τα δικά σας γούστα και να απολαύσετε το μεσογειακό καλοκαίρι σας που, ως γνωστόν, θεωρείται από τα πιο αισθησιακά του κόσμου! Oι ασκήσεις που ακολουθούν μπορούν να μας βοηθήσουν να κάνουμε πιο απολαυστική την καθημερινότητα και τη ζωή μας.Mυρίστε!Φρούτα, λουλούδια, βότανα, μπαχαρικά…Συγκεντρωθείτε πολύ συνειδητά στη μυρωδιά. Πώς θα την περιγράφατε; Eίναι φρέσκια, βαριά, πικάντικη ή λουλουδένια; Tι σας θυμίζει; Aκολουθήστε τις ευχάριστες αναμνήσεις ή τους συνειρμούς που σας έρχονται στο μυαλό. Δοκιμάστε ποια ένταση της μυρωδιάς σάς είναι πιο ευχάριστη (π.χ. μυρίζοντας από διαφορετική απόσταση κάθε φορά). Δοκιμάστε ποιες μυρωδιές προτιμάτε, σε ποιες ώρες της ημέρας και βρείτε με ποιον τρόπο επηρεάζουν τη διάθεσή σας. Kάντε έναν περίπατο στο βουνό, στην παραλία, σε έναν κήπο και αφήστε τη μύτη σας να σας καθοδηγήσει!Aγγίξτε! Υφάσματα, πέτρες, ξύλα, κοχύλια, δέρμα...Προσπαθήστε να νιώσετε την ιδιαιτερότητα του αντικειμένου, την επιφάνεια, το σχήμα, το βάρος. Eίναι λείο ή τραχύ, μαλακό ή σκληρό, ελαφρύ ή βαρύ; Δοκιμάστε πώς αλλάζει η αίσθηση ανάλογα με το σημείο του σώματος με το οποίο αγγίζετε. βρείτε πράγματα που σας αρέσει να αγγίζετε, ακόμη και καθημερινά που όμως δεν έχετε αγγίξει ποτέ συνειδητά (ένα έπιπλο, ένα τραπεζομάντιλο, ένα χαλί). Περπατήστε ξυπόλυτοι, νιώστε τον αέρα πάνω στο δέρμα σας, μέσα από ένα ελαφρύ κι ένα πιο βαρύ ρούχο. Φτιάξτε την προσωπική σας συλλογή από αντικείμενα που σας ευχαριστεί να αγγίζετε.Γευθείτε!Φρούτα, ξηρούς καρπούς, μέλι...Διαθέστε χρόνο για κάθε μπουκιά και προσέξτε ακριβώς τι αισθάνεστε. Tι θερμοκρασία έχει η τροφή, πώς είναι η υφή της, η γεύση; Πώς αλλάζει καθώς μασάτε; Σε ποιο σημείο της γλώσσας νιώθετε εντονότερα το γλυκό, το αλμυρό, το ξινό, το πικρό; Προσπαθήστε να μετατρέπετε πότε-πότε κάποιο γεύμα σας, στο σπίτι ή έξω, σε μια μικρή γευστική ιεροτελεστία.Δείτε!Γύρω σας...Προσέξτε ωραία αντικείμενα, χρώματα, σχήματα, τοπία. Παρατηρήστε, τόσο μέσα σε κτίρια όσο και έξω στη φύση, πόσο διαφορετική επίδραση έχουν τα χρώματα επάνω σας και ποιο από τα χρώματα αυτά σας αρέσει πιο πολύ τη συγκεκριμένη στιγμή (δεν χρειάζεται να είναι πάντα το αγαπημένο σας χρώμα). Παρατηρήστε ενδιαφέροντα σχήματα και μορφές, τη μορφολογία ενός χωριού χτισμένου πάνω σε ένα λόφο, το τέλεια αρχιτεκτονημένο εσωτερικό ενός λουλουδιού ή ενός καρπού. Παρατηρήστε τον ουρανό, τα δέντρα, τα κτίρια, τους εσωτερικούς χώρους.Aκούστε!Τους ήχους της καθημερινότητας...Aφουγκραστείτε προσεκτικά -αν και όποτε μπορείτε με τα μάτια κλειστά- τους ήχους γύρω σας, που στην καθημερινότητά σας μάλλον δεν τους αντιλαμβάνεστε καν. Ποιοι ήχοι είναι συνδεδεμένοι για εσάς με ευχάριστα βιώματα; Σας αρέσει ο θόρυβος της μηχανής του καφέ, το νερό που τρέχει στην μπανιέρα, το χτύπημα γυναικείων τακουνιών στο δρόμο, ένα παιδικό γέλιο, ο ήχος της θάλασσας; Αφήστε τον εαυτό σας να τους ακούσει πολύ συνειδητά και να τους απολαύσει!!!!!!
Καλή ημέρα να έχετε!!!!!!!!!

Άλλο να ζεις το παραμύθι κι άλλο να ζεις με παραμύθια!

Όταν ήμασταν παιδιά, ζούσαμε σε έναν κόσμο μεταξύ αλήθειας και μύθου. Παριστάναμε κάτι άλλο από αυτό που ήμασταν πραγματικά, παίζαμε ότι είμαστε Ινδιάνοι, ιππότες, πριγκίπισσες, νεράιδες, ήρωες και ηρωίδες, πλούσιοι και φτωχοί, ορφανά παιδιά και απροστάτευτα ζώα. Δίναμε ζωή σε κούκλες, παιχνίδια, αντικείμενα και φτιάχναμε αόρατους φίλους. Οι ήρωες των βιβλίων και των παραμυθιών αποκτούσαν υπόσταση, συγκεκριμένη μορφή, σαν να ζούσαν δίπλα μας, και πολλές φορές γινόμασταν εμείς οι ήρωες των αγαπημένων μας ιστοριών, οι θαρραλέοι, οι όμορφοι, οι καλοί, οι υπέροχοι. Πολλοί από αυτούς τους ­ήρωες επηρεάζουν ακόμη τη ζωή και καθορίζουν τις αξίες μας. Χρειαζόμαστε τους μύθους μας, τα προσωπικά μας ψέματα για να αποκτήσουμε ταυτότητα, έστω κι αν αυτό γίνεται με έναν τρόπο εντελώς μη ρεα­λιστικό, τρελό, απροσγείωτο: «Εγώ, όταν μεγαλώσω, θα γίνω Σούπερμαν». Ή πιο κοντά στην πραγματικότητα: «Θα γίνω χορεύτρια», «Θα γίνω δύτης», «Θα έχω ένα σπίτι με όλων των ειδών τα ζώα». Αυτού του είδους οι φαντασιώσεις, που λέγονται με τρόπο εντελώς αυτονόητο, δηλώνουν καταρχήν: «Ονειρεύομαι, άρα έχω αντίληψη του εαυτού μου και τον προβάλλω στο μέλλον». Ανήλικη φαντασία, ενήλικη πραγματικότητα Όσο, όμως, κι αν η μυθομανία είναι φυσική και απαραίτητη έως ένα βαθμό όσο είμαστε μικροί, αρχίζει να γίνεται προβληματική αν μας συνοδεύσει και στην ενήλικη ζωή μας. Με την έλευση της εφηβείας, η πραγματικότητα γίνεται όλο και πιο «πραγματική», με την έννοια ότι αντιλαμβανόμαστε τον εαυτό μας όλο και περισσότερο σαν ένα μέρος της. Στην εφηβεία, όσο κι αν η φαντασία μας έχει ακόμη τη δύναμη να μας κάνει να «ξεφεύγουμε», ειδικά όταν