"Οι οιο πετυχημένες αποτυχίες μας!"

Οι πιο πετυχημένες αποτυχίες μας
της Λουίζας Βογιατζή/ κλινική ψυχολόγος

Ξεκινάμε κάθε μας καινούργιο βήμα στη ζωή ελπίζοντας ότι θα πετύχει.
Τις περισσότερες φορές κάνουμε τα πάντα, προετοιμαζόμαστε, εξοπλιζόμαστε, έτσι ώστε να έχουμε όσο το δυνατόν περισσότερες πιθανότητες να καταφέρουμε αυτό για το οποίο μοχθούμε. Κι όμως, κάποιες φορές στο τέλος του δρόμου μάς περιμένει η αποτυχία. Είναι μία από τις πιο βασικές εμπειρίες της ζωής, η οποία, αν και επώδυνη -τραγική κάποτε-, δεν παύει να είναι αναγκαία και αναπόφευκτη. Και για όποιον ξέρει να «χάνει», μπορεί να είναι το σκαλοπάτι για μια «καινούργια» ζωή. Οι «νικημένοι νικητές» «Όταν μας έρχονται ανάποδα όλα, τι χαρά να δοκιμάζουμε την ψυχή μας αν έχει αντοχή κι αξία! Θαρρείς κι ένας οχτρός αόρατος, παντοδύναμος -άλλοι τον λένε Θεό κι άλλοι διάολο- χυμάει να μας ρίξει, μα εμείς στέκουμε όρθιοι. Κι έτσι κάθε φορά που εσωτερικά είμαστε νικητές, όταν εξωτερικά είμαστε νικημένοι κατά κράτος, ο αληθινός άνδρας νιώθει άφραστη περηφάνια και χαρά. Η εξωτερική συμφορά μετουσιώνεται σε ανώτατη, δυσκολώτατη ευδαιμονία.» Αυτό είναι ένα απόσπασμα από τον «Αλέξη Ζορμπά» του Νίκου Καζαντζάκη. Έχοντας ζήσει και μαθητεύσει έναν ολόκληρο χρόνο σχεδόν δίπλα στον πλανόδιο φιλόσοφο Ζορμπά, ο αφηγητής-ήρωας του βιβλίου καταφέρνει να αναγνωρίσει τη σπίθα της ελευθερίας που κουβαλά σχεδόν πάντα μαζί της η αποτυχία. Την ελευθερία της αλλαγής. Πλήγμα στον εγωισμό μας Δεν είμαστε όμως όλοι Ζορμπάδες, ούτε έχουμε καν την ευκαιρία στη ζωή μας να γνωρίσουμε ανθρώπους σαν το Ζορμπά. Αντίθετα, μάλιστα. Μία άποψη επικρατεί γύρω μας: Στη ζωή σημαντική είναι η επιτυχία, η νίκη, η συνεχής και αδιάκοπη εξέλιξη προς τα εμπρός, ει δυνατόν χωρίς πτώσεις, παύσεις ή πισωγυρίσματα. Η έννοια της επιτυχίας είναι σχεδόν ταυτισμένη με την έννοια της ευτυχίας, ενώ αντίθετα η αποτυχία θυμίζει δυστυχία, μιζέρια, κατάντια. Σε ένα ορισμένο βαθμό είναι έτσι. Η αποτυχία μάς θυμίζει τα λάθη, την αδυναμία, την ανεπάρκειά μας και γι’ αυτό, όταν μας συμβαίνει, μας γεμίζει δυσάρεστα συναισθήματα. Μπροστά στην αποτυχία έχουμε καταρχήν να παλέψουμε με τον πόνο, την απογοήτευση, το θυμό, τη ματαίωση, την απόγνωση, την ντροπή, το φόβο. Η αυτοεκτίμησή μας δέχεται ένα γερό πλήγμα. Είτε πρόκειται για μια αποτυχία καθαρά συναισθηματική, όπως η διάλυση μιας σχέσης, είτε επαγγελματική, βλέπουμε μπροστά μας να ναυαγεί αυτό που επιθυμήσαμε, αγαπήσαμε, ίσως και αγωνιστήκαμε γι’ αυτό. Η «ήττα» μάς πληγώνει βαθιά, κλονίζει την πίστη στις ικανότητες και τις επιλογές μας, σε ολόκληρο τον εαυτό μας. Η αποτυχία κουβαλά μαζί της την ελευθερία της αλλαγής Πρέπει να περάσεις για να ξεπεράσεις… Σε μια τέτοια στιγμή από πού θα μπορούσαμε, λοιπόν, να αντλήσουμε τη δύναμη για να μεταμορφώσουμε την κλονισμένη μας πίστη σε λαχτάρα για κάτι καινούργιο και την «καταστροφή» σε μάθημα ζωής που θα μας κάνει να θέλουμε να προχωρήσουμε παρακάτω; Όσο κι αν ακούγεται παράξενο, έχουμε ανάγκη πρώτα-πρώτα να «πενθήσουμε» την εικόνα που είχαμε για τον εαυτό μας πριν συμβεί το «κακό» που μας συνέβη. Αυτό περίπου περιγράφει η Ιουλία: «Όταν χώρισα με το Μάκη, γκρεμίστηκε ο κόσμος μου, δεν μπορούσα για εβδομάδες να σταματήσω να κλαίω. Ένιωθα προδομένη, απο­γοητευμένη, εγκαταλελειμμένη, κι επιπλέον ένοχη για την αποτυχία της σχέσης. Άφησα τον εαυτό μου να πενθήσει Αυτό που τελικά με έσωσε ήταν ότι αρχικά άφησα στον εαυτό μου το χρόνο να πενθήσει. Επί 5-6 μήνες δεν είχα διάθεση ούτε να φροντίσω τον εαυτό μου, ούτε να περάσω καλά, ούτε τίποτα. Ήμουν βυθισμένη στη λύπη. Μετά άρχισα σιγά-σιγά να επεξεργάζομαι με τη βοήθεια μιας ψυχολόγου αυτό που είχε γίνει, το πως έκανα πάντα σχέσεις με άνδρες που με εκμεταλλεύονταν επειδή μαζί τους αισθανόμουν δυνατή και προστατευτική. Κάποια στιγμή πρόσεξα για πρώτη φορά το Στέφανο, συνάδελφο από χρόνια που ήξερα ότι του αρέσω αλλά απέρριπτα. Είναι πολύ τρυφερός και γενναιόδωρος μαζί μου, είμαστε μαζί ενάμιση χρόνο και είμαι πιο ευτυχισμένη από ποτέ. Νομίζω πως τώρα αρχίζω να ζω πραγματικά!». Όχι στο αυτομαστίγωμα! Θα ήταν καλύτερα αν μπορούσαμε να αποδεσμευτούμε από τον πολύ αρνητικό κι επώδυνο αυτό όρο. Όχι για να αποφύγουμε την ευθύνη ή για να μη δούμε τα πράγματα όπως πραγματικά είναι, κάθε άλλο. Προτού σπεύσουμε να ονομάσουμε αποτυχία κάτι που δεν μας πήγε καλά και να κατηγορήσουμε τον εαυτό μας γι’ αυτό, μπορούμε να αναρωτηθούμε πώς συνέβησαν όλα. Αυτό που έχει σημασία είναι να δώσουμε ένα νόημα σε ό,τι συνέβη για να προχωρήσουμε από τις ενοχές και τις αυτοκατηγορίες στην ανάληψη ευθύνης. Υπάρχει μεγάλη διαφορά ανάμεσα στην αυτοκριτική που εκμηδενίζει και ισοπεδώνει («Πάντα κάνω λάθος», «Ποτέ δεν τα καταφέρνω καλά», «Είμαι άχρηστος τελικά», «Δεν με θέλει», «Όλες οι ατυχίες πέφτουν πάνω μου») και σε αυτήν που προσπαθεί να καταλάβει τι δεν πήγε καλά και πώς θα μπορούσαμε να είχαμε αποφύγει αυτό που έγινε. Μπορούμε να αναπροσανατολίσουμε τις επιθυμίες και τους στόχους μας, εκτιμώντας πιο ρεαλιστικά τις δυνατότητές μας, αν απευθύνουμε στον εαυτό μας τις κατάλληλες ερωτήσεις, όπως: • «Μήπως οι στόχοι μου ήταν πολύ υψηλοί, πολύ ρομαντικοί, πολύ άπιαστοι για μένα;» • «Μήπως τα μέσα που χρησιμοποίησα δεν ήταν κατάλληλα για τη συγκεκριμένη κατάσταση;» • «Τι θα έκανα διαφορετικά έχοντας την εμπειρία αυτή;». Ανακαλύπτοντας τον άλλο εαυτό μας Είναι αλήθεια: Η αποτυχία, ακόμη και μικρή, δίνει μεγάλο πλήγμα στο ναρκισσισμό μας. Εκλύει μια δύναμη αυτοκαταστροφική. Για μερικούς ανθρώπους, κάποιες εξετάσεις που δεν πέρασαν, μία δουλειά που δεν τους «βγήκε», μία σχέση που έληξε άδοξα, ισοδυναμεί με καταστροφή και ακρωτηριασμό του Εγώ τους, γιατί πλήττεται η εικόνα τελειότητας, υπερεπάρκειας, υπερδύναμης που έχουν για τον εαυτό τους. «trial and error» Κι όμως, η «αποτυχία» μπορεί να αποβεί μία εμπειρία ιδιαίτερα ωφέλιμη για εμάς. Αυτό δεν είναι διδακτισμός. Η αποτυχία είναι ένας τρόπος να λύνουμε προβλήματα με την τεχνική «trial and error» (δοκιμή και λάθος). Μπαίνουμε σε μία κατάσταση επείγουσας ανάγκης και υπό την πίεσή της αναγκαζόμαστε να γίνουμε πιο δημιουργικοί, να επιστρατεύσουμε τις βαθύτερες δυνάμεις μας και να ανακαλύψουμε νέους τρόπους δράσης όταν οι παλιοί αποδεικνύονται ανεπαρκείς. Κανείς δεν μπορεί να αποφύγει τις «κακοτοπιές» στη ζωή. Κανείς δεν είναι τέλειος, αλάνθαστος, αγαπητός και επιθυμητός σε όλους, με μία λέξη άτρωτος. Οι αποτυχίες μάς φέρνουν σε επαφή με τα όρια του εαυτού μας, αλλά και με δυνατότητες που ποτέ δεν υποψιαζόμαστε ότι είχαμε. Δίνει το έναυσμα για να σκεφτούμε ότι τελικά μπορούμε να είμαστε και κάτι άλλο από αυτό που πιστεύαμε έως σήμερα. Ακόμη κι αν πιστεύαμε ότι βρισκόμαστε στο «σωστό» για εμάς δρόμο, μπορεί να ανακαλύψουμε μετά από μία «ήττα» ότι υπάρχουν μέσα μας εφόδια για κάτι τελείως διαφορετικό. «Μπορώ να είμαι και κάποιος άλλος»: Σε αυτή τη διαπίστωση κρύβεται η δύναμη για να ξεκινήσουμε κάτι καινούργιο. Αυτό που έχει σημασία είναι να δώσουμε ένα νόημα σε ό,τι συνέβη
Η αλήθεια μάς λυτρώνει Η αποτυχία δεν έρχεται πάντα κάνοντας θόρυ­βο και γκρεμίζοντας τα πάντα στο πέρασμά της. Πολλές φορές είναι σιωπηλή και προσπαθεί να περάσει απαρατήρητη. Το πρώτο βήμα για να μην πάνε χαμένες οι ευκαιρίες που κρύβει μια αποτυχία είναι να αναγνωρίσουμε και να παρα­δεχτούμε ότι απο­τύχαμε, ότι δηλαδή δεν έχει πια νόημα να προσπαθούμε για να κατα­φέρουμε κάτι. Όποιος γραπώνεται με νύχια και με δόντια σε μια «τελειωμένη» σχέση, όποιος δεν θέλει να δει ότι τα επαγγελματικά του σχέδια δεν ευοδώνονται, όποιος προσπαθεί με το αλκοόλ, το φαγητό, την πολλή δουλειά να κάνει ότι δεν βλέπει, στερεί από τον εαυτό του την ευκαιρία να επωφεληθεί από τα λάθη, τις ατυχίες, τα στραβοπατήματά του.

