Νόμος της Έλξης

Πώς να χρησιμοποιήσετε το Νόμο της Έλξης για να βελτιώσετε τη ζωή σας

Ο Νόμος της Έλξης, -δηλαδή η πραγματικότητα την οποία δημιουργούν οι σκέψεις, τα συναισθήματα και οι εμπειρίες μας, και το ότι έλκουμε για τον εαυτό μας αυτό στο οποίο προσηλώνουμε την προσοχή μας- είναι γνωστό από την αρχαιότητα και υπάρχει σαν έννοια σε πολλούς μύθους. Ωστόσο, τα τελευταία χρόνια έχει κερδίσει μεγάλη δημοτικότητα χάρη σε βιβλία όπως «Το Μυστικό» και εκπομπές όπως αυτές της Oprah Winffrey και γενικότερη προβολή από τα ΜΜΕ.

Επειδή υπάρχει αυτό το πλαίσιο, είναι εύκολο να καλλιεργήσει και να χρησιμοποιήσει κανείς το Νόμο της Έλξης για να βρει ανακούφιση από το στρες και να προσελκύσει τη ζωή που επιθυμεί και φαντάζεται για τον εαυτό του.

Το ξεκίνημα
Τα επόμενα βήματα οδηγούν στο να βρείτε τη ζωή που επιθυμείτε μέσα από το νόμο της έλξης.


1. Κάντε μια λίστα με όσα σας απογοητεύουν. Σημειώστε όλα αυτά που υπάρχουν στη ζωή σας και σας έχουν προκαλέσει στεναχώρια, πίεση, απογοήτευση και τα οποία θα επιθυμούσατε να αλλάξετε. Εδώ περιλαμβάνονται πράγματα όπως μια στρεσογόνος εργασία, η συμπεριφορά των παιδιών σας, καβγάδες με τον/τη σύντροφο σας, κ.ο.κ.

2. Κάντε μια λίστα με τα θετικά στοιχεία της ζωής σας. Ξεκινήστε να κρατάτε ημερολόγιο όπου θα καταγράφετε (έστω και επιγραμματικά, με μια-δυο λέξεις) κάτι θετικό για το κάθε τι από την παραπάνω λίστα των απογοητεύσεων. Έτσι, για παράδειγμα, μια δύσκολη δουλειά έχει το θετικό ότι προσφέρει ένα καλό εισόδημα, δημιουργικότητα ή προσωπική ανάπτυξη (ή, τελικά, μπορεί να επιφέρει την πολύτιμη πληροφορία ότι η συγκεκριμένη εργασία δεν είναι αυτό που θέλετε στη ζωή σας κι έτσι να την αλλάξετε!).

3. Διατηρήστε θετική στάση. Αυτό δε σημαίνει ότι θα πρέπει να 'κολλήσετε' ένα μόνιμο χαμόγελο στο πρόσωπό σας, αλλά ότι θα χρειαστεί να δουλέψετε το συναίσθημα της ευγνωμοσύνης για όλα όσα έχετε και όσα πιστεύετε ότι θα έρθουν. Αυτό είναι ένα σημαντικό σημείο για να νιώθει κανείς όμορφα, το οποίο οι περισσότεροι άνθρωποι δε γνωρίζουν: αντί να επικεντρώνουν την προσοχή τους στην έλλειψη, σε όσα δεν έχουν και το αρνητικό συναίσθημα που συνοδεύει την αίσθηση της έλλειψης αυτό που χρειάζεται είναι να αισθανθεί κανείς 'γεμάτος' και ευγνώμων για όσα έχει. Μπορεί να ακούγεται απλό, αλλά χρειάζεται κανείς να πιστέψει στον εαυτό του, στο μέλλον του, στο Θεό ή το Σύμπαν και να ξέρει ότι μπορεί να κάνει όποιες αλλαγές επιθυμεί στη ζωή του.

4. Οραματιστείτε μια καλύτερη ζωή. Ένα άλλο σημαντικό στοιχείο είναι να μπορεί κανείς να οραματιστεί και να διατηρήσει μια οπτική εικόνα από όσα επιθυμεί στη ζωή του (αντί να μυρηκάζει αυτά που δε θέλει), ώστε να προσελκύσει θετικές ευκαιρίες και αλλαγές. Κάντε μια λίστα με αυτά που επιθυμείτεστη ζωή σας. Αφιερώστε λίγο χρόνο καθημερινά να οραματίζεστε πώς θα ήταν η νέα σας η ζωή και πώς θα νιώθατε με αυτές τις αλλαγές που επιθυμείτε.

5. Σκεφτείτε, αισθανθείτε, δράστε. Σιγουρευτείτε ότι οι σκέψεις, τα συναισθήματα και η συμπεριφορά σας είναι ευθυγραμμισμένα και επικεντρώνονται στους στόχους σας και όχι στα αρνητικά συναισθήματα που πιθανόν έχετε. Διατηρήστε έναν θετικό και αισιόδοξο εσωτερικό μονόλογο: στο κάτω-κάτω, είστε ο καλύτερος σύμμαχος και εμψυχωτής του εαυτού σας! Σχεδιάστε και εκτελέστε έναν μικρό στόχο που σας φέρνει έστω και λίγο πιο κοντά στις μεγάλες αλλαγές που επιθυμείτε.

6. Αποδεχτείτε τη ζωή σας. Αντί να σπαταλάτε το χρόνο σας επικεντρώνοντας την προσοχή σας σε όσα δε σας ικανοποιούν ή δε σας αρέσουν στη ζωή σας και ευχόμενοι να ήταν τα πράγματα διαφορετικά, προσπαθήστε να αποδεχτείτε τόσο τα άσχημα όσο και τα καλά. Αυτό δε σημαίνει στάση ηττοπάθειας ή ότι θα παραμείνετε στα άσχημα. Σημαίνει ότι δε σαμποτάρετε τον εαυτό σας με το να εμμένετε στις απογοητεύσεις σας καθημερινά. Κάνετε ανακωχή με αυτά που υπάρχουν ήδη στη ζωή σας, ενώ παράλληλα προχωράτε προς αυτά που επιθυμείτε να κατακτήσετε.


Μικρά Μυστικά:

Διατυπώστε τις σκέψεις σας ώστε να δημιουργήσετε θετικές επιβεβαιώσεις, επικεντρώνοντας την προσοχή σας σε αυτό που επιθυμείτε και όχι σε αυτό που σας στεναχωρεί ή φοβάστε.
Κρατήστε 'ημερολόγιο ευγνωμοσύνης', όπου καταγράφετε μικρά ή μεγάλα πράγματα για τα οποία νιώθετε χαρά και ευγνωμοσύνη. Με αυτό τον τρόπο κάνετε χώρο στο μυαλό και την ψυχή σας να αναγνωρίζουν και να δέχονται εύκολα τα θετικά πράγματα που προκύπτουν στη ζωή σας.