τη μοιραζόμαστε με συνομηλίκους, παρ’ όλα αυτά παύει πια να μπορεί να μας κυριεύει τόσο πολύ. Αν τα πράγματα πάνε καλά, σιγά-σιγά μπορούμε να κάνουμε και χωρίς μύθους. Όσο κι αν εξακολουθούμε να φανταζόμαστε και να ονειρευόμαστε, ξέρουμε ωστόσο να κρατάμε τα όνειρα και τις φαντασιώσεις για εμάς. Τα μοιραζόμαστε πια μόνο σε ατμόσφαιρα εκμυστήρευσης κι αποτελούν τότε ένδειξη μεγάλης εμπιστοσύνης και οικειότητας με τους άλλους. Συνήθως, μοιραζόμαστε τους μύθους μας όταν είμαστε ερωτευμένοι, τότε που θέλουμε να κερδίσουμε τον άλλον, να τον κάνουμε κομμάτι μας, να του αποκαλύψουμε τον πιο μύχιο εαυτό μας. Στην υπόλοιπη ζωή μας, κρατάμε καλά διαχωρισμένη τη φαντασία από την πραγματικότητα και, αν πούμε κανένα ψέμα, αυτό συνήθως γίνεται συνειδητά και με συγκεκριμένο σκοπό. «Έγινε κάτι τρομερό;» Είναι σημαντικό να διαχωρίσουμε τους υπερβολικούς, τους πληθωρικούς, αυτούς που λένε πότε-πότε ένα ψέμα για να εντυπωσιάσουν, από τους παθολογικά μυθομανείς, που είναι μάλλον σπάνιοι. Η διαφορά είναι ότι οι μυθομανείς χάνουν την αίσθηση της πραγματικότητας και πιστεύουν και οι ίδιοι τα ψέματά τους. Η Σοφία, 35 ετών, από την εφηβεία είχε την τάση να διηγείται «εξωφρενικές» ιστορίες, που όμως ήταν πάντα τόσο φυσικά και τόσο ρεαλιστικά ειπωμένες, που κατ’ αρχάς όλοι τις πίστευαν. Κάποτε περιέγραψε ένα τρομερό ατύχημα που της συνέβη σε μια εκδρομή με φίλους και κατά το οποίο η μία κοπέλα υποτίθεται πως είχε τραυματιστεί θανάσιμα. Φυσικά, κάποια στιγμή όλοι διαπίστωσαν ότι δεν ήταν παρά ένα παραμύθι. Μην ξέροντας πώς να αντιδράσουν, κι επειδή συμπαθούσαν τη Σοφία, έκαναν σαν να μη συμβαίνει τίποτα. Μητέρα πια ενός μικρού παιδιού, αποφεύγει τα κραυγαλέα ψέματα, όμως καθημερινά λέει μικρά ή μεγαλύτερα ψέματα χωρίς κάποιο φανερό σκοπό. Κι ενώ σε στιγμές αυτοσαρκασμού λέει γελώντας ότι «δεν μπορεί να συγκρατήσει το στόμα της», ταυτόχρονα τα ψέματα εξακολουθούν να της «ξεφεύγουν», λες και η ανάγκη της να τα πει να είναι πιο δυνατή από τη λογική της. Χρησιμεύουν αυτοί οι μύθοι και τα ψέματα σε κάτι; Γιατί είναι τόσο ισχυρή η τάση να τα λέει, ενώ κάπου καταλαβαίνει ότι ίσως «την έχουν πάρει χαμπάρι»; Τα ψέματα φέρνουν μοναξιά Στην εφηβεία, κάθε τέτοια φανταστική ιστορία την έκανε, έστω και για λίγο, να είναι το επίκεντρο της προσοχής στην παρέα. Οι άλλοι την άκουγαν με προσοχή και της έδειχναν ενδιαφέρον. Τα ψέματα της ενήλικης ζωής μπορεί να μην είναι τόσο φαντασμαγορικά, το κοινό τους σημείο όμως είναι ότι κάνουν τη Σοφία να είναι αρεστή στον εκάστοτε ακροατή. Με αρκετή ευαισθησία, καταλαβαίνει ποια είναι τα σημεία που αγγίζουν τον άλλον και πλέκει τα ψέματά της γύρω από αυτά έτσι ώστε να τον κερδίσει. Παρ’ όλα αυτά, είναι αρκετά μόνη και δεν κατάφερε ποτέ να έχει κοντινούς φίλους. Τα ψέματα, ενώ αποσκοπούν στο αντίθετο, ενισχύουν τη μοναξιά, δημιουργούν έναν τοίχο ανάμεσα στο μυθομανή και τους άλλους ανθρώπους και γι’ αυτό οδηγούν συνήθως σε καινούργια ψέματα. Είναι η απεγνωσμένη προσπάθεια ενός ανθρώπου, που δεν πιστεύει στον εαυτό του, να κάνει τους άλλους να τον αγαπήσουν, μένοντας όμως ταυτόχρονα κρυμμένος μέσα σε ένα προστατευτικό καβούκι: μια προσπάθεια καταδικασμένη, συνήθως, να αποτύχει. Ο «ψεύτικος» εαυτός Πώς φτάνει όμως κάποιος από τα ψέματα της παιδικής ηλικίας, που βοηθούν να διαμορφώσει την ταυτότητά του, στα ενήλικα ψέματα, που κάνουν ακριβώς το αντίθετο; Οι μυθομανείς ενήλικοι είναι ίσως το πιο οφθαλμοφα­νές παράδειγμα της κατά τον ­ψυχίατρο D. Winnicott «Σαν-να-προσωπικό­τη­τας» («As-if-persona­lity») ή αλλιώς του «ψεύτικου εαυτού». Η προσαρμογή στις υπερβολικές γονεϊκές απαιτήσεις μπορεί να οδηγήσει ένα παιδί να δείχνει μόνο αυτό που οι άλλοι περιμένουν. Στις πιο ακραίες περιπτώσεις και όταν στην οικογένεια δεν υπάρχει χώρος για πραγματικά συναισθήματα, ταυτίζεται τόσο πολύ με αυτό που δείχνει, ώστε απωθεί, ξεχνά, εξαφανίζει ό,τι άλλο δικό του υπάρχει που νιώθει ότι δεν είναι επιθυμητό στους γονείς. Το αποτέλεσμα είναι αποξένωση από τον πραγματικό εαυτό, αίσθηση κενού, ανασφάλεια, άγχος, κατάθλιψη. Τα ψέματα μπορεί να είναι μια προσπάθεια (ανάμεσα σε πολλές) να «πλάσει» κάποιος κάτι με το οποίο να μπορέσει να κερδίσει τους άλλους. Και, βέβαια, τα ψέματα δίνουν μια αίσθηση δύναμης και επιβολής πάνω στους άλλους. Όταν κάποιος εφευρίσκει «καλούς μύθους», μπορεί να σαγηνεύσει και να κάνει τους άλλους να πιστέψουν ό,τι θέλει αυτός. Δυστυχώς, επειδή οι σχέσεις δεν μπορούν να ευδοκιμήσουν πάνω σε ψέματα, συνήθως το αποτέλεσμα είναι το αντίθετο: αντί να κερδίσει τους άλλους, ο μυθομανής απομακρύνεται περισσότερο. Η μοναξιά και η ανασφάλεια, αλλά και οι ενοχές, μεγαλώνουν και απαιτούν καινούργια ψέματα.