Καλό σας μεσημέρι!

Τα μυστικά που μπορούν να αλλάξουν τη ζωή μας!

Η καλή υγεία, η καλή φυσική κατάσταση και η καλή ψυχολογία είναι έννοιες άρρηκτα συνδεδεμένες μεταξύ τους. Είναι αποδεδειγμένο ότι σε όσο καλύτερη κατάσταση βρίσκεται το σώμα μας τόσο καλύτερα αισθανόμαστε με τον εαυτό μας, άρα τόσο καλύτερη είναι η υγεία αλλά και ο ψυχισμός μας. Ωστόσο, η καλή σωματική κατάσταση σε καμία περίπτωση δεν υπονοεί δίαιτες εκτός ορίων, άθληση μέχρι τελικής πτώσης και διατροφικές υπερβολές που μπορεί να οδηγήσουν όχι τόσο όμορφες καταστάσεις. Κάθε άλλο. Το μυστικό είναι πάρα πολύ απλό. Και υπονοεί μια, απλά, ισορροπημένη ζωή, μακριά από υπερβολικές καταχρήσεις και πρακτικές που εξασθενούν τον οργανισμό και δεν προστατεύουν και προωθούν την υγεία, αλλά, αντίθετα θα μπορούσαν, μεσομακροπρόθεσμα, να την πλήξουν,. Αν λοιπόν κάθε φορά που χαλάει το ασανσέρ μισείτε τα σκαλοπάτια, αν το αγαπημένο σας παντελόνι αρνείται με μανία να κουμπώσει, αν οι φυσικές σας αντοχές είναι μειωμένες τότε ίσως, η μόνη λύση που σας απέμεινε είναι να προχωρήσετε σε αλλαγές και τομές στην ζωή σας, διότι:ΓΙΑ ΝΆ ΑΛΛΑΞΕΙ Η ΖΩΗ ΣΑΣ, ΑΛΛΑΖΕΤΕ ΠΡΩΤΑ ΕΣΕΙΣ
Οι αλλαγές θα σας βοηθήσουν να βελτιώσετε τις συνθήκες που ζείτε θα σας προσφέρουν τόσο την απαραίτητη ευεξία, όσο και τη δυνατότητα ν' απολαύσετε μία όμορφη ζωή που δεν θα γίνει ποτέ βαρετή, αλλά θα εμπεριέχει όλες εκείνες τις εναλλαγές και τις λεπτομέρειες που θα την καθιστούν όχι μόνον όμορφη, αλλά και ενδιαφέρουσα. Τα μυστικά που ακολουθούν, ας γίνουν αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητάς σας και ας σας δώσουν τη δυνατότητα να είσαστε εσείς οι πρωταγωνιστές στην ταινία της ζωής! Δώστε την ανάλογη σημασία στην σωστή διατροφή:
Είναι εξαιρετικά σημαντική τόσο για τη γενικότερη σωστή λειτουργία του οργανισμού σας όσο και για την υγεία και την ομορφιά, γενικά, όλου του σώματος (μύες, επιδερμίδα, μαλλιά, νύχια κ.λπ.), Η καλά, όμως & ισορροπημένη διατροφή θα σας βοηθήσει, επιπλέον, στην σωστή και διαχρονική διαχείριση του βάρους σας, χωρίς σκαμπανεβάσματα. Πίνετε άφθονο νερό: Είναι ότι καλύτερο για το οργανισμό, συμβάλλει σε όλες σχεδόν τις λειτουργίες του οργανισμού Από την άλλη, το νερό βοηθά, κατά 50%, στην μείωση της κυτταρίτιδας. Μην ξεχνάτε πως το σώμα μας αποτελείται από 68% νερό!Το πρωινό είναι το σημαντικότερο γεύμα της ημέρας: Ξεκινήστε την ημέρα σας μ' ένα πλούσιο ισορροπημένο πρόγευμα που θα σας κρατήσει χορτάτους, και θα σας προσδώσει την απαραίτητη ενέργεια μέχρι ώρα το μεσημεριανό σας γεύμα. Αν παρατηρήσατε πως το πρωί δεν έχετε όρεξη, αυτό σημαίνει πως το βραδινό σας γεύμα ήταν πολύ περισσότερο απΆ ότι θα έπρεπε.Προτιμήστε τρόφιμα με θερμίδες που «μεταβολίζονται» εύκολα: Αποφύγετε τα πολλά λιπαρά και, κάθε φορά που νιώθετε την ανάγκη να φάτε κάτι, «εκτός προγράμματος», προτιμήστε ένα φρούτο ή ένα ζελεδάκι light.Καταπολεμήστε τη τάση για κατανάλωση τροφής: Κάθε φορά που η συνήθεια σας οδηγεί στο ψυγείο, δείξτε πυγμή και αποφασιστικότητα και πιείτε ένα ποτήρι νερό. Το νερό, έχει την τάση να διαλύει τα γαστρικά υγρά η έκκριση των οποίων προκαλεί το αίσθημα της πείνας, και να εξαφανίζει τη βουλιμική τάσηΑντιμετωπίστε την άσκηση σαν κάτι ευχάριστο και όχι σαν καταναγκαστικά έργα:
Θυμηθείτε δύο πράγματα: πρώτον, η άθληση είναι τρόπος ζωής και, δεύτερον, γυμνάζεστε αποκλειστικά και μόνο για τον εαυτό σας και όχι για τους άλλους.Ξεκινήστε την ημέρα σας με θετική ενέργεια: Κάθε πρωί φροντίστε να τονώνετε την ψυχολογία σας κάνοντας πράγματα που σας κάνουν ν' αντιμετωπίζετε θετικά τη ζωή. Ακούστε μουσική, διαβάστε εφημερίδα, κάνε έρωτα Το ξεκίνημα είναι το ήμισυ του παντός. Αν έχετε καλή διάθεση, όποια δυσκολία ή πρόβλημα παρουσιασθεί στην πορεία, θα αντιμετωπιστεί από εσάς με ψυχραιμία χωρίς να παίρνει ιδιαίτερες διαστάσεις.Περιορίστε τον καφέ όσο το δυνατόν περισσότερο: Το πράσινο, και το μαύρο τσάι είναι μία καλή εναλλακτική λύση, διότι είναι αντιοξειδωτικό, αντικαρκινικό, περιέχει κατεχίνες και φλαβονοειδή που προσδίδουν ισχύ στην άμυνα του οργανισμούΜην ζείτε μέσα στη ρουτίνα: Φροντίστε να κάνετε κάθε μέρα σας να φαίνεται διαφορετική από την προηγούμενηΣταματήστε να είστε διστακτικοί: Δημιουργήστε στόχους εφικτούς και σχεδιάστε το πλάνο που θα σας οδηγήσει στην επίτευξη τους. Επικεντρωθείτε σε βραχυπρόθεσμους στόχους: Αποφύγετε να θέτετε υπερβολικούς και δύσκολα επιτεύξιμους στόχους. Δώστε προτεραιότητα στους περισσότερο εφικτούς φροντίζοντας, όμως πάντα να τους πραγματοποιείτε.