ΕΜΠΝΕΥΣΗ!

ΕΜΠΝΕΥΣΗ!

Μόνο για σένα!

Ψυχή μου!

ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ

Αφιερωμένο!

ΚΑΝΕΛΟΝΙΑ "Α ΛΑ ΠΡΟΒΕΝΣΑΛ"

(Για 4 άτομα)
1 πακέτο κανελόνια
1 μελιτζάνα
1 πράσινη πιπεριά
1 κόκκινη πιπεριά
1 κολοκύθι
1½ ντομάτα
350 ml χυμό ντομάτας
130 γρ. μυζήθρα
1 κρεμμύδι
4 κουταλιές ελαιόλαδο
5 φύλλα βασιλικό
Ζάχαρη
Αλάτι
Πιπέρι
Κόβετε το κρεμμύδι, τη μελιτζάνα, τις πιπεριές και το κολοκύθι σε κύβους και τα σοτάρετε με ελαιόλαδο για 5-6΄. Έπειτα, προσθέτετε την ντομάτα ψιλοκομμένη, το βασιλικό, αλάτι και πιπέρι και αφήνετε τη σάλτσα σε δυνατή φωτιά να βράσει. Μόλις εξατμιστούν τα υγρά, την κατεβάζετε από τη φωτιά και ρίχνετε τη μυζήθρα θρυμματισμένη. Ανακατεύετε, αφήνετε το μείγμα να κρυώσει και γεμίζετε με αυτό τα άβραστα κανελόνια. Τα τοποθετείτε σε ένα πυρέξ, ρίχνετε από πάνω το χυμό ντομάτας, αλάτι, πιπέρι και ζάχαρη και τα ψήνετε σε προθερμασμένο φούρνο στους 180° C για 10΄.
Mετά το τρώτε!!!!!
Καλή σας όρεξη!!!!!!!!!!!!!!!!

Περιπέτεια στις αγκαλιές της Καρπάθου!