Ψάξιμο στην άκρη του ψέματος Μπορεί να είναι βοηθητικό το να προσπαθήσει κανείς να καταλάβει από πού προέρχεται και σε τι οφείλεται αυτή η «ανάγκη» για ψέματα. Έτσι, καλό είναι να αναρωτηθεί: Πόσα ψέματα λέγονταν μέσα στην οικογένεια; Πόσο πιεστικές ήταν οι απαιτήσεις να είναι κανείς «καλό παιδί»; Ήταν παρόντες οι γονείς ή έπρεπε τα παιδιά να «αναπληρώσουν» την απουσία καταφεύγοντας στη φαντασία τους; Αυτά τα ερωτήματα μπορούν να βοηθήσουν να διερευνήσει κανείς από πού προέρχεται η μυθομανία του, αλλά και να ξεκινήσει ένα διάλογο με τον εαυτό του. Απέναντι σε ένα μυθομανή Δεν είναι καθόλου εύκολη υπόθεση η αντιμετώπιση ενός μυθομανούς. Να του πετάξει κανείς στα μούτρα ότι τον έχει καταλάβει ή να κάνει ότι δεν καταλαβαίνει; Οι απόψεις πάνω σε αυτό διίστανται. Αν για κάποιους μυθομανείς η ειλικρινής στάση μπορεί να τους κάνει να ανοιχτούν περισσότερο και να προσπαθήσουν (του­λάχιστον με το συγκεκριμένο άν­θρω­πο) να σταματήσουν τα ψέματα, κάποιους άλλους, ψυχικά πιο ευάλωτους, μπορεί να τους αποσταθεροποιήσει περισσότερο. Σημασία έχει πάντως, όταν πρόκειται για δικό μας άνθρωπο για τον οποίο ενδιαφερόμαστε ειλικρινά, η στάση μας να είναι επιεικής, χωρίς να τον γελοιοποιούμε ή να τον κατακρίνουμε, και να τον κάνουμε να νιώσει ότι τον αγαπάμε γι’ αυτό που ­είναι. Δεν είναι εύκολο για τον ίδιο το μυθομανή να αντι­μετωπίσει την πάθησή του, γι’ αυτό και μπορεί να επισκεφτεί ειδικό, επειδή τον παρότρυνε ένας δικός του άνθρωπος, και να διακόψει τη θεραπεία μόλις έρθει αντιμέτωπος με την «αλήθεια». Παρ’ όλα αυτά, ίσως αξίζει η προσπάθεια.› Παραδοχή του προβλήματος: Για να απαλλαγεί κανείς από τις ενοχές, αλλά κι από την αίσθηση της αποξένωσης, το πρώτο βήμα είναι να παραδεχτεί, κατ’ αρχάς στον εαυτό του και μετά σε κάποιον που εμπιστεύεται και δεν φοβάται ότι θα τον «τιμωρήσει», συγγενή, φίλο ή ειδικό, ότι έχει «πρόβλημα», ότι δεν μπορεί να ελέγξει τα ψέματα που λέει.› Επικοινωνία με τους άλλους: Επειδή η μυθομανία φέρνει μοναξιά και έλλειψη επικοινωνίας, είναι σημαντικό να κάνει κανείς φιλότιμες προσπάθειες να ακούσει και να κατανοήσει τους άλλους. Μόνο έτσι μπορεί να τους προσεγγίσει και να καταλάβει ότι ούτε οι άλλοι είναι τέλειοι, αλλά έχουν όλοι αδυναμίες.› Αποδοχη του εαυτού: Για να σταματήσει ένας ενήλικος να λέει ψέματα, αναγκαίο βήμα είναι να αποδεχτεί περισσότερο τον εαυτό του. Ίσως κανείς δεν είναι σε θέση να αποδεχτεί εντελώς τον εαυτό του και να μην τον αμφισβητεί, η μυθομανία όμως συχνά είναι ένδειξη απόρριψης του εαυτού, κάτι που βέβαια δύσκολα αντέχει κανείς. Πολλοί μυθομανείς είναι δυστυχισμένοι και αντιμετωπίζουν ψυχικές δυσκολίες. Τότε, ίσως ο καλύτερος δρόμος είναι η ψυχοθεραπεία.

πεζοπορία στα ορεινά μονοπάτια της Αθήνας???

Πεζοπορία σε ορεινά μονοπάτια στην Αθήνα; Και όμως είναι δυνατόν! Μόλις είκοσι λεπτά από το κέντρο της Αθήνας - σε απόσταση 31 χλμ. - βρίσκεται η Πάρνηθα, ο μεγαλύτερος και σημαντικότερος πνεύμονας πρασίνου της Αττικής. Με υψόμετρο 1413 μέτρων (κορυφή Καραμπόλα) είναι ο αποδέκτης του πρώτου χιονιού στην ευρύτερη περιοχή της Αθήνας, καθώς το κλίμα της Πάρνηθας διαφέρει αισθητά από το αντίστοιχο της υπόλοιπης Αττικής.
Άλλωστε, στην προ του ηλεκτρισμού εποχή, η Πάρνηθα τροφοδοτούσε τα εύπορα στρώματα της αστικής τάξης της πρωτεύουσας με πάγο. Εργάτες διατηρούσαν συμπιεσμένο χιόνι σε χιονόλακους που δημιουργούσαν ειδικά για αυτό το σκοπό, τους οποίους σκέπαζαν με κλαδιά. Με αυτόν το τρόπο κατάφερναν να συντηρούν τον πάγο έως και τον Αύγουστο και στη συνέχεια τον τεμάχιζαν για να τον μεταφέρουν στην Αθήνα προς κατανάλωση. Η ονομασία Πάρνηθα προέρχεται από την λέξη Πάρνης που έχει προέλευση από την αρχαία Πελασγική γλώσσα. Πιστεύεται δε ότι σημαίνει δασωμένο βουνό. Όντως, η Πάρνηθα είναι ένα καταπράσινο βουνό με απαράμιλλη ομορφιά που προσφέρει στους επισκέπτες του στιγμές ηρεμίας και γαλήνης, «καταπραΰνοντας» σημαντικά το άγχος του σύγχρονου τρόπου ζωής.
Για τους περισσότερους Αθηναίους η Πάρνηθα αποτελεί το πρώτο πεδίο συνάντησης και εξοικείωσης με το ορεινό στοιχείο, δοκιμάζοντας ουσιαστικά τα πρώτα τους βήματα στα ορεινά μονοπάτια του βουνού. Οι πρώτες επαφές των Αθηναίων με τη φύση συνήθως δεν είναι συνέπεια της παιδείας που έχουν αναπτύξει για το περιβάλλον, αλλά αποτέλεσμα μιας ιδέας κάποιου της παρέας, ο οποίος προτείνει βόλτα για ζεστό καφέ, σε περιβάλλον που δημιουργεί ψευδαισθήσεις χειμερινών διακοπών. Όμως, η ομορφιά του τοπίου, η επαφή με τη φύση και η επιρροή από τους πραγματικούς φυσιολάτρες -οι οποίοι επισκέπτονται την Πάρνηθα συχνά-, μετατρέπει ακόμα και τους πιο αδιάφορους επισκέπτες σε ένθερμους θιασώτες της φύσης.
Το κλίμα είναι πολύ πιο «ανθρώπινο» στο βουνό από ότι στη πόλη. Το καταλαβαίνει κανείς από την πρώτη κιόλας επίσκεψη. Άγνωστοι γίνονται γνωστοί και όλοι μαζί διασκεδάζουν σαν μια μεγάλη παρέα φίλων.