Σχεδιάστε ένα εβδομαδιαίο πρόγραμμα: Σημειώστε όλα αυτά που πρέπει να γίνουν και αυτές που έχουν ξεκινήσει, αλλα δεν έχουν ακόμη ολοκληρώσει.Στο τέλος κάθε μέρας κάντε μια σύνοψη όσων έχετε ήδη κάνει και στη συνέχεια οργανώστε τις δουλείες της επόμενης μέρας με βασικό κριτή το βαθμό σπουδαιότητας τους.Παραμείνετε πιστοί στις καλές σας συνήθειες: Ποτέ μην αλλάζετε τους ρυθμούς σας επειδή, απλά, βρίσκεστε σε διακοπές, ή απλά μακριά από την καθημερινότητα. Θέστε την υγεία σας σε σωστές βάσεις: Μάθετε να αντιμετωπίζετε την υγεία σας ως προνόμιο και όχι ως κάτι δεδομένο.Γίνετε ηγέτης στην προσπάθεια για ενεργή και δυναμική ζωή: Παροτρύνετε φίλους και γνωστούς να σας ακολουθήσουν στην αλλαγή που στοχεύετε και βοηθήστε αυτούς που όλο λένε ότι θέλουν να αλλάξουν τη ζωή τους, αλλά, τελικά πάντα δεν μπορούν, να αρχίσουν να αθλούνται. Στη ζωή, πέστε τους, δεν υπάρχει μπορώ ή δεν μπορώ, αλά θέλω ή δεν θέλωΕνημερωθείτε για τις εξελίξεις: Επιδιώξτε να ενημερώνεστε τακτικά σχετικά με τις νέες μορφές και τρόπους εκγύμνασηςΑποφύγετε τη μονοτονία στην άθληση και την εκγύμναση του σώματος: Η ποικιλία είναι πάντα πιο ενδιαφέρουσα, και δεν επέρχεται ο κορεσμός. Αγνοήστε την κακοπροαίρετη κριτική: Τυχόν αρνητικά σχόλια των άλλων ανθρώπων πρέπει να τα αντιμετωπίζετε ως αναγκαίο κακό. Στη ζωή θα υπάρχουν και αρνητικά και θετικά σχόλια –θεωρήστε το ως αναγκαία ποικιλίαΑνταποκριθείτε στις προκλήσεις: Μην τις αποφεύγετε. Κάθε πρόκληση φέρνει κάποιο μήνυμαΝα είστε ανοικτοί στους ανθρώπους που σας πλησιάζουν. Κάθε ένας από αυτούς φέρνει επίσης ένα μηνυμα.Στο χέρι σας είναι αν θα το λάβετε, ή αν θα το αφήσετε να φύγειΑποκτήσε θάρρος στη ζωή: Εκεί έξω υπάρχουν χιλιάδες νέα και όμορφα πράγματα εκεί έξω που περιμένουν να τα ανακαλύψετε.Δραστηριοποιηθείτε άμεσα:
Η ζωή είναι πανέμορφη, αλλά και πάρα πολύ σύντομη! Μάθετε να ζείτε με τις επιλογές σας: Μη μετανιώνετε ποτέ γι' αυτές και μην ξεχνάτε ότι η ζωή είναι χτισμένη μέσα από τις εμπειρίες και τα βιώματά μας.Οργανωθείτε: Μάθετε να εκτιμάτε τη σημασία της τάξης και του προγραμματισμού στη ζωή σας. Η ακαταστασία σίγουρα δεν κάνει τα πράγματα καλύτερα ούτε και πιο χαλαρά.Αναζητήστε φυσικές μεθόδους θεραπείας: Το μασάζ, ο βελονισμός ή η ομοιοπαθητική μπορούν να σας ανοίξουν νέους δρόμους στην αντιμετώπιση πολλών προβλημάτων. Αυτό, βέβαια, σε καμία περίπτωση δεν σημαίνει πως θα απαρνηθείτε την παραδοσιακή ιατρική. Ανεβάστε τον πήχη: Όσον αφορά την άσκηση αλλά και γενικότερα, φροντίστε να αυξάνετε σταδιακά το βαθμό δυσκολίας.Μην επικεντρώνεστε αποκλειστικά στην απώλεια βάρους: Μπορεί ο πρωταρχικός σας σκοπός να είναι η απαλλαγή από τα περιττά κιλά, αλλά ο μόνος τρόπος για να καταφέρετε να τα χάσετε και κυρίως να διατηρήστε σταθερό βάρος είναι να μπείτε στη λογική της αλλάγής των διατροφικών σας συνηθειώνΠαλέψτε, συνειδητά, για μία καλύτερη ζωή: Ποτέ κάτι πολύτιμο δεν μας χαρίζετε,
ο μόνος τρόπος για να κάνετε τα όνειρα σας πραγματικότητα είναι να προσπαθείτε καθημερινά προς αυτή την κατεύθυνση.Πείτε όχι στις εξαντλητικές δίαιτες: Μη δοκιμάζετε δίαιτες... αυτοκτονίας με αυστηρά διατροφικά προγράμματα, διότι θα βλάψουν, μακροπρόθεσμα, την υγεία σας.Μάθετε τις τροφές που μπλοκάρουν το Μεταβολισμό σας και χτίστε ανάλογα τη διατροφή σαςΚοιμηθείτε 6-7 ώρες την ημέρα. Ο ύπνος είναι βάλσαμο και για το σώμα και για την ψυχή.Αποφύγετε την περιττή χρήση φαρμάκων. Για το αν και πότε θα πάρετε φάρμακα το αποφασίζει μόνον ο γιατρός.Πίνετε αλκοόλ με μέτρο Όμως ένα ποτήρι κόκκινο κρασί κάθε μέρα, λόγω της ρεζβερατρόλης που περιέχει, θωρακίζει την άμυνα του οργανισμούΖήστε την κάθε μέρα λεπτό προς λεπτό σαν να είναι η τελευταία, και γευθείτε όλα αυτά που απλόχερα σας προσφέρει.
Μάθετε τις γονιδιακές σας προδιαθέσεις. Υπάρχουν γονιδιακοί έλεγχοι που αποκαλύπτουν τις ασθένειες που είναι κρυμμένες το DNA σας. Μόνο αν τις γνωρίζετε μπορείτε να τις νικήσετεΚαι κάτι άλλο!
Κρατάτε το πρόσωπό σας στις ηλιαχτίδες και δεν θα δείτε ποτέ σας σκιές. Ασχοληθείτε δηλαδή με τα θετικά και αφήστε, απλά τα αρνητικά μακριά .
Καλή ζωή να έχετε!!!!!!!!!