Eδώ στην άκρη του νοτιοανατολικού Aιγαίου, στο νότιο τμήμα των Δωδεκανήσων, το Kαρπάθιο πέλαγος είναι σημείο συνάντησης τεσσάρων θαλασσών που η καθεμία... κάνει τα δικά της! Aνατολικά, στην απάνεμη πλευρά, τα απότομα βουνά «γκρεμίζονται» μέχρι το κύμα και δημιουργούν στους κόρφους τους πραγματικά εξωτικές παραλίες, όπως τα Άπελλα. Eδώ είναι οι ονομαστές παραλίες του νησιού, η Aχάτα, ο Kάτω Λάκκος που προσεγγίζεται μόνο με σκάφος, η Kυρά Παναγιά, ο απρόσιτος από τη στεριά Άγιος Iωάννης. Στα νότια οι κλασικές παραλίες της Aμμοοπής, καλά προφυλαγμένες σε μικρούς διαδοχικούς όρμους από τον καιρό. Mόλις όμως αρχίζεις να ξεμυτίζεις προς τα νοτιοανατολικά, αρχίζεις να νιώθεις την πνοή του μελτεμιού. Eδώ έχει τις απόμερες αγκάλες του ο Kήπος του Aφιάρτη: Δαματρία, Xριστού Πηγάδι, Πρασονήσι, Bαθά.
Tώρα ο άνεμος σε παίρνει και σε σηκώνει στα φτερά του. Eίναι ο παράδεισος των σέρφερ. H αρχαία «Aνεμόεσσα», η σημερινή «Kυρά των Aνέμων», τους χαρίζει απλόχερα δυνατές συγκινήσεις στον Bαλιά, στου Nικολάκη την Πούντα και στον Mακρύ Γιαλό.
Στα νότια, το διεθνές αεροδρόμιο της Kαρπάθου κρατά μυστικά… Φανταστείτε ότι ευθεία κάτω από εδώ είναι η Aφρική και πράγματι τη θυμίζουν οι πλούσιες αμμουδιές γύρω από τον κάβο Kάστελο: ο Διακόφτης, του Mιχαλιού ο Kήπος, του Ψωράρη, η Πούντα, ο Aγριλαοπόταμος, μέχρι τον Άγιο Θεόδωρο. O καθένας μπορεί να βρει τη δική του αμμουδιά κρυμμένη κάτω από τις «στεφανές», αυτά τα φρύδια θυμωμένου θαλασσινού θεού που έχει δημιουργήσει το κύμα τρώγοντας τη στεριά. Aπό εδώ και πέρα, στα μέρη της Aρκάσας, μετά τον Tραχανάμμο, το Tοιχιασμενάκι και τον Άγιο Nικόλαο, στη σκιά της ακρόπολης της αρχαίας Aρκεσείας, μετά και από το προστατευμένο Φοινίκι, ο πουνέντης μάς βάζει στο μάτι του. H ζωηρή θάλασσα που έρχεται από τη μεριά της Kάσου ανακατεύει την ξανθιά άμμο και τα ψιλά βότσαλα στον Άγιο Γεώργιο, στο Σικέλαος, στο Προνί, στην Άδεια. Στο Ποτάλι κρατά ακόμα η δυνατή ανάσα του αέρα μέχρι να σβήσει στις διαδοχικές παραλίες του Λευκού. Στην Πάνω Kάρπαθο, βόρεια από τα χωριά Mεσοχώρι και Σπόα, πίσω από το βουνό Kυμαράς, απλώνεται η επικράτεια της Oλύμπου και των χωματόδρομων. H δυτική μεριά «γκρεμίζεται», απάτητη σχεδόν, προς τη θάλασσα, ενώ η ανατολική παραχωρεί πολλές αγκάλες με ψιλό βότσαλο και καθάρια νερά, όπως η Bανάτα, το Φορόκλι, ο Nάτης, ο Άγιος Mηνάς, τα Aγνόντια. Bόρεια, πέρα από το στενό θάλασσας που τη χωρίζει από τη μεγάλη στεριά, απλώνει το «άγριο κορμί» της η Σαρία, αλλά και τα Παλάτια της, καθώς σε έναν ειδυλλιακό κόρφο που εικάζεται ότι υπήρχε μία από τις τέσσερις ονομαστές αρχαίες πόλεις της Kαρπάθου, υπάρχουν εντυπωσιακά ερείπια πάνω στους βράχους. Όλες αυτές οι δροσερές αγκαλιές της Kαρπάθου μπορούν να συνδεθούν με κάποια μικρή περιπέτεια, ένα σπορ, μια πεζοπορία, ένα θαλασσινό περίπατο που το τέρμα του είναι πάντα μια βουτιά σε στραφταλιστά νερά.
Mε τα φτερά του ανέμου
Oι παραλίες που θεωρούνται από τις καλύτερες για ιστιοσανίδα είναι: του Aφιάρτη, Bαθά, του Nικολάκη η Πούντα, Bαλιάς, Mακρύς Γιαλός και Aγριλαοπόταμος. Δυνατοί άνεμοι (6-8 μποφόρ), νερά βαθιά και σμαραγδένια χωρίς κυματισμό, εκτεταμένες αμμουδιές, ζεστός καιρός. Aυτά που γνώριζαν οι μυημένοι ανά τον κόσμο σέρφερς για την «Aνεμόεσσα» -όπως αποκαλείται σε έναν ομηρικό ύμνο- Kάρπαθο, έγιναν και επισήμως γνωστά πέρυσι, με τη διοργάνωση σε αυτές τις παραλίες του Παγκόσμιου Πρωταθλήματος Tαχύτητας Iστιοσανίδας. Oι πιο τολμηροί ιστιοδρόμοι βγαίνουν από την ειδυλλιακή παραλία του Aγριλαοπόταμου στο ταραγμένο μπουγάζι μεταξύ Kάσου και Kαρπάθου. Σε αυτές τις παραλίες κυματίζουν οι παντιέρες των διεθνών κλαμπ για τους φίλους του σέρφινγκ. Tο κλίμα είναι παρεΐστικο, καθώς εδώ συναντώνται άνθρωποι με ένα κοινό πάθος που έχουν έρθει και ξανάρθει εδώ και ξέρουν να κάνουν τις ιστιοσανίδες τους να «πετούν» στις κορυφές των κυμάτων. Eίναι απόλαυση να κάνεις ιστιοδρομίες εδώ, αλλά και συναρπαστικό να τις παρακολουθείς ως απλός θεατής. Oι παραλίες αυτές βρίσκονται δίπλα στο αεροδρόμιο (15 χλμ. από τα Πηγάδια). Eδώ λειτουργούν ξενοδοχεία, εστιατόρια και βεβαίως τα μπαρ των σέρφερ. Σημειώστε ότι το «Club Anemos» (τηλ.: 22450-91.011) στου Nικολάκη την Πούντα προσφέρει την καλύτερη θέα προς το πέλαγος και ωραίες γεύσεις. Bεβαίως, εδώ είναι ο κατάλληλος τόπος για να ξεκινήσει κανείς τη μύησή του σε αυτό το δυναμικό σπορ. Tα κλαμπ διαθέτουν εκπαιδευτές και νοικιάζουν τον απαραίτητο εξοπλισμό.
H διάσχιση του φαραγγιού της Φλασκιάς
Έτσι κι αλλιώς η ανάβαση στο οροπέδιο της Λάστου, της οροσειράς της Kαρπάθου, είναι από τα «must» του νησιού. O ασφαλτοστρωμένος δρόμος ανηφορίζει από τη Bωλάδα, μπαίνει στο κατάφυτο Πίνι με τα περιβόλια και τις εξοχικές κατοικίες, περνά μπροστά από την πηγή Pου και αρχίζει να ανηφορίζει προς το οροπέδιο προσφέροντας απίθανες εικόνες του Kαρπάθιου Πελάγους και των ακτών του από τη μεριά της Kαρπάθου και της Kάσου. Πάνω πια στο οροπέδιο, η άσφαλτος συνεχίζει για το ραντάρ, ενώ ένας χωματόδρομος αριστερά προχωρεί και κάπου γίνεται τρίστρατο. Eυθεία συνεχίζει για την ταβέρνα «Kαλή Kαρδιά» του Θανάση, στη σκιά της ψηλότερης κορυφής της Δωδεκανήσου, της Kαλής Λίμνης (1.215 μέτρα). Δεξιά πάει για το εκκλησάκι του Aρχαγγέλου Mιχαήλ και αριστερά (υπάρχουν κόκκινες πινακίδες) για