* Πως θα φθάσετε:
Mε ιδιωτικό αυτοκίνητο:
Από την Εθνική οδό Αθηνών-Λαμίας με κατεύθυνση προς Λαμία, περνάτε τον κόμβο της Αττικής Οδού και στην επόμενη γέφυρα (Γέφυρα Μεταμόρφωσης) βγαίνετε από την Εθνική και συνεχίζετε αριστερά με κατεύθυνση προς την Πάρνηθα.
Με λεωφορείο:
Από τη πλατεία Βάθης (λίγο πιο πάνω από τη πλατεία Καραϊσκάκη στο Μεταξουργείο) με το λεωφορείο με αριθμό 714. Τα πρωινά δρομολόγια ξεκινούν στις 6:40 και στις 8:00 το πρωί, ενώ για την επιστροφή τις καθημερινές το τελευταίο λεωφορείο αναχωρεί στις 15:35 και την Κυριακή στις 17:10. Τα Σαββατοκύριακα τα λεωφορεία φτάνουν μέχρι το Μοντ Παρνές, ενώ τις καθημερινές τερματίζουν στο τελεφερίκ.
Με το τελεφερίκ που οι εγκαταστάσεις του βρίσκονται στους πρόποδες της Πάρνηθας, μπορείτε γρήγορα και άνετα να φθάσετε στο Μαυροβούνι, εκεί που βρίσκεται το καζίνο του Μοντ Παρνές. Όσοι σταματήσουν στο καζίνο μπορεί να κερδίσουν, αλλά ίσως και να χάσουν. Είναι σίγουρο όμως ότι όλοι όσοι συνεχίσουν, προσπερνώντας δηλαδή το καζίνο, θα βγουν κερδισμένοι!
Εγκαταστάσεις του Καζίνο Mont Parnes
Ανεβαίνοντας στο βουνό...
Αν ανέβετε με αυτοκίνητο, λίγο πριν τη κορυφή θα συναντήσετε την Αγία Τριάδα που σας καλωσορίζει στο κατάφυτο περιβάλλον της Πάρνηθας. Γεμάτη έλατα και τρεχούμενα νερά, εδώ θα βρείτε ένα ξενοδοχείο, μια ταβέρνα, μια πηγή, το εκκλησάκι της Αγίας Τριάδας και το τελευταίο περίπτερο όπου μπορείτε να προμηθευτείτε ότι έχετε ξεχάσει.
Αριστερά της Αγίας Τριάδας υπάρχει ένας κατηφορικός χωματόδρομος τον οποίο αν ακολουθήσετε θα φθάσετε στο "ρέμα της Γιαννούλας". Από εκεί ξεκινά ένα μικρό μονοπάτι με κόκκινη σήμανση (που περνά μέσα και παράλληλα από τον χείμαρρο)το οποίο οδηγεί στο σπήλαιο του Πανός, που βρίσκεται στη χαράδρα της Γκούρας σε υψόμετρο 750 μέτρων. Το σπήλαιο του Πανός (Νυμφαίο) αποτελούσε χώρο λατρείας του τραγοπόδαρου θεού των δασών και των φαραγγιών. Οι ανασκαφές έφεραν στο φως προϊστορικά αγγεία και μικρά αγάλματα του Πάνα και του Ερμή. Όσοι θέλετε να πάτε στο σπήλαιο από αυτό το μονοπάτι, θα πρέπει να αφήσετε το αυτοκίνητο σας στο "ρέμα της Γιαννούλας".
Συνεχίζοντας ανηφορικά από την Αγία Τριάδα, λίγο πριν το Mont Parnes φθάνετε σε μια διχάλα του δρόμου όπου εκεί επιλέγετε ... την τύχη σας! Ευθεία πηγαίνετε στο καζίνο και αριστερά ακολουθείτε το δρόμο που καταλήγει στα καταφύγια και στο πλούσιο φυσικό περιβάλλον που σας προσφέρει απλόχερα η Πάρνηθα.
Αν χρησιμοποιήσετε το τελεφερίκ, θα πρέπει να ακολουθήσετε το δρόμο πεζοί μέχρι τη διασταύρωση και στη συνέχεια να στρίψετε δεξιά για τα καταφύγια.
Η πεζοπορική διαδρομή από το τελεφερίκ της Πάρνηθας (Μοντ Παρνες) μέχρι το καταφύγιο Μπάφι (3,5 χλμ.) διαρκεί περίπου 50 λεπτά. Το καταφύγιο βρίσκεται σε υψόμετρο 1.115 μέτρα, νότια της κορυφής Όρνιο.
* Καταφύγιο Μπάφι
Πληροφορίες:
Διαθέτει 100 κρεβάτια, δύο τραπεζαρίες για φαγητό, τζάκι και ντους. Για πληροφορίες-κρατήσεις: Ο.Σ. Αθηνών, τηλ. 210.3212429, τηλ. καταφύγιου: 210.2469050.
Διαμονή:
Για τις αίθουσες 20 – 30 ατόμων 11 € / άτομο, Για τις αίθουσες 10 ατόμων 13 € / άτομο, Για τα τετράκλινα 15 € / άτομο
Προσοχή:
Απαραίτητα τα σεντόνια και η μαξιλαροθήκη (πάρτε μαζί σας και υπνόσακο)
Για ενοικίαση ποδήλατου:
3 € την ώρα και 10 € την ημέρα
Από αυτό το σημείο ξεκινάει η περιπέτεια...
Όσοι χρησιμοποιείτε αυτοκίνητο, αφήστε το στο πάρκινγκ του Καταφυγίου Μπάφι και συνεχίστε πεζοί για να απολαύσετε τη φύση. Δείξτε σεβασμό στους άλλους πεζοπόρους και μην χρησιμοποιείτε το αυτοκίνητο σας στα μονοπάτια, δυσχεραίνοντας με αυτό τον τρόπο την περιήγηση των άλλων. Όσοι θέλετε να χαρείτε τα τζιπ σας, προτιμήστε τις ειδικές πίστες που υπάρχουν σε πολλές περιοχές της χώρας.
Μετά το καταφύγιο Μπάφι υπάρχουν δύο εύκολες διαδρομές τις οποίες πρέπει οπωσδήποτε να επιχειρήσετε. Ανηφορίζοντας από το Μπάφι (από τον ασφαλτοστρωμένο δρόμο) θα βγείτε σε έναν χωματόδρομο που καταλήγει στο καταφύγιο Φλαμπούρι (σε υψόμετρο 1158 μέτρων). Η απόσταση από το Μπάφι είναι 2,5 χλμ. και περίπου 30 λεπτά πεζοπορίας.
Ο κύριος δρόμος που οδηγεί στο καταφύγιο είναι απολαυστικός. Τα μονοπάτια, δεξιά και αριστερά του δρόμου παραδεισένια. Η διαδρομή σε όλο το μήκος της καλύπτεται από έλατα και πλούσια βλάστηση. Από το δρόμο αυτό, εκτός των άλλων, έχετε τη δυνατότητα να ακολουθήσετε το μονοπάτι για το φαράγγι Χούνης και το μονοπάτι που οδηγεί στην πηγή Κατάρα.
Φθάνοντας στο καταφύγιο, θα απολαύσετε μοναδικές εικόνες από τη λίμνη του Μαραθώνα, αλλά και τα χιονισμένα βουνά της Εύβοιας.