ΦΑΓΗΤΑΚΙ ΝΟΣΤΙΜΟ! ΟΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΓΙΑ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΥΠΕΡΟΧΟ ΚΑΙΡΟ!

Γίγαντες με μέλι και φρέσκα αρωματικά
500 γρ. γίγαντες
4 κουταλιές ελαιόλαδο
2 κρεμμύδια ψιλοκομμένα
3 φλιτζάνια ντομάτες ψιλοκομμένες
2 κουταλιές ντοματάκια αποφλοιωμένα
3 κουταλιές μέλι
1/2 φλιτζάνι άνηθο ψιλοκομμένο
1/2 φλιτζάνι μαϊντανό ψιλοκομμένο
3 κλωναράκια φρέσκο θυμάρι (ή 1 κουταλιά τριμμένο θυμάρι)
3 κουταλιές ξίδι
Αλάτι, πιπέρι
Βάζετε τους γίγαντες σε μπολ με νερό από το προηγούμενο βράδυ. Την επομένη, σοτάρετε με 2 κουταλιές ελαιόλαδο τα κρεμμύδια. Στη συνέχεια, αφού σουρώσετε τα φασόλια, τα βάζετε σε μεγάλη κατσαρόλα με 2 φλιτζάνια νερό (ώστε να τα καλύπτει) μέχρι να βράσουν. Χαμηλώνετε τη φωτιά και σιγοβράζετε για περίπου 1 ώρα. Κατεβάζετε από τη φωτιά, σουρώνετε και κρατάτε το ζουμί. Σε ένα μεγάλο ταψί βάζετε τους γίγαντες, μαζί με 2 κουταλιές λάδι, τα κρεμμύδια, τις ντομάτες, το μέλι και αρκετό ζουμί (ώστε να τα σκεπάζει) και ανακατεύετε καλά. Ψήνετε στο φούρνο για περίπου 1,5 ώρα, μέχρι να μαλακώσουν τα φασόλια. Αν χρεια­στεί, προσθέτετε νερό κατά τη διάρκεια του ψησίματος. Δέκα λεπτά πριν βγάλετε το ταψί από το φούρνο, προσθέτετε τον άνηθο, το μαϊντανό, το θυμάρι, το ξίδι, τα αποφλοιωμένα ντοματάκια, το αλάτι και το πιπέρι. Σερβί­ρε­τε, αφού πασπαλίσετε τους ­γίγαντες με λίγο άνηθο.

Καλή σας όρεξη!!!!!!!

Είμαστε ότι φοράμε??