την περιοχή Kάμποι, από όπου αρχίζει η διάσχιση του φαραγγιού της Φλασκιάς, μέχρι κάτω στον κεντρικό παραλιακό δρόμο που πάει για τον Λευκό και την παραλία Άδεια. H διαδρομή είναι 6,2 χλμ., η υψομετρική διαφορά 730 μέτρα και διαρκεί περίπου δυόμισι ώρες. H διαδρομή μέσα στο δασωμένο φαράγγι είναι πολύ όμορφη, όπως απολαυστική είναι και η ξεκούραση στα βότσαλα της παραλίας, όπου λειτουργεί και παραδοσιακό εστιατόριο. H διαδρομή στο φαράγγι είναι σηματοδοτημένη με μαύρα και κόκκινα σημάδια, όπως και πάρα πολλές άλλες πεζοπορικές διαδρομές στην Kάρπαθο. Στην αρχή, στο τέλος και στις διασταυρώσεις υπάρχουν κόκκινες πινακίδες και έχει εκδοθεί ειδικός χάρτης για τους πεζοπόρους. Πολύ ενδιαφέρουσες διαδρομές είναι από την Όλυμπο για την παραλία Φορόκλι (5 χλμ. - διάρκεια 2 ώρες), από την Όλυμπο για την Aυλώνα (4,7 χλμ. - διάρκεια 1½ ώρα) και από εκεί για τη Bρουκούντα (4 χλμ. - διάρκεια 1ώρα και 20 λεπτά, με δύσκολο ανέβασμα μετά) ή το Tρίστομο (8,4 χλμ. - διάρκεια 3½ ώρες), καθώς και από το Όθος στις Mενετές (8 χλμ. - διάρκεια 3 ώρες και 10 λέπτά).
Θαλασσινός περίπατος στη Σαρία
H Σαρία είναι ένα μεγάλο νησί. Xωρίζεται από το βόρειο άκρο της Kαρπάθου με ένα στένωμα θάλασσας μόλις 100 μέτρων. Σήμερα υπάρχουν μόνο τα κατάλοιπα της αγροτικής εκμετάλλευσης του νησιού από τους κατοίκους της Oλύμπου και κάποια λευκά εκκλησάκια στις κορυφές των λόφων. Yπάρχουν όμως και τα ερείπια ενός σπουδαίου παρελθόντος, μιας μεγάλης παλαιοχριστιανικής βασιλικής και ενός αρχαίου οικισμού απλωμένου πάνω στους βράχους, που οι ντόπιοι τα ονόμασαν «Παλάτια». Λένε ότι πιθανόν υπήρχε εδώ η μία από τις τέσσερις ονομαστές αρχαίες πόλεις της Kαρπάθου, η Nίσυρος. Πάντως, τα κτίσματα που τώρα διατηρούνται πάνω στους βράχους θυμίζουν περισσότερο αρχιτεκτονική της Mέσης Aνατολής και γι’ αυτό κάποιοι μιλούν για το μοναδικό πειρατικό οικισμό που διατηρείται στον ελλαδικό χώρο. Σημασία έχει ότι όλα αυτά «αγκαλιάζουν» έναν όμορφο όρμο με βοτσαλωτή παραλία, που είναι ο προορισμός του σκάφους του Nίκου Oρφανού που μας ξεναγεί στην περιοχή. Ξεκινά από το Διαφάνι και πιάνει την ακτή με τους απίστευτα άγριους βράχους. Kάπου διακρίνεται η μαύρη είσοδος της σπηλιάς της Mαύρης Πέτρας και ο καπετάνιος με ένα δύσκολο ελιγμό βάζει το σκάφος του μέσα στον περιορισμένο χώρο της σπηλιάς. Tελικά το σκάφος αράζει στην παραλία Παλάτια, στη σκιά ενός βουνού που στην κορυφή του υπάρχει το εκκλησάκι του Aγίου Zαχαρία, μια καλή αλλά ανηφορική διαδρομή για πανοραμική θέα της Σαρίας, μέχρι τους άγριους βράχους στον Aλιμούντα.
O κύκλος των χωριών
Στην Kάρπαθο οι δρόμοι κύκλους κάνουν... Ο επισκέπτης μπορεί να πάει από τα Πηγάδια προς το αεροδρόμιο και από εκεί να φτάσει στην Aρκάσα και να επιστρέψει από τις Mενετές στα Πηγάδια. O πιο κεντρικός κύκλος είναι αυτός που ενώνει τα Kάτω Xωριά: Πηγάδια, Mενετές, Aρκάσα, Πυλές, Όθος, Bωλάδα, Aπέρι, Πηγάδια. Όμως ο πιο θεαματικός κύκλος είναι αυτός που από τα Πηγάδια πάει προς το Aπέρι, τα Σπόα (24 χλμ. από τα Πηγάδια), το Mεσοχώρι (7 χλμ. από τη διασταύρωση των Σπόων) και μέσω των Πυλών πίσω στα Πηγάδια. Aυτοί οι κύκλοι ενώνονται και μπορούν να γίνουν δύο ή και ένας. Aπό τα Σπόα ξεκινά ο χωματόδρομος για την Όλυμπο (23 χλμ.), η οποία ενώνεται με άσφαλτο (10 χλμ.) με το επίνειό της, το Διαφάνι.
Πρόσβαση
Aκτοπλοϊκώς από τον Πειραιά μέσω Kρήτης, αναχώρηση τρεις φορές την εβδομάδα με τα πλοία «Iεράπετρα» και «Bιτσέντζος Kορνάρος», και διάρκεια ταξιδιού περίπου 22 ώρες. Από τη Pόδο, τρεις φορές την εβδομάδα, με τα ίδια πλοία και διάρκεια ταξιδιού περίπου έξι ώρες (τηλ.: 210-42.74.009). Aεροπορικώς από Aθήνα και με καθημερινή ανταπόκριση από τη Pόδο με αεροπλάνο της Oλυμπιακής Aεροπλοΐας (τηλ.: 210-96.66.666).
Διαμονή
Στα Πηγάδια, στα ξενοδοχεία: «Mεντιτεράνιαν», τηλ.: 22450-22.793, «Ωκεανίς», τηλ.: 22450-22.975, «Aτλαντίς», τηλ.: 22450-22.777, και στα διαμερίσματα «Nησιά», τηλ.: 22450-22.450.
• Στην Aρκάσα, στα διαμερίσματα «Golden Sun», τηλ.: 22450-61.393, στο ξενοδοχείο «Aρκεσεία», τηλ.: 22450-61.290 και στα διαμερίσματα «Πόπη», τηλ.: 22450-61.390 και «Γλάρος», τηλ.: 22450-61.015. ? Στο Φοινίκι, στο ξενοδοχείο «Aρχοντικό», τηλ.: 22450-61.473.
• Στην Aμμοοπή στα ξενοδοχεία «Hλιος», τηλ.: 22450-81.148, «Bάρδες», τηλ.: 22450-81.111 και στα διαμερίσματα «Aνεμόεσσα», τηλ.: 22450-81.166 και «Hλιοτρόπιο», τηλ.: 22450-81.019.
• Στον Λευκό, στα διαμερίσματα «Όναρ», τηλ.: 6944.835.283 (τα οποία προσφέρουν και ποδήλατα βουνού).
• Στο Διαφάνι, στα διαμερίσματα «Dorana», τηλ.: 22450-51.038.
Φαγητό
Στα Πηγάδια, στο εστιατόριο «Eλληνικό» και στις ταβέρνες «H Ωραία Kάρπαθος» (για μακαρούνες) και «τσιμέτες» (βρούβες με αυγά) και «Άννα» (για ψαρικά).
• Στο δρόμο από τα Πηγάδια για τις Mενετές υπάρχει το «Στέκι της Πελαγίας» με καρπάθιο λουκάνικο και τυρί, μακαρούνες, ντολμάδες.
• Στην Aμμοοπή, στην ταβέρνα «Mικρή Aμμοοπή».
• Στον Άγιο Nικόλαο της Aρκάσας υπάρχει ο «Γλάρος» για ψαρόσουπα και για ψητά λαχανικά.
• Στο Φοινίκι, στις ψαροταβέρνες του μικρού λιμανιού για θαλασσινά.
• Στον Άγιο Nικόλαο των Πυλών, στην ταβέρνα «Kάτω από τα Δένδρα» -όνομα και πράγμα- για χταπόδι στα κάρβουνα.
Δεν ξέρω αν σας έπεισα να πάτε στην Κάρπαθο... αλλά για μένα ήταν ένα υπέροχο ταξίδι που δεν θα ξεχάσω ποτέ............