* Καταφύγιο Φλαμπούρι
Πληροφορίες:
Το καταφύγιο Φλαμπούρι είναι οργανωμένο και παρέχει διανυκτέρευση, ενώ διαθέτει ποικιλία φαγητών και ροφήματα.
Διαμονή:
Για να διανυκτερεύσετε εκεί, υπάρχει χώρος 45 ατόμων (στρωματσάδα) όπου το κόστος ανά άτομο είναι 10 €. Θα πρέπει να έχετε μαζί σας μαξιλαροθήκη και σεντόνια ή υπνόσακο. Τηλέφωνο: 210.2461528
Αυτόνομη Διαμονή:
Επίσης διαθέτει ένα αυτόνομο κατάλυμα 10 ατόμων που μπορείτε να κλείσετε με 100,00 €/ διανυκτέρευση. Τηλέφωνο: 210.2461528
Παρεχόμενες Υπηρεσίες:
Επιπλέον το καταφύγιο Φλαμπούρι οργανώνει (κατόπιν συνεννόησης) διάφορες δραστηριότητες στη φύση όπως: πεζοπορία, αναρρίχηση βράχων, ποδήλατο στο βουνό, τοξοβολία, κατάβαση και διάσχιση φαραγγιών, παιχνίδια προσανατολισμού κ.α., ενώ για κάθε δραστηριότητα υπάρχει εξειδικευμένο προσωπικό και οδηγοί που συμμετέχουν και αν χρειαστεί παραδίδουν ειδικά μαθήματα.
Τα καταφύγια λειτουργούν τα Σαββατοκύριακα ενώ μπορούν κατόπιν συνεννοήσεως να παρέχουν τις υπηρεσίες τους και άλλες ημέρες της εβδομάδας.
Μια άλλη περιοχή που πρέπει οπωσδήποτε να επισκεφθείτε είναι το δάσος της Μόλας. Ένα πανέμορφο ξέφωτο περιτριγυρισμένο από πανύψηλα έλατα και κέδρους.
Ακολουθώντας το δρόμο της επιστροφής από το Φλαμπούρι, στο τέλος του χωματόδρομου στρίβετε δεξιά στον ασφαλτοστρωμένο δρόμο. Στο διάβα σας θα συναντήσετε πανέμορφα τοπία και το εκπληκτικής ομορφιάς εκκλησάκι του Άγιου Πέτρου.
Εκεί μπορείτε να ξαποστάσετε και να γεμίσετε το παγούρι σας με παγωμένο νερό από την πηγή.
Επίσης, μπορείτε να ακολουθήσετε τα μονοπάτια που οδηγούν στο Μεσσιανό Νερό, στην Κορομηλιά και στη σπηλιά Κιούση. Ενδείκνυνται για mountain biking καθώς υπάρχουν ειδικές διαδρομές για ποδήλατα.
Στη Μόλα, πέρα από το γεγονός ότι θα εντυπωσιαστείτε από το πανέμορφο σκηνικό, θα αντιληφθείτε χνάρια από ελάφια, και αν είστε τυχεροί ίσως να τα συναντήσετε στο δρόμο σας. Από τη Μόλα υπάρχουν μονοπάτια για τα υπέροχα δάση Σαλονίκη και Λοιμικό.
Γενικότερα, η Πάρνηθα αποτελεί έναν παράδεισο μέσα στην πόλη με εκατοντάδες μονοπάτια, πηγές, χαράδρες και φαράγγια, πλούσια βλάστηση και πανίδα: 29 είδη θηλαστικών όπως ελάφια, ζαρκάδια, τσακάλια, σκίουροι και αλεπούδες ζουν ελεύθερα στο δρυμό και 120 είδη πτηνών όπως αετοί και γεράκια πετούν αγέρωχα σε μια περιοχή που αποτελεί το φυσικό σύνορο της Αττικής με τη Βοιωτία.
Στη Πάρνηθα πραγματοποιείται μεγάλος αριθμός εναλλακτικών σπορ, όπως αναρρίχηση, παραπέντε, διάσχιση φαραγγιών, mountain biking, ενώ μπορεί κανείς να μελετήσει τα 818 είδη φυτών που ευδοκιμούν στην περιοχή ή να απολαύσει δραστηριότητες όπως η παρακολούθηση πτηνών και ζώων.
Ο πλούτος των δραστηριοτήτων που αναπτύσσονται στην Πάρνηθα σε συνδυασμό με τη περιβαλλοντολογική σημασία της για την ποιότητα ζωής στην πρωτεύουσα, αποτελούν μοναδική κληρονομιά για τους Αθηναίους και τους επισκέπτες της πόλης. Και όλα αυτά σε απόσταση μόλις 20 λεπτών από το κέντρο της Αθήνας.

Σας εύχομαι να περάσετε πολύ όμορφα!

Μια πολύ νόστιμη συνταγή!

Χοιρινά φιλετάκια με σάλτσα από μανιτάρια
(Για 4 άτομα)
4 φιλέτα χοιρινά
300 γρ. φρέσκα μανιτάρια
2 κρεμμυδάκια
1 σκελίδα σκόρδο
1/2 ματσάκι θυμάρι
2 κουταλιές ελαιόλαδο
50 ml μπαλσάμικο
Αλάτι
Πιπέρι
Ψήνετε τα φιλέτα σε προθερμασμένο φούρνο για 10΄. Παράλληλα, πλένετε τα μανιτάρια, τα κόβετε και τα σοτάρετε σε λίγο ελαιόλαδο. Προσθέτετε στο τηγάνι τα κρεμμυδάκια και το σκόρδο ψιλοκομμένα, το θυμάρι, αλάτι και πιπέρι. Σβήνετε τη σάλτσα με το μπαλσάμικο και συμπληρώνετε 200 ml νερό. Αφήνετε τα υλικά να σιγοβράσουν για 3-5΄ και σερβίρετε τα μανιτάρια με τη σάλτσα μαζί με τα φιλετάκια.
Καλή σας όρεξη!!

Αλλο αγαπημένο μέρος του Φθινοπώρου!!

Παλαιοχώρι Φθιώτιδας. Ένας άγνωστος παράδεισος δίπλα μας!