Άνδρες-γυναίκες, μικροί-μεγάλοι, όποια δουλειά κι αν κάνουμε, όποιες και να είναι οι ιδιότητες και οι ρόλοι μας, το ντύσιμο είναι ένας «κανόνας» από τον οποίο κανένας δεν γλιτώνει, ακόμη κι αν το θέλει. Μάλλον, βέβαια, κανείς δεν το θέλει. Όσο βασανιστικό κι αν είναι ενίοτε (και για κάποιους και κάποιες το καθημερινό ντύσιμο είναι συχνά ένα «μαρτύριο»), όλοι θέλουμε να ντυνόμαστε, όχι μόνο για να μην κρυώνουμε, για να σκεπάζουμε τη γύμνια μας ή για να προστατεύουμε το σώμα μας. Το ντύσιμο είναι η προετοιμασία μας για να «βγούμε στη σκηνή» της ζωής. Κάθε ρόλος έχει το κοστούμι του Όμοια με το θέατρο, αλλάζουμε κοστούμια ανάλογα με το έργο, τη σκηνή, το ρόλο, τα συναισθήματα. Είτε ντυνόμαστε με την τελευταία λέξη της μόδας είτε φοράμε και ξαναφοράμε τα ρούχα που πιστεύουμε ότι μας ταιριάζουν -ακριβά, φθηνά, φανταχτερά, σεμνά, μαύρα ή πολύχρωμα-, τα ρούχα είναι μια απεικόνιση του εσωτερικού μας κόσμου που δείχνουμε σε όλους. Μπορούμε, άλλωστε, να το διαπιστώσουμε και στον εαυτό μας. Όταν βρεθούμε σε μια αίθουσα με κόσμο, όταν είμαστε καλεσμένοι μαζί με ανθρώπους που γνωρίζουμε λίγο ή καθόλου σε ένα φιλικό σπίτι, τι είναι αυτό που μας κάνει να διαμορφώσουμε μια πρώτη εντύπωση για τους γύρω μας; Μία εικόνα που, σαν να ρίχνουμε μια ματιά σε φωτογραφία, σαν ένα «σκανάρισμα», μας δίνει τις πρώτες πληροφορίες για τον άνθρωπο που έχουμε απέναντί μας. Η εικόνα αυτή περιλαμβάνει το πρόσωπο, τα μαλλιά, τη στάση του σώματος και ασφαλώς τα ρούχα, και μπορεί να επηρεάσει αρκετά τα συναισθήματα συμπάθειας ή αντιπάθειας που αναπτύσσουμε για τον άνθρωπο αυτόν. Με αυτό το πρώτο «σκανάρισμα», αποκωδικοποιούμε τα μηνύματα του άλλου. Και μπορεί, βέβαια, αν είμαστε «θύματα της εικόνας», να μας κάνει να τον απορρίψουμε και να χάσουμε κάθε ενδιαφέρον να τον γνωρίσουμε καλύτερα. Ίσως, μάλιστα, είμαστε τέτοια θύματα περισσότερο από όσο θέλουμε να παραδεχτούμε. Το ίδιο δύσκολο είναι για πολλούς να παραδεχτούν ότι δίνουν σημασία στα ρούχα που φοράνε. Κι όμως, σε κανέναν δεν είναι αδιάφορο το τι φοράει, εκτός αν πάσχει από κάποια ψυχική διαταραχή, οπότε αλλοιώνεται η εικόνα που έχει για τον εαυτό του. Ένα παιχνίδι αποκάλυψης - απόκρυψης Το ντύσιμο είναι μια μορφή επικοινωνίας. Βρίσκεται ακριβώς στο σύνορο (και είναι ένα σύνορο) μεταξύ του εσωτερικού μας κόσμου και του εξωτερικού, του κοινωνικού κόσμου. Ανήκει σε εμάς, είναι κομμάτι μας, αφού το επιλέγουμε και το φέρουμε πάνω μας, και ταυτόχρονα είναι κάτι που βρίσκεται ήδη έξω από εμάς. Μπορούμε να πούμε ότι με αυτά που φοράμε έχουμε μια πολύ προσωπική συνομιλία με τον κόσμο, έτσι όπως τον αντιλαμβανόμαστε. Είναι αξιοθαύμαστο το πώς το ντύσιμο μπορεί να είναι ταυτόχρονα ένα παραβάν που μας κρύβει και μια οθόνη που μας προβάλλει! Η Αννέτα είναι μια πολύ έξυπνη και πνευματώδης, επιτυχημένη επιστήμονας. Είναι 38 ετών, είχε έναν αποτυχημένο γάμο στα 27 της που κράτησε ενάμιση χρόνο και από τότε ζει μόνη. Τα ρούχα της συχνά φέρνουν σε αμηχανία τους γύρω της. Πράσινη φαρδιά μακριά φούστα, πολύχρωμο φαρδύ πουκάμισο, γιλέκο από απομίμηση δέρματος, κάπως παλιωμένα μοκασίνια και, μαζί με αυτά, μια έκφραση που είναι σαν να λέει «Δεν αισθάνομαι καθόλου άνετα». Σε εκμυστηρεύσεις σε μια φίλη, παραδέχεται ότι δεν αισθάνεται καθόλου γυναίκα, ότι μόνο με την άσπρη, ουδέτερη ποδιά του εργαστηρίου, που είναι ίδια για άνδρες και γυναίκες, νιώθει άνετα. Αισθάνεται ότι δεν ξέρει ποια και πώς θέλει να είναι σαν γυναίκα και γι’ αυτό προτιμά να κρύβεται πίσω από ρούχα ουδέτερα, που δεν αρέσουν ούτε στην ίδια. Δεν της είναι αδιάφορο το τι εντύπωση δίνει στους άλλους, ­αλλά έχει παραιτηθεί. Αυτό ακριβώς είναι το μήνυμα που ­δίνουν και τα ρούχα της. Τα καινούργια ρούχα του βασιλιά Δεν δίνουν όλοι την ίδια σημασία στα ρούχα και στην εμφάνιση. Για κάποιους είναι «αναγκαίο κακό» και, εκτός από κάποιες ιδιαίτερες περιστάσεις, διαλέγουν ρούχα πρακτικά και ευκολοφόρετα που να μη χρειάζεται να ασχοληθούν πολλή ώρα με το καθημερινό τους ντύσιμο. Για άλλους, το ντύσιμο είναι μια τελετουργία που περιλαμβάνει την αγορά, τους κατάλληλους συνδυασμούς ρούχων, παπουτσιών και αξεσουάρ, την καθημερινή φροντίδα ως την παραμικρή λεπτομέρεια. Η τέλεια εμφάνιση και η τεράστια σημασία που δίνουν κάποιοι άνθρωποι στο ντύσιμό τους -και προκαλούν το θαυμασμό- δεν είναι οπωσδήποτε ένδειξη αυτοπεποίθησης και σιγουριάς. Συχνά, είναι η προσπάθεια να καλυφθεί μια έντονη ναρκισσιστική ανισορροπία. Κάποιος που είναι σίγουρος για τον εαυτό του δεν έχει ανάγκη από τη συνεχή επιβε­βαίωση ότι είναι καλοντυμένος, ωραίος, άψογος. Ας μην ξεχνάμε ότι πολλά από τα μοντέλα που θαυμάζουμε -και συχνά ζηλεύουμε- για την