ΣΚΕΦΤΕΣΑΙ ΤΟ SEX?

Σκέφτεσαι το σεξ;
Την επόμενη φορά που κάποιος θα φτερνιστεί κοντά σας, ίσως πρέπει να το πάρετε ως κομπλιμέντο, καθώς οι επιστήμονες ανακάλυψαν ότι το φτέρνισμα συνδέεται με σεξουαλικές σκέψεις -τουλάχιστον σε μερικούς ανθρώπους!
Τόσο οι άνδρες, όσο και οι γυναίκες μπορεί να είναι επιρρεπείς σε αυτή τη σύνδεση φτερνίσματος-σεξουαλικών σκέψεων, ενώ η συγκεκριμένη τάση μπορεί να είναι και κληρονομική, σύμφωνα με τον δρ. Μαχμούτ Μπούτα, ερευνητή του νοσοκομείου Τζον Ράντκλιφ της Οξφόρδης, ο οποίος -σε συνεργασία με τον φυσίατρο, Χάρολντ Μάξγουελ, του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου του Δυτικού Μιντλέσεξ του Λονδίνου- δημοσίευσε σχετική εργασία στο περιοδικό της Βασιλικής Εταιρίας Ιατρικής, σύμφωνα με δημοσιεύματα των Τimes και του Guardian.
Η έρευνα ξεκίνησε όταν οι ερευνητές παρατήρησαν ένα ασθενή που υπέφερε από ανεξέλεγκτα φτερνίσματα, κάθε φορά που έκανε κάποιες σεξουαλικές σκέψεις. Μετά από περαιτέρω έρευνα, συμπέραναν ότι το φαινόμενο (που μπορεί να παρατηρηθεί και μετά τον οργασμό) είναι πιο συνηθισμένο από ό,τι θα περίμενε κανείς, αλλά απλώς δεν έχει ακόμα αναγνωριστεί από την ιατρική κοινότητα. Η μόνη περίπτωση που έχει επίσημα καταγραφεί στην ιατρική φιλολογία είναι, από το 1972, ενός 69χρονου, ο οποίος υπέφερε από έντονο ανεξέλεγκτο φτέρνισμα μετά τον οργασμό. Το φτέρνισμα συνήθως συμβαίνει λόγω ερεθισμού του ρινικού βλεννογόνου, ο οποίος πυροδοτεί μια αντανακλαστική εκπομπή αέρα με ταχύτητα περίπου 150 χλμ. την ώρα. Υπάρχουν όμως και άλλες αιτίες για το φτέρνισμα, όπως μια -κατά τα φαινόμενα κληρονομική- αντανακλαστική αντίδραση, όταν κάποιος κοιτάζει το φως του ήλιου στη διάρκεια μιας πολύ φωτεινής μέρας, κάτι που εκτιμάται ότι επηρεάζει μέχρι και το ένα τέταρτο των ανθρώπων, σύμφωνα με σχετική σουηδική έρευνα. Υπάρχουν επίσης οι περιπτώσεις ανθρώπων της ίδιας οικογένειας που φτερνίζονται μετά από το φαγητό (όλοι μαζί σαν χορωδία!), ενώ το φαινόμενο αυτό παρατηρείται και σε μεμονωμένους ανθρώπους, μόλις φάνε. Ο Μπούτα πιστεύει ότι το φτέρνισμα μετά από σεξουαλικές σκέψεις επίσης συμβαίνει σε ολόκληρες οικογένειες, αν και είναι δύσκολο να μελετηθεί, καθώς είναι μάλλον απίθανο ένα τέτοιο θέμα να συζητηθεί από γονείς και παιδιά ταυτόχρονα.
Σύμφωνα με τον Μπούτα, η σύνδεση φτερνίσματος- σεξ «μπορεί να φαίνεται παράδοξη, όμως το συγκεκριμένο αντανακλαστικό μάλλον αποτελεί εξελικτικό κατάλοιπο στην εξέλιξη του αυτόνομου νευρικού συστήματος, του τμήματος εκείνου του νευρικού συστήματος που βρίσκεται πέρα από τον έλεγχό μας και το οποίο ελέγχει πράγματα όπως ο κτύπος της καρδιάς και η ποσότητα φωτός που φθάνει στις κόρες των ματιών μας. Με κάποιο τρόπο, μερικές φορές, τα σήματα σε αυτό το σύστημα διασταυρώνονται και μπερδεύονται και ίσως αυτό εξηγεί γιατί μερικοί άνθρωποι φτερνίζονται, όταν σκέφτονται πράγματα σχετικά με το σεξ».

Η ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΡΙΣΗ ΕΙΝΑΙ ΕΔΩ.. ΑΣ ΤΗΝ ΥΠΟΔΕΧΤΟΥΜΕ ΑΙΣΙΟΔΟΞΑ!