Tέλη Nοεμβρίου πέρυσι ξεκινάμε από την Aθήνα με προορισμό το όρος Kαλλίδρομο στο νομό Φθιώτιδας. Eίναι ένα ταξίδι επαγγελματικό, μια ταξιδιωτική αποστολή, αλλά και ένα οδοιπορικό φορτισμένο με μνήμες από τα μέρη της παιδικής μου ηλικίας. Tις κοιλάδες που διέσχιζα με το ποδήλατο, τα αιωνόβια δέντρα όπου σκαρφάλωνα τα μεσημέρια όταν οι γονείς ξεκουράζονταν, τα μικρά άγνωστα χωριά, και πάνω από όλα τη λίμνη Nευρόπολη, όπως τη λένε οι ντόπιοι, μια λάκκα που γεμίζει νερό το φθινόπωρο και στερεύει το καλοκαίρι, ψηλά στο βουνό, στη μέση ενός οροπεδίου που θυμίζει Eλβετικές Άλπεις. Φτάνουμε στο Παλαιοχώρι το σούρουπο. Oι ταμπέλες του ξενώνα που θα μας φιλοξενήσει ίσα που φαίνονται καθώς σκοτεινιάζει και ανηφορίζουμε πάνω από το χωριό, για να βρεθούμε ύστερα από λίγο σε μια κατάφυτη περιοχή που «αγναντεύει» από ψηλά την κοιλάδα του Kηφισού και πέρα μακριά τον Παρνασσό, την Oίτη και την Γκιώνα. O Tάσος και η Φωτεινή μάς περιμένουν. Έχουν ανάψει το τζάκι στο «σαλέ» του ξενώνα «Tετράπολις» και μας κερνάνε τσίπουρα. O ξενώνας τους λειτουργεί από το 1999 και καθώς μιλάμε και μας διηγούνται την ιστορία τους, καταλαβαίνω πως ό,τι έφτιαξαν, το κατάφεραν μόνοι τους, με πολλή προσωπική εργασία και κόπο. Στην Aθήνα κατεβαίνουν σπάνια και μόνο όταν τους το επιβάλλει η δουλειά, ενώ δεν μπορούν να διανοηθούν τη ζωή τους σε διαμέρισμα, μακριά από τη φύση, που με γενναιοδωρία περιβάλλει τον ξενώνα τους. H φωτιά στο τζάκι δυναμώνει, ο Tάσος σερβίρει χοιρινό στη γάστρα -είναι ο ειδήμων της κουζίνας-, το στερεοφωνικό παίζει έθνικ μουσικές και αργότερα τις μεγάλες κυρίες της τζαζ.Το πρωί η ατμόσφαιρα είναι τόσο καθαρή, που μπορείς να δεις το ανάγλυφο των βουνών στην άλλη άκρη της κοιλάδας. Hσυχία.
Kαθώς παίρνουμε πρωινό στο καφενείο-ταβέρνα του ξενώνα -αυτό που ονόμασα σαλέ-, ακούω τα χλιμιντρίσματα των αλόγων. Στην άκρη του κτήματος, ένας διαμορφωμένος χώρος φιλοξενεί τα άλογα των παιδιών, που προσφέρονται από τον ξενώνα για ιππασία. Θεσσαλικά και Πίνδου -και ένας ξένος, Γερμανός στην καταγωγή νομίζω, ο Λουκουμάς- είναι οι «ξεναγοί» των επισκεπτών στην ευρύτερη περιοχή. Oι έμπειροι αναβάτες φτάνουν με αυτά μέχρι τη λίμνη. Eμείς διαλέγουμε να συναντήσουμε τον Λουκά Πρατήλα, ένα νέο παιδί που δημιούργησε πρόσφατα την εταιρεία υπαίθριων δραστηριοτήτων «Nature in Action» με έδρα τη Λαμία. Δρομέας υπερμαραθωνίων και βοηθός εκπαιδευτής ορειβασίας της Eλληνικής Oμοσπονδίας Oρειβασίας-Aναρρίχησης μεταξύ άλλων, ο Λουκάς έχει να προτείνει πάρα πολλές δραστηριότητες: ορειβασία, ορειβατικό σκι, παγοαναρρίχηση, σπηλαιολογία, canyoning, έως και οικοπεριηγήσεις στο δρόμο της ελιάς, του οίνου και της βιοκαλλιέργειας. Aνεβαίνουμε μαζί στο βουνό. Bγαίνοντας από το Παλαιοχώρι ο δρόμος γίνεται χωμάτινος, αλλά αρκετά βατός για ένα συμβατικό αυτοκίνητο.Ένα μαγευτικό κολάζ.
Kαθώς ανεβαίνουμε, το τοπίο αλλάζει. Xαμηλά στο βάθος τα χωράφια της κοιλάδας, ένα κολάζ από γήινα χρώματα που ντύνει τις καμπυλωτές πλαγιές, και μπροστά ξεπροβάλλει το δάσος. Bελανιδιές, έλατα, κουμαριές, σκίνα, ένα καταπράσινο οροπέδιο που στεφανώνεται από το πυκνό δάσος και στη μέση η λίμνη. Aργότερα, ο Tάσος και η Φωτεινή μού λένε πως στα νερά της ζουν Tρίτωνες, τα μικρά διάσημα δρακάκια που συναντά κανείς στη Δρακόλιμνη της Γκαμήλας, στην Ήπειρο. Aνοίγεις τα πνευμόνια σου να ρουφήξεις όλο τον αέρα του, τη δύναμή του. Tο Kαλλίδρομο ζει στη σκιά των γειτόνων του, του Παρνασσού, της Γκιώνας και της Oίτης, κι ας είναι ένα από τα ομορφότερα και φιλικότερα βουνά. Mε την ψηλότερη κορυφή του, την Γκιόζα, να φτάνει τα 1.400 μέτρα περίπου, προσφέρεται για δραστηριότητες κάθε είδους, καθώς βρίθει από μονοπάτια που μπορεί να τα περπατήσει οποιοσδήποτε.Στο δρόμο του EφιάλτηO Λουκάς μού δείχνει στο χάρτη μια διαδρομή που εικάζεται πως ήταν αυτή που διάλεξε ο Eφιάλτης για να οδηγήσει τους Πέρσες στις Θερμοπύλες, και λέμε την επόμενη φορά που θα ’ρθουμε να την ακολουθήσουμε. Nα διασχίσουμε και το φαράγγι του Aσωπού, που είναι πανέμορφο και έχει περάσματα τόσο στενά που αν ανοίξεις τα χέρια σου, θα ακουμπήσεις τα τοιχώματά του. Mετανιώνω που δεν πήραμε τα ποδήλατά μας? οι δασικοί δρόμοι που ξεκινάνε ακτινωτά από τη λίμνη είναι ιδιαίτερα θελτικοί, αλλά είναι χειμώνας και το φως χάνεται νωρίς και έχουμε ήδη προγραμματίσει ραπέλ και δενδροαναρρίχηση.H αναρρίχηση στα δένδραAυτά είναι τα καλά του επαγγέλματος. Ξυπνάς ένα πρωί και λες θέλω να αναρριχηθώ σε δένδρο και έπειτα από λίγες μέρες βρίσκεσαι σκαρφαλωμένη στην κορυφή ενός έλατου. Γιατί ποδηλασία βουνού και πεζοπορία, για παράδειγμα, προσφέρουν όλες οι εταιρείες υπαίθριων δραστηριοτήτων, πόσες όμως δενδροαναρρίχηση; Eγώ προσωπικά μόνο τον Λουκά ξέρω, ο οποίος μάλιστα έχει φροντίσει ώστε να προφυλάσσει όσο γίνεται περισσότερο τα δένδρα από τη φθορά που θα προκαλούσε μια τέτοια δραστηριότητα. Έτσι, δεν έχει καρφώσει στα δένδρα ασφάλειες ή «πιασίματα», όπως αυτά που συναντάς στις κλειστές πίστες αναρρίχησης. Συγκεκριμένα δένδρα στην περιοχή, στα οποία ανεβαίνει κανείς με τον τρόπο που σκαρφάλωνε μικρός -μόνο που τώρα είναι ασφαλισμένος και δεμένος με αναρριχητικά σχοινιά-, φιλοξενούν τους επίδοξους αναρριχητές. Για όσους δεν έχουν σπίτι στο χωριόMέχρι τα Xριστούγεννα, το «Tετράπολις», ένα αυθεντικό ελληνικό ράντζο, θα έχει αποκτήσει και δύο σπιτάκια, χτισμένα με πέτρα και ξύλο, που θα μπορούν να φιλοξενήσουν μεγάλες παρέες ή οικογένειες. Aπέχει μόλις 29 χιλιόμετρα από το χιονοδρομικό κέντρο του Παρνασσού και είναι χτισμένο σε στρατηγικό σημείο, προσφέροντας εύκολη πρόσβαση στα γύρω βουνά. H Φωτεινή μού λέει πως στις μεγάλες γιορτές, όπως των Xριστουγέννων και του Πάσχα, η κουζίνα της ταβέρνας κατακλύζεται από τους επισκέπτες, καθώς όλοι μαζί ετοιμάζουν τα φαγητά για το γιορτινό τραπέζι. O ξενώνας γίνεται για λίγες μέρες το σπίτι όλων όσοι δεν έχουν το δικό τους σπίτι στο χωριό. Kαι αντίθετα με ό,τι συμβαίνει στα διάσημα χωριά του Παρνασσού, εδώ όλα ακόμη μοιάζουν αυθεντικά και όσο κι αν κάτι τέτοιο ακούγεται κλισέ, είναι αλήθεια. Πριν φύγουμε, παίρνω από τον πάγκο της σάλας σακουλάκια με ντόπια αρωματικά βότανα, και ύστερα κατηφορίζουμε προς το χωριό. Σε δύο ώρες θα είμαστε στην Aθήνα.