τέλεια εμφάνιση και το υπέροχο ντύσιμό τους πάσχουν από νευρική ανορεξία (και όχι μόνο), που είναι η κατεξοχήν πάθηση της αρνητικής αυτοεικόνας. Σημαία ανεξαρτησίας Επειδή ακριβώς έχουμε μάθει από μικροί να «χρησιμοποιούμε» τα ρούχα ως σύνορο του αυστηρά προσωπικού μας χώρου, αλλά ταυτόχρονα και ως σημείο συνάντη­σής του με τον εξωτερικό κόσμο, γι’ αυτό είναι δύσκολο να μην κουβαλούν καμία απολύτως σημασία για εμάς. Η μητέρα μας ήταν η πρώτη προσωπική μας «ενδυματολόγος» (για πολλές γυναίκες και η παντοτινή), με κάποιον τρόπο το ντύσιμό μας κουβαλά κάπου τη στάμπα της, έστω και πολύ καλά κρυμμένη. Η μητέρα είναι αυτή που με τον τρόπο που φροντίζει το σώμα μας, που μας ντύνει και που με τα όνειρα, τις προσδοκίες και τους δικούς της κανόνες («Μια γυναίκα πρέπει να είναι πάντα περιποιη­μένη», «Να φοράς ρούχα απλά, να μην προκαλείς», «Τα αγόρια δεν φοράνε χτυπητά χρώματα», «Τι παριστάνεις με τα μαύρα, δεν σου πάνε καθόλου», «Τα τακούνια είναι για άλλον τύπο γυναίκας, πιο αεράτο») καθορίζει σε ­πολύ μεγάλο βαθμό τον τρόπο που αντιλαμβανόμαστε το ­σώμα μας και το ντύνουμε. Η Αμαλία είναι 45 ετών και εξακολουθεί να ντύνεται λίγο πανκ, όπως έκανε σαν νεαρό κορίτσι, για να αντιδράσει στη συντηρητική και καταπιεστική μητέρα της. Τα ρούχα της εξακολουθούν να λένε, έστω λιγότερο δυνατά: «Δεν θα μου πεις εσύ πώς θα ντυθώ! Δεν θα μοιάσω σ’ εσένα!». Στην εφηβεία ξεκινούν όλα. Τα ρούχα είναι τόσο σημαντικά, γιατί επιτρέπουν στον έφηβο να ελέγχει την εμφάνισή του σε μια περίοδο που το σώμα του ξαφνικά -και πολλές φορές με επώδυνο τρόπο- μεταβάλλεται. Το ντύσιμο είναι, από τη μια μεριά, προβολή της προσωπικής ταυτότητας απέναντι στους γονείς («Δεν είμαι σαν εσάς») και, από την άλλη, κρύψιμο του ακόμη αβέβαιου και ανασφαλούς εαυτού πίσω από τις «σωστές» μάρκες, τα ρούχα-στολή, που φορούν με σχεδόν πανομοιότυπο τρόπο διάφορες ομάδες εφήβων και αισθάνονται έτσι ότι «ανήκουν» κάπου. Στην ενήλικη ζωή, περίπου μέχρι την ηλικία των 30 ετών, αποκτούμε σιγά-σιγά έναν ­περισσότερο «δικό μας» τρόπο ντυσίματος, χωρίς αυτό να ­σημαίνει ότι δεν μπορεί να αλλάξει πια.
Όταν ο ιδανικός εαυτός μας φοράει άλλο νούμεροΣυνήθως, προσπαθούμε με το ντύσιμό μας να παρουσιαστούμε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο στους γύρω μας, κατά κάποιον τρόπο να παρουσιάσουμε έναν ιδανικό εαυτό. Γι’ αυτό και συχνά διαλέγουμε ρούχα που δεν ταιριάζουν οπωσδήποτε με τον τύπο ή το σώμα μας, αλλά με αυτό που θα θέλαμε να είμαστε. Τότε είναι που το ντύσιμό μας «δεν μας πάει». Αυτό που ονομάζεται στον κόσμο της μόδας «στυλ» δεν είναι τίποτε άλλο από την αρμονία που αποπνέει η εμφάνιση ενός ανθρώπου όταν νιώθει άνετα και καλά μέσα στα ρούχα του, ότι τον αντιπροσωπεύουν, οποιουδήποτε είδους κι αν είναι αυτά: κλασικά, μοντέρνα, εκκεντρικά, φροντισμένα ή ατημέλητα, καινούργια ή παλιά. Γι’ αυτό και σε πολλούς -νέους συνήθως- ανθρώπους που προσπαθούν να ντυθούν σύμφωνα με τη μόδα, χωρίς να τους συνδέει κάτι με το είδος των ρούχων που φορούν, το αποτέλεσμα ­είναι πολλές φορές σαν «κακοφωνία».Καθρέφτης της διάθεσής μας Το ντύσιμο ακολουθεί τα συναισθήματά μας και την προσωπική μας πορεία. Μεγάλες αλλαγές στη ζωή μας, ο τρόπος που βλέπουμε τον εαυτό μας, καθρεφτί­ζονται στον τρόπο που ντυνόμαστε. Όταν νιώθουμε πιο σίγουροι, πιο συμφιλιωμένοι με τον εαυτό μας, αλλάζουν και κάποια πράγματα στο ντύσιμό μας. Για άλλους μπορεί να είναι αυτό περισσότερη φροντίδα, για άλλους περισσότερη χαλαρότητα, για άλλους πιο «ανοιχτό», «εξωστρεφές» ντύσιμο ή πιο φωτεινά χρώματα. Μερικές φορές, βέβαια, μπορούμε να αντιστρέψουμε τα πράγματα και να χρησιμοποιήσουμε το ντύσιμο σαν ελιξίριο της ψυχής. Μετά από μια δύσκολη και κουραστική ημέρα, σε μια περίοδο που νιώθουμε ότι τα πράγματα δεν μας πάνε καλά, καταφεύγουμε στα ρούχα και προσπαθούμε, φροντίζοντας την εμφάνισή μας, να φροντίσουμε και τον εαυτό μας, να νιώσουμε καλύτερα, να αλλάξουμε διάθεση. Αυτό ­πολύ συχνά έχει αποτέλεσμα, έστω και μόνο σαν μια πράξη φροντίδας προς τον εαυτό μας που καταλήγει σε ένα βλέμμα ικανοποίησης προς το είδωλό μας στον καθρέφτη. Αν και συνήθως δεν κρατάει πολύ, είναι πάντως πολύ ανακουφιστικό και είναι σημαντικό να μπορούμε να το κάνουμε. Τα ρούχα, λοιπόν, αποκαλύπτουν αρκετά για εκείνους που τα φορούν. Όχι, όμως, τόσα όσα μπορούν οι ίδιοι να μας πουν. Μπορεί να μείνουμε κατάπληκτοι για το πόσο έξω μπορεί να πέσαμε στη ­γνώμη που σχηματίσαμε για έναν άνθρωπο μόνο από την εμφάνισή του. Οι κώδικές μας δεν συμπίπτουν πάντα.
Γι’ αυτό, αν θέλουμε πραγματικά να μάθουμε τι λένε για κάποιον τα ρούχα του, δεν έχουμε παρά να τον ρωτήσουμε.
Καλή μέρα να έχετε!!!!!