Η οικονομική κρίση είναι εδώ. Ή τουλάχιστον έτσι προσπαθούν να μας πουν οι πάντες γύρω μας. Μοιάζει περισσότερο με «φάντασμα» παρά με κάτι που έχει συγκεκριμένη μορφή, ακόμη τουλάχιστον. Παρ’ όλα αυτά, αυτή η βαριά και γεμάτη ανησυχίες ατμόσφαιρα που επικρατεί, σε συνδυασμό με την ούτως ή άλλως υπαρκτή οικονομική στενότητα των τελευταίων ετών, δεν μας αφήνει ανεπηρέαστους. Πώς αντιδρούμε και με τι εφόδια τα αντιμετωπίζουμε όλα αυτά;
3 χαρακτηριστικά της κρίσης
Ο φόβος «πουλάει» Η κρίση είναι πανταχού παρούσα μεν, αόριστη και αφηρημένη δε. Ανησυχούμε και νιώθουμε αγωνία, αλλά δεν ξέρουμε και πολύ για ποιο πράγμα ακριβώς. Πάντως, για την ώρα το μεγάλο σοκ είναι για την πλειονότητα περισσότερο επικοινωνιακό παρά οικονομικό. Τα media ξέρουν ασφαλώς ότι «πουλάνε» πολύ περισσότερο όταν καλλιεργείται ανησυχία και φόβος.
Υπαρξιακή η αγωνία Δεχόμαστε έναν καταιγισμό από κακές οικονομικές ειδήσεις και απαισιόδοξες προγνώσεις. Οι φόβοι που γεννά μια τέτοια αόριστη απειλή, όπως αυτή της επερχόμενης οικονομικής κρίσης, είναι σχεδόν υπαρξιακής φύσεως: Δεν αισθανόμαστε να απειλείται κάτι συγκεκριμένο στη ζωή μας, αλλά ότι διατρέχει κίνδυνο ολόκληρη η βάση πάνω στην οποία την έχουμε στήσει: «Τι θα γίνει με τη δουλειά μου;», «Με τη δουλειά του συντρόφου μου;», «Τι θα αλλάξει για τα παιδιά μας;», «Τι θα γίνει μετά;».
Οι πάντες ανησυχούν Θα πίστευε κανείς ότι οι φόβοι αυτοί απασχολούν μόνο ανθρώπους που πραγματικά έχουν λόγους να ανησυχούν, π.χ. για το σπίτι τους, για τις σπουδές των παιδιών τους, για την ικανοποίηση στοιχειωδών αναγκών τους, όμως μάλλον δεν είναι έτσι. Όλοι οι άνθρωποι φοβούνται μη χάσουν αυτά -τα λίγα ή πολλά- που έχουν. Οι διαφορές οφείλονται κυρίως στον τρόπο με τον οποίο αντιδρούν απέναντι στο φόβο της απώλειάς τους.
Μήπως παραλύουμε στα δύσκολα;
Ο Ηλίας, 42 ετών, έχει επιχείρηση ενοικίασης αυτοκινήτων. Η γυναίκα του είναι ιδιωτική υπάλληλος και με τα έσοδα και των δύο η ζωή τους ήταν πάντα αρκετά άνετη.
Τα 2-3 τελευταία χρόνια ο ανταγωνισμός έχει αυξηθεί σε αυτές τις επιχειρήσεις και τα έσoδα έχουν μειωθεί. Επίσης, στην εταιρεία όπου δουλεύει η γυναίκα του, τον τελευταίο χρόνο απέλυσαν δύο υπαλλήλους. Ο Ηλίας αποφεύγει να συζητά με οποιονδήποτε τα θέματα αυτά, έχει συνεχώς νεύρα και άγχος, κι επιπλέον άρχισε να πίνει, αρκετά και σε καθημερινή βάση.
Οι προσπάθειες της γυναίκας του να συζητήσουν δεν βρίσκουν ανταπόκριση. Οι προτάσεις του πιο παλιού του συνεργάτη να κάνουν κάποιες αλλαγές για να αντιμετωπίσουν την κατάσταση απορρίπτονται, γιατί... «Με την κρίση αυτή δεν τα έβγαλαν πέρα κολοσσοί και θα την αντιμετωπίσουμε εμείς;».
Όλοι οι άνθρωποι φοβούνται μη χάσουν αυτά τα λίγα ή πολλά που έχουν
Καθ’ οδόν προς τη χρεοκοπία
Ο Ηλίας αποτελεί παράδειγμα παθητικής στάσης απέναντι στις δυσκολίες, τις ήδη υπάρχουσες και τις επαπειλούμενες. Ο γερμανός Βέρνερ Σάνιο, επιστημονικός συνεργάτης στο Συμβουλευτικό Κέντρο Χρεωστών που λειτουργεί στο Πανεπιστήμιο του Μάιντς, παρατήρησε ότι μια τέτοια παθητική στάση οδηγεί σε σταδιακή κλιμάκωση των οικονομικών δυσχερειών, αύξηση των χρεών και σε αρκετές περιπτώσεις, μετά από μερικά χρόνια, σε χρεοκοπία.
Κι όμως, μπορούμε!
Υπάρχει άλλος τρόπος από την παθητική αναμονή του μοιραίου; Το παράδειγμα για μία πιο θαρραλέα και ενεργητική στάση απέναντι σε δυσκολίες και (βαριά) οικονομικά χτυπήματα προέρχεται από ένα πολύ ωραίο βιβλίο, που επιπλέον είναι πολύ ενδιαφέρον λογοτεχνικά και ιστορικά. Είναι το βιβλίο της Μαριάννας Κορομηλά «Ευτυχισμένος που έκανε το ταξίδι του Οδυσσέα» (εκδόσεις Άγρα), στο οποίο αφηγείται την -πραγματική- ιστορία μιας οικογένειας ελλήνων εμπόρων από τη Μαύρη Θάλασσα, τις περιπέτειες, τις αλλεπάλληλες οικονομικές καταστροφές και τα καινούργια ξεκινήματα μέχρι τη στιγμή που έφτασαν, πρόσφυγες, το 1950 στο λιμάνι του Λαυρίου για να ξεκινήσουν για πολλοστή φορά, στα 50 τους χρόνια και με δύο μικρά παιδιά, τη ζωή τους από την αρχή:
«…Στα πενήντα ένα του χρόνια, πρόσφυγας για έβδομη φορά, ο θεληματικός θρακιώτης έμπορος δεν μπορούσε να συμμεριστεί τις ανησυχίες του φίλου του. Είχε χάσει, παιδί ακόμα, την πατρίδα του και την περιουσία του. Είχε αλλάξει δύο υπηκοότητες και δεκατρία επαγγέλματα. Είχε ζήσει τη θύελλα της Ρωσικής Επανάστασης, είχε επιζήσει δύο αυτοκρατοριών που κατέρρευσαν, δύο παγκοσμίων πολέμων κι ενός κομμουνιστικού καθεστώτος. Οι δυσκολίες δεν τον τρόμαζαν. Δεν τον τρόμαξαν ποτέ. Είχε εμπιστοσύνη στα χέρια του, στο μυαλό του, στην πείρα του. Μόνο για τα παιδιά και τη γυναίκα του ανησυχούσε, γι’ αυτό και δεν είπε τίποτα στην Ελένη…».
Οι εποχές έχουν αλλάξει, θα πει κανείς, οι άνθρωποι ήταν αλλιώς μαθημένοι. Κι όμως, ήταν άνθρωποι μάλλον «καλομαθημένοι». Προέρχονταν από οικογένειες με οικονομική ευμάρεια, την οποία έχασαν πολλές φορές λόγω πολιτικοκοινωνικών αλλαγών μέχρι τελευταίας δεκάρας.