infoΠώς να πάτε: Aπό την εθνική οδό Aθηνών-Λαμίας περνάτε τις Θερμοπύλες και στο 185ο χλμ. στρίβετε αριστερά προς Άμφισσα-Πάτρα (υπάρχει σήμανση). Ύστερα από 15 χλμ., θα φτάσετε στη διασταύρωση του Mπράλου και θα κάνετε αριστερά προς Παλαιοχώρι-Aμφίκλεια-Xιονοδρομικό Kέντρο Παρνασσού. Θα φτάσετε στο Παλαιοχώρι έπειτα από 2 χλμ. και θα ακολουθήσετε τις πινακίδες προς ξενώνα «Tετράπολις». Eναλλακτικά, μπορείτε να πάρετε την παλαιά εθνική οδό Aθηνών-Λαμίας και μετά τη λίμνη Yλίκη, στο 110ο χλμ., να κάνετε αριστερά στην έξοδο του Kάστρου, να πάρετε τον περιφερειακό του Oρχομενού με κατεύθυνση τη Λιβαδειά και κατόπιν να ακολουθήσετε την ταμπέλα με κατεύθυνση προς Λαμία. Στη συνέχεια, θα στρίψετε αριστερά προς Tιθορέα, Aμφίκλεια, Xιονοδρομικό Kέντρο Παρνασσού. Θα συναντήσετε το Παλαιοχώρι λίγα χιλιόμετρα αφού περάσετε την Aμφίκλεια. Πού θα μείνετε: O ξενώνας «Tετράπολις» (Παλαιοχώρι Δωριέων, Φθιώτιδα, τηλ.: 22310-92.592, 6977-595.988, 6974-337.944, site: www.tetrapolis.gr) διαθέτει εννέα δίκλινα δωμάτια σε ξύλινα σπιτάκια, ενώ μέχρι τα Xριστούγεννα θα έχουν ολοκληρωθεί και οι εργασίες στα δύο πέτρινα σπίτια. H τιμή για το δίκλινο όλο το χρόνο είναι 75 euro με πρωινό, συμπεριλαμβανομένων εορτών και αργιών. H βόλτα με τα άλογα διαρκεί για αρχάριους περίπου μισή ώρα και κοστίζει 10 euro, ενώ για προχωρημένους τουλάχιστον μία ώρα και κοστίζει 15 euro. Στον ξενώνα λειτουργεί ταβέρνα με τοπικές νοστιμιές. H Φωτεινή μπορεί να σας κανονίσει μια σειρά υπαίθριων δραστηριοτήτων σε συνεργασία με την εταιρεία «Nature in Action» κατά τη διάρκεια της παραμονής σας στον ξενώνα. Σε κάθε άλλη περίπτωση, επικοινωνήστε με τον κ. Λουκά Πρατήλα, υπεύθυνο της εταιρείας, στα τηλ.: 6932-271.106, 22310-38.007, διεύθυνση: Pοζάκη Aγγελή 61, Τ.Κ. 351-00, Λαμία, site: www.natureinaction.gr • Tη λίμνη Kαλλιδρόμου ή Nευρόπολη μπορείτε να την προσεγγίσετε -οδικώς ή από μονοπάτια- από το χωριό Παλαιοχώρι και από το Eλευθεροχώρι. Όσον αφορά τα μονοπάτια, και τα δύο διασχίζουν το ελατοδάσος και δεν υπάρχει πιθανότητα να χαθείτε, καθώς ακολουθούν την πορεία του χωματόδρομου. Για να φτάσετε, θα χρειαστείτε τουλάχιστον μιάμιση ώρα από το Eλευθεροχώρι και δύο από το Παλαιοχώρι. Για περισσότερες πληροφορίες, απευθυνθείτε στον Λουκά ή στη Φωτεινή. Eπίσης, αν αποφασίσετε να επισκεφτείτε τη λίμνη με συμβατικό αυτοκίνητο το καταχείμωνο, σιγουρευτείτε ότι ο δρόμος είναι ανοιχτός.
Οταν κάποτε θα πάτε ...θα με θυμηθείτε !!!!

ΚΟΝΤΙΝΕΣ ΑΠΟΔΡΑΣΕΙΣ ΤΗΝ ΠΙΟ ΟΜΟΡΦΗ ΕΠΟΧΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΤΟ ΦΘΙΝΟΠΟΠΩΡΟ....

Ο γύρος της λίμνης Τσιβλού σε 1 ώρα

Aπό εδώ ψηλά, η θέα της λίμνης Τσιβλού είναι καταπληκτική. Μια μικρή βαθυγάλαζη κηλίδα τριγυρισμένη από δάση και βουνοκορφές. Φτάσαμε σε αυτό το μοναδικό σημείο από μια δύσκολη διαδρομή, η οποία ξεκίνησε από το Διακοφτό. Ακολουθούμε τις κόκκινες πινακίδες προς Πετρούχι
και Αϊ-Λια στη ζώνη των ελάτων και φτάνουμε στη θέση Προφήτης Ηλίας, από όπου θαυμάζουμε τη λίμνη Τσιβλού. Απέχει από την αφετηρία της διαδρομής 33,5 χλμ. Μετά κατεβαίνουμε στη λίμνη μέσω της Κάτω Ποταμιάς και φτάνουμε στη Ζαρούχλα (53 χλμ. από το Διακοφτό).
Η Μαυρολίμνη, όπως την έλεγαν οι παλαιότεροι λόγω των σκούρων αποχρώσεων των νερών της, περιβάλλεται από ένα εντυπωσιακό δάσος, το οποίο ανηφορίζει μέχρι τις κορυφές των γύρω βουνών.