Πιάσαν τα κρύα! Μια τυροπιτούλα είναι ότι πρέπει!

Τυρόπιτα με μπεσαμέλ

1 κουτί γάλα εβαπορέ
4 κουταλιές της σούπας αλεύρι
2 φλυτζάνια βούτυρο
6 αυγά
1/2 κιλό φύλλο
αλάτι και πιπέρι
1 κρόκο αυγού
1 κιλό φέτα
1 φλυτζάνι νερό
λίγο μοσχοκάρυδο
Οδηγίες / Εκτέλεση
Θρυμματίζετε τη φέτα με ένα πηρούνι -Χτυπάτε τ΄αυγά και τα προσθέτετε στη φέτα -Αλατοπιπερώνετε -Λιώνετε το βούτυρο -Βάζετε το μισό βούτυρο στο πλάι για το φύλλο -Ζεστένετε το γάλα διαλυμένο στο νερό -Προσθέτετε στο λιωμένο βούτυρο στην κατσαρόλα το αλεύρι ανακατεύοντας συνεχώς -Μόλις γίνει μια σφικτή μάζα προσθέτετε λίγο λίγο το γάλα ζεστό ανακατεύοντας να μην σβολιάσει και δεν ρίχνετε άλλο αν πρώτα δεν πιεί το προηγούμενο -Προσθέτετε τον κρόκο και το μοσχοκάρυδο και ανακατεύετε -Ρίχνετε στο μίγμα του τυριού την μπεσαμέλ -Βουτυρώνετε το ταψί -Απλώνετε τα μισά φύλλα αφού πάντα ανάμεσα από το καθένα τα βρέχετε με το βούτυρο -Φροντίστε να καλύπτετε όλο το ταψί με τα φύλλα -Ρίχνετε το μίγμα της μπεσαμέλ και του τυριού και το απλώνετε προσεχτικά να μην σχιστεί το φύλλο από κάτω -Απλώνετε τα υπόλοιπα φύλλα και ανάμεσα το βούτυρο -Γυρίζετε αυτά που περισεύουν έξω από το ταψί πρός τα μέσα -Κόβετε πολύ προσεχτικά την πίτα σε κομμάτια και ραντίζετε με νερό -Ψήνετε μισή ώρα με τρία τέταρτα σε μέτριο φούρνο
Καλή όρεξη να έχετε!!!!!!!!

Τί ειναι αλήθεια ο έρωτας???