Τι μας κάνει πιο «ευάλωτους»
Ασφαλώς, δεν αντιδρούν όλοι οι άνθρωποι με τον ίδιο τρόπο μπροστά σε μια επερχόμενη οικονομική κρίση. Κάποιοι παράγοντες, όμως, δημιουργούν μεγαλύτερη ανασφάλεια και φόβο:
Η ηλικία Είναι ένας παράγοντας που διαφοροποιεί τις ανησυχίες: Οι πολύ νέοι φοβούνται ότι δεν θα βρίσκουν δουλειά, οι μεσήλικοι ότι θα χρειαστεί να περιοριστούν σε ένα χαμηλότερο επίπεδο ζωής από αυτό που έχουν συνηθίσει, οι πιο ηλικιωμένοι αγωνιούν αν θα μπορέσουν να πάρουν τη σύνταξή τους.
Η σχέση μας με το χρήμα Ανάλογα με το τι συμβολίζει το χρήμα για τον καθένα (κάτι που συνήθως δεν μας είναι συνειδητό), αλλάζει σε ένα βαθμό και η στάση μας απέναντι στις δυσχέρειες που προκαλεί η οικονομική κρίση. Αν είναι για εμάς ένα μέσο αποδοχής και καταξίωσης στα μάτια των άλλων, τότε μια πιθανή μείωση εισοδημάτων βαραίνει σαν προσωπική αποτυχία.
Οι μνήμες «υπανάπτυξης» Μεγάλη αγωνία μπορεί να προκαλεί η οικονομική κρίση σε εκείνους που έχουν μεγαλώσει σε οικογένειες με οικονομικές ανασφάλειες και εντάσεις. Για άλλους, η απώλεια χρήματος ξυπνά φόβους αρχέγονους, που ισοδυναμούν, σύμφωνα με το Φρόυντ, με το φόβο της απώλειας ενός κομματιού του εαυτού τους.
Ώρα για αλλαγή και προσαρμογή
Πράγματι, είμαστε αλλιώς μαθημένοι. Έχουμε συνηθίσει να θεωρούμε τα πράγματα δεδομένα. Ζούμε εδώ και αρκετές δεκαετίες μια κατάσταση σχετικής σταθερότητας, χωρίς πολέμους, εξεγέρσεις, διωγμούς στη γειτονιά μας. Μας είναι πολύ δύσκολο να φανταστούμε ότι μπορεί να αλλάξουν, έστω και λίγο, τα δεδομένα της ζωής μας. Έχουμε μεγαλώσει θεωρώντας τη σιγουριά και την ασφάλεια ύψιστο και αυτονόητο αγαθό και παραλύουμε στην ιδέα ότι μπορεί να μην είναι έτσι τα πράγματα.
Είναι ίσως η πρώτη φορά που κάτι που δεν ελέγχουμε εμείς μπορεί να επηρεάσει αρνητικά τη ζωή μας. Δεν μπορούμε εύκολα να ενστερνιστούμε τις συμβουλές κάποιων σοφολογιότατων να δούμε την κρίση σαν ευκαιρία για αλλαγή, για εξέλιξη ή για να εκτιμήσουμε περισσότερο αυτά που έχουμε, την υγεία, τους φίλους, τη δουλειά κλπ. κλπ. Παρ’ όλα αυτά...
Αντιδράστε έγκαιρα
Όποιος ανησυχεί, είναι σε επιφυλακή. Προετοιμάζεται για να αντιδράσει έγκαιρα και σωστά. Υπολογίστε τα έσοδα και τα έξοδά σας και πάρτε αποφάσεις. Βρείτε τι εναλλακτικές λύσεις έχετε.
Μην εγκαταλείπεστε στους φόβους σας
Η ανησυχία δεν πρέπει να εξελιχθεί σε φόβο που μας παραλύει. Τότε όλα μοιάζουν ακατόρθωτα και το μέλλον αβέβαιο. Αυτό που ξέρουμε αλλάζει και η αλλαγή τρομάζει. Τουλάχιστον στην αρχή.
Μην κλείνεστε στον εαυτό σας
Συζητήστε ανοιχτά και ειλικρινά με τους συντρόφους ή την οικόγενειά σας για να ενώσετε τις δυνάμεις σας μπροστά στις δυσκολίες.
Αντλήστε θάρρος από τους άλλους
Μπορούμε να πάρουμε θάρρος από ανθρώπους που τα κατάφεραν, που ίσως υπάρχουν και μέσα στην ίδια μας την οικογένεια, ανάμεσα στους γνωστούς μας. Χωρίς να αφήσουμε, όμως, το θαυμασμό να μας αποθαρρύνει λέγοντας «Εγώ ποτέ δεν θα είχα τόσο θάρρος όπως αυτοί».
Βασιστείτε στην πείρα σας
Μπορούμε να πάρουμε κουράγιο από την ίδια μας τη ζωή, αν σκεφτούμε πόσες φορές στο παρελθόν φοβηθήκαμε τις αλλαγές και πόσες φορές, τελικά, συνεχίσαμε χωρίς να έρθει το τέλος και η καταστροφή. Πόσες φορές οι φόβοι μας αποδείχτηκαν εντελώς ανεδαφικοί, όχι γιατί τα πράγματα ήταν τελικά ρόδινα, αλλά γιατί οι δυσκολίες που προέκυψαν δεν ήταν αυτές για τις οποίες προετοιμαζόμασταν.
Εμπιστοσύνη στις δυνάμεις σας!
Εντέλει, χρειάζεται να ενεργοποιήσουμε και να ενισχύσουμε την εμπιστοσύνη στον εαυτό μας και την ικανότητά μας να αντιμετωπίζουμε δύσκολες καταστάσεις. Όχι γιατί υπάρχει κάποια ψυχολογική θεωρία που λέει ότι «πρέπει να έχουμε εμπιστοσύνη στον εαυτό μας», αλλά γιατί απλούστατα αυτή είναι η φυσική τάση του κάθε ανθρώπου: Να προχωρά, να φοβάται, να κάμπτεται, να συνεχίζει, να ανακαλύπτει δυνατότητες, να αναπτύσσει ικανότητες, να αγωνιά, να αναζητά βοήθεια, να βρίσκει λύσεις, να απογοητεύεται, να ανοίγει δρόμους, να ελπίζει...
Όλα είναι θέμα ιδιοσυγκρασίας
Ο καθένας δέχεται τις αόριστες ειδήσεις για την οικονομική κρίση ανάλογα με την ιδιοσυγκρασία του, με λιγότερη ή περισσότερη ταραχή. Όσο πιο αγχώδης και ανασφαλής είναι ένας άνθρωπος απέναντι στις αλλαγές, τόσο περισσότερο δυσκολεύεται να δεχτεί ότι μπορεί να μην έχει τον έλεγχο, ότι μπορεί κάτι έξω από αυτόν να αλλάξει τα δεδομένα της ζωής του. Αυτό όμως δεν ισχύει μόνο για την οικονομική κρίση, αλλά και για οποιαδήποτε προοπτική αλλαγής, απώλειας, αποσταθεροποίησης, ανατροπής. Καταστάσεις που η ζωή, είτε μας αρέσει είτε όχι, μας επιφυλάσσει πολλές.
Αισιοδοξία λοιπόν για ό,τι κι αν συμβαίνει στη ζωή μας....
Καλό σαββατοκύριακο να έχετε όλοι σας!

ΣΟΦΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ!

Τα τρία "Σ"
Ήταν μια φορά ένας νεαρός, ο οποίος συμπεριφερόταν μερικές φορές βίαια Ο πατέρας του, του έδωσε ένα σακουλάκι με καρφιά και του είπε να καρφώνει ένα καρφί στο πεζοδρόμιο μπροστά από τον κήπο κάθε φορά που θα έχανε την υπομονή του και θα μάλωνε με κάποιον. Την πρώτη μέρα έφτασε στο σημείο να καρφώσει 37 καρφιά στο πεζοδρόμιο. Κατά τις εβδομάδες που ακολούθησαν έμαθε να ελέγχει τον εαυτό του και ο αριθμός των καρφιών που κάρφωνε στο πεζοδρόμιο λιγόστευε συνεχώς μέρα με τη μέρα: είχε ανακαλύψει ότι ήταν πιο εύκολο να συγκρατείται από το να καρφώνει καρφιά. Τελικά, έφτασε η μέρα κατά την οποίa ο νεαρός δεν έβαλε ούτε ένα καρφί στο πεζοδρόμιο.
Τότε πήγε στον πατέρα του και του είπε ότι εκείνη την ημέρα δεν χρειάστηκε να βάλει ούτε ένα καρφί. Τότε ο πατέρας του, του είπε να βγάζει ένα καρφί για κάθε μέρα που θα περνούσε χωρίς να χάσει την υπομονή του. Οι μέρες πέρασαν και ο νεαρός τελικά μπόρεσε να πει στον πατέρα του ότι είχε βγάλει όλα τα καρφιά απ το πεζοδρόμιο. Ο πατέρας τότε, οδήγησε τον υιό του στο πεζοδρόμιο μπροστά από τον κήπο και του είπε:
- «Παιδί μου, συμπεριφέρθηκες καλά, αλλά κοίτα πόσες τρύπες έχει το πεζοδρόμιο. Αυτό δεν θα είναι πια όπως πριν. Όταν μαλώνεις με κάποιον και του λες κάτι προσβλητικό, του αφήνεις μια πληγή όπως αυτή. Μπορείς να μαχαιρώσεις έναν άνθρωπο και μετά να του βγάλεις το μαχαίρι, ωστόσο όμως θα του μείνει πάντα μια πληγή. Λίγη σημασία έχει πόσες φορές θα ζητήσεις συγνώμη, η πληγή που γίνεται με τα λόγια κάνει τόση ζημιά όσο και μία πληγή στο σώμα σου. Οι φίλοι είναι σπάνιοι, σε κάνουν να γελάς και σου φτιάχνουν το κέφι. Πάντα είναι διαθέσιμοι να σε ακούσουν όταν το χρειάζεσαι, σε αγαπάν και σε δέχονται στο σπίτι τους. Δείξε στους φίλους σου πόσο τους νοιάζεσαι. Μία από τις χαρές τις φιλίας είναι να ξέρεις ποιόν να εμπιστευτείς»
Να θυμάσαι ότι η πιο μεγάλη αγάπη και οι πιο μεγάλες επιτυχίες απαιτούν μεγάλα ρίσκα. Όταν χάνεις να μαθαίνεις το μάθημά σου.
Να θυμάσαι το τρία Σ: Σεβασμός για τον εαυτό σου Σεβασμός για τους υπόλοιπους Σοβαρότητα στις πράξεις σου.
Μην επιτρέψεις μια μικρή παρεξήγηση να χαλάσει μια μεγάλη φιλία. Χαμογέλα όταν σηκώνεις το τηλέφωνο, Έτσι ώστε το άτομο που τηλεφωνεί να το αισθανθεί από τον τόνο της φωνής σου. Να δίνεις σημασία στις λεπτομέρειες. Να θυμάσαι ότι το να μην αποκτάς πάντα αυτό που θέλεις, είναι μερικές φορές τυχερό.


Η ...ασχήμια της Αλήθειας
Ένας άνθρωπος όλη του τη ζωή έψαχνε την Αλήθεια και δεν μπορούσε να τη βρει. Πέρασε απ' όλες χώρες του κόσμου, ήταν και στις χώρες του βορρά και στις χώρες του νότου και της δύσης χωρίς αποτέλεσμα..
Μια φορά όταν βρισκόταν σε μια μικρή χώρα της ανατολής ένιωσε κουρασμένος και απελπισμένος και κάθισε κοντά στην είσοδο μιας σπηλιάς. Ξαφνικά από το εσωτερικό της σπηλιάς ακούστηκε θόρυβος, κάτι σαν γρύλισμα. Ο άνθρωπος σηκώθηκε και πλησίασε την είσοδο με ξίφος στο χέρι. Ξεχώρισε μια σκοτεινή μορφή που του φάνηκε ότι ανήκε στη γυναίκα. Μπήκε στη σπηλιά που βασίλευε φοβερή δυσοσμία. Όταν τα μάτια του συνήθισαν στο σκοτάδι είδε πράγματι μια γυναίκα, γριά και αποκρουστική, ρυτιδιασμένη, τριχωτή και βρωμερή..
Εκείνη σήκωσε προς το μέρος του τα θολά μάτια της και τον ρώτησε, τι θέλει.
- Αναζητώ την Αλήθεια, απάντησε εκείνος.
- Τη βρήκες, του είπε η γριά.
- Εσύ είσαι η Αλήθεια;
- Ναι.
- Πώς μπορώ να είμαι σίγουρος;
Εκείνη του έδωσε αποδείξεις: ήξερε τα πάντα για αυτόν, το όνομά του, την ηλικία του, τις περιπέτειές του. Ο άνθρωπος ήταν αποσβολωμένος και απογοητευμένος, ρώτησε με αμηχανία:
- Είσαι τόσο άσχημη, ποτέ δεν συνάντησα τίποτα πιο τρομερό από 'σένα. Όμως όλοι θέλουν να σε γνωρίσουν! Θα με ρωτήσουν! Πρέπει να τους πω κάτι! Τι να τους πω;
- Πες τους ψέματα, είπε η Αλήθεια, πες τους ότι είμαι νέα και ωραία και όλοι θα σε πιστέψουν.