Oι ερασιτέχνες ψαράδες που δοκιμάζουν την τύχη τους καθισμένοι κάτω από δέντρα είναι από τις ξεχωριστές εικόνες της λίμνης. Αν επίσης σας γοήτευε από μικρούς η εικόνα των ινδιάνικων κανό να γλιστρούν στα νερά των λιμνών, τότε πάλι εδώ είναι ο ιδανικός τόπος να κάνετε τα πρώτα βήματα σε αυτό το σπορ, καθώς η λίμνη είναι ήρεμη και πολύ μικρή. Επιπλέον, το αυτοκίνητο φτάνει πολύ κοντά στην όχθη και μπορείτε με ευκολία να μεταφέρετε το κανό. Πεζοπορικές διαδρομές ή με 4x4 1 Λίμνη Τσιβλού - Σόλο - Ζαρούχλα: Η είσοδος σε αυτό το τοπίο της ορεινής Αχαΐας είναι εντυπωσιακή είτε έλθει κανείς από την άσφαλτο είτε ακολουθήσει αυτή την «ανορθόδοξη» διαδρομή από το Διακοφτό. Μόνο που η φωτιά έχει επισκεφτεί το πρώτο κομμάτι τόσο της διαδρομής με 4x4 όσο και της «ορθόδοξης», αυτής δηλαδή που ξεκινά από την Ακράτα και αρχίζει να ανεβαίνει. Μετά από 11 χλμ. εμφανίζεται το πρώτο χωριό της διαδρομής, ο Πύργος, και μετά από άλλα 4 χλμ. η Βαλίμη με τα ωραία πετρόκτιστα σπίτια. Ανηφορίζοντας, η θέα του Κορινθιακού κόλπου, που αποκαλύπτεται μέσα από τα «παράθυρα» των λοφοσειρών, είναι ο πιο ευχάριστος σύντροφος. Όμως, 4 χλμ. μετά τη Βαλίμη, η θέα του Κορινθιακού παραχωρεί τη θέση της στο αμιγές ορεινό τοπίο με τις βαθιές χαράδρες και τις δασοσκέπαστες πλαγιές. 2 Προς τα Καλάβρυτα και τον «Παράδεισο»: Πέντε χιλιόμετρα μετά υπάρχει η ισχυρή πρόκληση αυτής της περιοχής. Η πινακίδα μάς προτρέπει να μπούμε στο χωματόδρομο, ο οποίος ξεκινά από τα δεξιά της ασφάλτου και οδηγεί προς τα Καλάβρυτα και το χιονοδρομικό κέντρο. Ξεστρατίζουμε λοιπόν από την άσφαλτο ακολουθώντας τις πινακίδες, οι οποίες δείχνουν δεξιά το βατό χωματόδρομο, ο οποίος κατηφορίζει προς την κοίτη του ποταμού Κράθη, περνά πάνω από ένα στενό γεφύρι και ανηφορίζει μέχρι το πρώτο σπίτι του χωριού Τσιβλός. Συνεχίζουμε ευθεία και λίγο μετά τον ξενώνα «Πέτρινο» συναντάμε τη διαφημιστική πινακίδα του εστιατορίου «Παράδεισος», το οποίο βρίσκεται κοντά στην όχθη της λίμνης. Αφήνουμε εδώ το μεταφορικό μέσο μας και συνεχίζουμε με τα πόδια. Λίγο πιο κάτω, μια άλλη πινακίδα μάς δείχνει την κατεύθυνση («Προς λίμνη»), την οποία και ακολουθούμε. Βαδίζουμε σε δασικό δρόμο, μέσα στα δέντρα, έχοντας στα αριστερά μας τη λίμνη, την οποία απολαμβάνουμε από τα υπέροχα «παράθυρα» που αφήνει η βλάστηση. Μετά την παράκαμψη για τον «Παράδεισο» υπάρχει το πιο πανοραμικό σημείο που θα συναντήσουμε. Η θέα και τα δύο παγκάκια που υπάρχουν εκεί επιβάλλουν μια στάση. Πιο κάτω, μια «γλώσσα» νερού εισχωρεί στη στεριά· εδώ είναι το προσφορότερο σημείο για να κατέβει εύκολα ο πεζοπόρος μέχρι την όχθη της λίμνης. O δρόμος συνεχίζεται στο ίδιο μοτίβο μέχρι να συναντήσουμε το σημείο από όπου ξεκινήσαμε, κλείνοντας αυτόν το γοητευτικό κύκλο.3 Έως τη Ζαρούχλα: Ξαναγυρνάμε στον ασφαλτοστρωμένο δρόμο διατηρώντας πάντα την επαφή με την υπέροχη φύση, η οποία γίνεται επιβλητικότερη καθώς λίγο μετά ο δρόμος διατρέχει την πλαγιά μιας βαθιάς χαράδρας, για να περάσει μέσα από το χωριό Αγρίδι, σε υψόμετρο 900 μ. Τέσσερα χιλιόμετρα μετά το Αγρίδι, στα δεξιά του ασφαλτοστρωμένου δρόμου, οι πινακίδες δείχνουν έναν ακόμα δρόμο, ο οποίος οδηγεί στα χωριά Περιστέρα (1,5 χλμ.) και Σόλο (2,5 χλμ.). Μετά τη διασταύρωση για Περιστέρα, η διαδρομή συνεχίζεται για ακόμη 5 χλμ. μέσα από το δάσος της Ζαρούχλας, για να καταλήξει στο χωριό, σε υψόμετρο 1.100 μ.
info Πρόσβαση: Η απόσταση από το Δαφνί μέχρι την Ακράτα είναι 138 χλμ. και από την Ακράτα μέχρι τη διασταύρωση για Τσιβλό είναι 27 χλμ. O χωματόδρομος μέχρι τη λίμνη είναι περίπου 2 χλμ. O γύρος της λίμνης με τα πόδια διαρκεί 1 ώρα. Σημειώστε επίσης: Τσιβλός-Περιστέρα 8,5 χλμ., Τσιβλός-Ζαρούχλα 11 χλμ.Διαμονή:Στη Ζαρούχλα, στο εντυπωσιακό πέτρινο ξενοδοχείο «Αροάνια» (τηλ.: 26960-35.090), το οποίο βρίσκεται μέσα στις καστανιές στην άκρη του χωριού, και όλα τα δωμάτιά του διαθέτουν τζάκι. Στην απέναντι πλαγιά υπάρχει ο Πύργος της Ζαρούχλας (τηλ.: 26960-33.934 και 210-64.39.488), ένα μεγαλοπρεπές μεσαιωνικό κτίσμα με τέσσερα άνετα δωμάτια. Λειτουργούν επίσης το «γλυκό» ξενοδοχείο της «Έλενας» (τηλ.: 26960-35.083), η πανσιόν «Χελμός» (τηλ.: 26960-51.243) και στη θέση Ιτιά, μέσα στο δάσος, οι «Δρυάδες» (τηλ.: 26960-34.840) με κτίρια τύπου σαλέ από πέτρα και ξύλο. Στον Τσιβλό, στον ξενώνα «Το πέτρινο» (τηλ.: 26960-34.190). Φαγητό:Στον Τσιβλό, ο ξενώνας «Το πέτρινο» διαθέτει και εστιατόριο (όπου ο Παναγιώτης μπορεί να δώσει και πληροφορίες για τις διαδρομές) και δίπλα στη λίμνη λειτουργεί το εστιατόριο «Παράδεισος». Η κουζίνα του είναι σπιτική, με κόκορα κοκκινιστό και γαλακτομπούρεκο. Στην Περιστέρα υπάρχει «O Κουτρούλης», με σπεσιαλιτέ τις πέστροφες και φυσικά τα ντόπια κρέατα και τις πίτες. Στη Ζαρούχλα, οι γνωστές ταβέρνες του «Γιάννη» και του «Μαχαίρα», όλες πάνω στον κεντρικό δρόμο. Εκτός από ψητά κρέατα, προσφέρουν και μαγειρευτά φαγητά. Τώρα λειτουργεί και νέα ταβέρνα, «Τα Ύδατα Στυγός», για αρνάκι στη γάστρα.

Θα ξετρελλαθείτε πραγματικά... Πήγα πρόσφατα και είναι τέλεια!!!!!!!