Εντελώς τυχαία, σε κάποιο βιβλιοπωλείο έπεσε στα χέρια μου ένα βιβλίο που στην αρχή κοιτάζοντάς το μου άρεσε ο τίτλος του."Με τον έρωτα περνάει ο καιρός , με τον καιρό περνάει ο έρωτας".... του Νίκου Παργινού...
Αρχιζα να το διαβάζω το καλοκαίρι που σχεδόν "μας πέρασε'... Μου άρεσε πολύ.... το έδωσα να το διαβάσει και η φίλη μου και η φίλη μου στην άλλη φίλη μου και στον άλλο φίλο μου... κλπ κλπ
Μιλάει για τον έρωτα....για τί άλλο? τον έρωτα που κινεί τα πάντα...
Το βιβλίο του Νίκου Παργινού με έκανε ακόμα μια φορά να σκεφτώ τον έρωτα.... Αλήθεια, τι είναι ο έρωτας; Γιατί ερωτευόμαστε;
Ποιον ερωτευόμαστε; Πότε ερωτευόμαστε; Κεραυνοβόλος, φλογερός, τρυφερός, συντροφικός, περαστικός, αιώνιος, χωρίς ανταπόκριση, αμοιβαίος, μπορεί να χαθεί μέσα στη μονοτονία ή να ξαναγεννηθεί μέσα από τις στάχτες του σαν το Φοίνικα. Προσπάθεια να κατακτήσουμε ή να κατακτηθούμε, να γοητεύσουμε, να γίνουμε καλύτεροι, να βοηθήσουμε τους άλλους να γίνουν καλύτεροι... Κάποιοι λένε ότι είναι πάντα ερωτευμένοι, κάποιοι άλλοι ότι ερωτεύονται συνεχώς. Άλλοι υποστηρίζουν ότι υπάρχει μόνο ένας μεγάλος έρωτας στη ζωή τους, άλλοι πως έχουν ερωτευτεί ελάχιστες φορές. Πίσω από τις λέξεις "έρωτας", "πάθος", "ερωτική έλξη", "τρυφερότητα", "συντροφικότητα" υπάρχουν διάφορες ερμηνείες και ο καθένας από εμάς δίνει τη δική του.Ο Freud υποστηρίζει ότι ο έρωτας έρχεται σιγά σιγά, μέσα από την ικανοποίηση της ερωτικής ανάγκης. Άλλοι πάλι πιστεύουν ότι ο έρωτας "ανθίζει" γρήγορα. Γι' αυτό και στην αγγλική γλώσσα υπάρχει η έκφραση "fall in love" ή στα γαλλικά "tomber amoureux". Ορισμένες φορές, ερωτευόμαστε πριν γνωρίσουμε πραγματικά τον άλλο ή ζούμε έναν έρωτα χωρίς ανταπόκριση. Ο έρωτας εισβάλει στη ζωή μας, χωρίς να μας ρωτήσει. Και είναι κάτι πέρα από τη σεξουαλική επιθυμία. Είναι μία εμπειρία μοναδική, υπέροχη, ξεχωριστή. Μία εμπειρία που μας παρασύρει, που μεταμορφώνει τον τρόπο με τον οποίο βλέπουμε τον κόσμο, που "αιχμαλωτίζει" την καρδιά και το μυαλό μας.Ο Πλάτωνας θεωρούσε τον έρωτα μία θεία τρέλα, ένα παραλήρημα εμπνευσμένο από το Θεό. Όταν είμαστε ερωτευμένοι, είμαστε έτοιμοι να κατακτήσουμε τον κόσμο. Στο "Συμπόσιον", η Διοτίμα εξηγεί στο Σωκράτη ότι ο έρωτας είναι επιθυμία για αιωνιότητα. Ο έρωτας είναι μία διαδικασία ωρίμανσης, γιατί ερωτευόμαστε όταν είμαστε έτοιμοι να διαφοροποιηθούμε, όταν είμαστε έτοιμοι να αλλάξουμε ζωή, να αφήσουμε πίσω το παρελθόν και να στραφούμε στο μέλλον.Ποιον, όμως, ερωτευόμαστε; Η ψυχαναλυτική άποψη υποστηρίζει ότι ερωτευόμαστε κάποιον που μας θυμίζει αγαπημένα πρόσωπα της παιδικής ηλικίας. Ο άντρας ερωτεύεται ένα αντίγραφο (φυσικό ή ψυχολογικό) του μητρικού προτύπου και η γυναίκα του πατρικού ή κάποιου προσώπου που έπαιξε σημαντικό ρόλο στην παιδική μας ηλικία. Η επιλογή αυτή μπορεί να μην είναι παρά το μέσο εκδήλωσης της ανάγκης και της επιθυμίας μας να προχωρήσουμε.Στην πραγματικότητα, αυτό που έχει αξία είναι η συμβολική σπουδαιότητα της στιγμής που ερωτευόμαστε. Αν είμαστε έτοιμοι, αρκεί μία αφορμή για να ερωτευτούμε. Αρκεί να αισθανθούμε ότι υπάρχει βαθιά συνάφεια ανάμεσα σε εμάς και το αντικείμενο του έρωτα. Το αν υπάρχει, το ανακαλύπτουμε στην πορεία. Είναι, όμως, δυνατό να ερωτευτούμε ένα άτομο που δεν έχουμε προλάβει να γνωρίσουμε, ένα άτομο που αγνοούμε αν ανταποκρίνεται στις επιθυμίες και τις ανάγκες μας. Ένα άτομο που επιλέξαμε για να δημιουργήσουμε το "εμείς", ακόμη και αν το "εσύ" δε θα σταθεί στο ύψος των προσδοκιών μας... Άλλωστε, ο έρωτας είναι μία κατάσταση που υπόκειται σε συνεχείς προκλήσεις, που μπορεί να ανανεώνεται συνεχώς, να αποδυναμώνεται, να εξελίσσεται, να σβήνει ή να δυναμώνει!"
Ο έρωτας είναι ζωή!!!!!!!
Καλό μεσημέρι να έχετε!!!!!

ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ! ΥΠΕΡΟΧΗ ΕΠΟΧΗ!!!

ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ

ποιημα της στιγμής...

Είσαι έρωτας έφηβος
καρδιοχτύπι σε καρδιά παιδική!
Είσαι όλα τα χρώματα της γης
ζωγραφιές της ψυχής μου...
Είσαι εσύ το γαλάζιο της θάλασσας
που με γαληνεύει...που με ηρεμεί...
Χάνομαι στο βλέμμα σου... στο είναι σου και κλέβω την ψυχή σου...
Είσαι εσύ τα δεσμά μου
και η ελευθερία μου μαζί .
Είσαι εσύ η ψυχή μου...
Σε σκέφτομαι γλυκά, σε βλέπω στα όνειρά μου...
Θέλω να σε ξαναδώ αλλά δεν πρέπει πια καρδιά μου...
Μου φτάνει που υπάρχεις...που σε έχω φυλαγμένο μέσα μου.
Συναισθήματα ,όμορφα, τρυφερά...γεμάτα δέος!!!!
Πόσο θα ήθελα να σε έβλεπα...μα δεν μπορώ...
Να σαι καλά όπου κι αν είσαι...
Κι αν είσαι εσύ εγώ το αισθάνομαι...